شهروند- اول جولای هر سال کانادای جوان تولدش را جشن می گیرد، اما کانادایی ها امسال ۱۵۰مین سال تولد کشور جوان شان را با شور و هیجان بیشتری به جشن نشستند و نقش رنگارنگ ملیت ها و زبان ها و دین ها و آئین های متفاوتی که موزائیک فرهنگی کانادا که در واقع هویت کانادای جوان را رقم زده اند، بیش از پیش در این جشن و سرورها پررنگ بود.
دکتر رضا مریدی اولین نماینده ایرانی تبار در امریکای شمالی در پیام تبریک خود به مناسبت جشن ۱۵۰سالگی کانادا چنین گفته است:
دکتر رضا مریدی
یک صدو پنجاه سال پیش، در تاریخ اول جولای ۱۸۶۷ کنفدراسیون کانادا با اتحاد چهار استان انتاریو- کبک- نیوبرانزویک- و نوااسکوشیا تأسیس شد.
پس از آن استان ها و قلمروهای دیگر به این کنفدراسیون پیوستند و هم اکنون کانادا دارای ۱۰ استان و ۳ قلمرو است.
سه اقیانوس( اطلس- کبیر و منجمد شمالی) آن را در برگرفته اند و امریکا تنها کشوری است که با کانادا مرز زمینی دارد.
پس از روسیه، کانادا پهناورترین کشور روی زمین است که در آن ۵ ناحیه زمانی وجود دارد.
حدود ۳۵ میلیون تن از ملیت های گوناگون با زبان ها، فرهنگ ها و اعتقادهای متفاوت در صلح و صفا و در کنار همدیگر در کانادا زندگی می کنند.
همچنین طی اطلاعیه ای دکتر مریدی از جامعه ایرانی کانادایی دعوت کرده است که صدوپنجاهمین سال تأسیس کنفدراسیون کانادا را همچون دیگر جوامع کانادایی به جشن بنشینند. به همین منظور یکشنبه ۲۳ جولای از ساعت ۵تا۷ بعدازظهر مراسم خاصی در محوطه ی جنوبی پارلمان انتاریو که به اعتقاد ایشان خانه ی مردم است، برگزار می شود.
با دکتر مریدی این پرسش را مطرح می کنیم که چرا مهم است جامعه ایرانی ـ کانادایی در این جشن شرکت کند؟
دکتر مریدی: نه تنها جامعه ایرانی ـ کانادایی در این جشن باید شرکت کند، که در واقع در تمام امور کانادا باید خود را دخیل و مسئول بداند. چه جشن باشد و چه دیگر فعالیت ها و کوشش ها. الان فرصتی پیش آمده که کل کشور کانادا از هر قوم و قبیله و تباری که هستند ۱۵۰مین سال تشکیل کنفدراسیون کانادا را جشن بگیرند و ما با شرکت مان در این جشن، هم احساس علاقه و مسئولیت مان را نسبت به کشور میزبان که با آغوش باز ما را پذیرفتند و به ما امکان ساختن یک زندگی جدید را دادند، اعلام می کنیم، و هم فرصت مناسبی ست برای عرض اندام جامعه ایرانی ـ کانادایی و نشان دادن قدرت و توانمندی هایش.
در ضمن ما با حضور خودمان به بچه هایمان یادآور می شویم که آنها همانقدر کانادایی هستند و حق و حقوق در این کشور مهربان و پذیرنده دارند که دیگر کانادایی ها. ما با شرکت مان در چنین مراسمی به عنوان شهروندان برابر و مسئول ادای دینی کرده ایم به جامعه میزبان و به آنها این پیام را می رسانیم که با وجودی که از زادگاه خود رانده شده بودیم، اما آغوش گرم تان به روی ما باز بود. کانادایی های ایرانی تبار نزدیک به ۴۰ سال است که در این کشور سکونت گزیده و آن را موطن خود می دانند. از اول جولای تاکنون من در جشن های بسیاری که از سوی دیگر جوامع کانادایی برگزار شده بود شرکت کردم و فکر کردم لازم است که ما هم به عنوان جامعه ایرانی ـ کانادایی این مراسم را برگزار کنیم.
تأکید دکتر مریدی بر روی جوامع متفاوت کانادایی که موزائیک فرهنگی کانادا را تشکیل می دهند ما را بر آن داشت که از ایشان در مورد تفاوت سیاستگذاری های فرهنگی بین دو کشور همسایه- امریکا و کانادا- پرسش کنیم.
دکتر مریدی: قطعا این دو جامعه با هم تفاوت هایی دارند همچنان که نقاط اشتراک زیادی هم دارند و شبیه هم هستند. ببینید در امریکا بخصوص آن سیزده ایالتی که در شرق امریکا هستند که به نیوانگلند شناخته می شوند با این چهار استانی که در کانادا هستند انتاریو، کبک، نیوبرانزویک و نوااسکوشیا این ها در گذشته تک تک شان جداگانه و مستقیما از طرف دولت انگلستان در لندن به عنوان مستعمره ی انگلستان اداره می شدند. این سیزده استان در امریکا در واقع علیه دولت انگلستان شورش کردند و با مبارزه از زیر سلطه آن بیرون آمدند و اعلام استقلال کردند. ولی این چهار استان که شمالی تر بودند و کمی دورتر بودند و در کانادا بودند از انگلستان نبریدند و شورش نکردند، همین مسئله تفاوت اساسی بین این چهار استان که بعدا پایه های کنفدراسیون کانادا را پی ریختند، با آن سیزده استانی که بعدا ایالات متحده را به وجود آوردند و با خرید تکزاس از مکزیک و خریدن فلوریدا خودشان را تشکیل دادند و وسعت پیدا کردند.
پس می بینیم تکامل دو کشور دو مسیر کاملا متفاوت را طی کرده است. یکی با انقلاب و شورش علیه انگلستان و دومی با کنار آمدن و با ساختن خود به تدریج خود را تکامل و رشد دادند. بنابراین این تفاوت ها هم هست.
اما کلا در امریکا می بینیم هر کسی که امریکایی می شود باید کاملا امریکایی گردد اصطلاحی هست به نام “ملتینگ پات”(Melting pot) که مهاجران هویت اصلی خود را از دست می دهند در صورتی که در کانادا اقوام و ملل مختلف با عقیده ها، مذاهب و مرام های متفاوت موزائیک فرهنگی خود را می سازند و در نهایت مجموع آنها موزائیک فرهنگی کانادا را می سازد و همه در کنار یک دیگر به صورت صلح آمیز زندگی و کار و فعالیت می کنند. کانادا یکی از مداراگرترین کشورهای جهان است در پیوند با پذیرش فرهنگ ها و تفاوت ها.
دکتر مریدی پاسخ آخرین پرسش ما را در پیوند با برنامه ی جشن و چگونگی شرکت در آن این چنین می دهد:
دکتر مریدی: این جشن برای همه است. همه می توانند و به نظرم لازم است که در آن شرکت کنند. من از همه ی ایرانیان و بخصوص ایرانیان ساکن تورنتو و شهرهای اطراف دعوت می کنم که با حضور خود در این جشن توان و قدرت جامعه ی ایرانی ـ کانادایی را به نمایش بگذارند و نیز با حضورشان قدردانی خود را به جامعه میزبان اعلام کنند.
و اما در مورد برنامه ها همان گونه که قبلا هم گفتم برافراشتن پرچم کانادا- خواندن سرود ملی کانادا و رقص و پایکوبی و آواز است. برنامه ای شاد و مفرح. البته یک کار جالب هم انجام داده ایم و آن این که استوانه آزادی کورش را به عنوان سپاسگزاری از جامعه میزبان به مجلس کانادا اهدا خواهیم کرد. در ضمن باید بگویم که عالیجناب دیو له وک(The Hon Dave Levac) سخنگوی مجلس در این برنامه حضور خواهند داشت.
عالیجناب دیو له وک
لازم به یادآوری ست با وجودی که دکتر مریدی در مأموریت بودند این فرصت را فراهم کردند تا ما پرسش هایمان را از راه دور و از طریق تلفن با ایشان مطرح کنیم که سپاسگزارشان هستیم.
وعده ی دیدار روز یکشنبه ۲۳ جولای از ساعت ۵ تا ۷ بعدازظهر در ضلع جنوبی پارلمان انتاریو. نزدیکترین ایستگاه ساب وی کوئینز پارک است.
