از زمانی که انسان با علاقه به زندگی بدون کاغذ روی آورد و به عبارت دیگر برای خارج کردن کاغذ از معادلات تجاری ـ اقتصادی ـ مالی ـ پولی ـ تحصیلات و آموزش تلاش کرد، به این نکته مهم کمتر توجه نمود که شاید هزینه ذخیره و نگهداری اطلاعات و از همه مهمتر جمع آوری و حفظ آنها در جایی امن گرانتر تمام شود.
قطعا هر روز شاهد نشر خبری از هک شدن منابع اطلاعاتی مهمی هستید و هر چه آگاهان و متخصصان می کوشند تا از این ریسک جدا شده یا حداقل فاصله امنی با آن پیدا کنند، نمی شود.
اخیرا لویدز لندن در آمار خسارتی که منتشر کرد اعلام کرد که ممکن است با یک مبلغ خسارت ۵۳ میلیارد دلاری روبرو باشیم که این مبلغ تقریبا دو برابر خسارت توفان “سندی” در آمریکا است که در سال ۲۰۱۲ اتفاق افتاد و هنوز بیمه گران اتکایی در حال تکمیل ذخایر فنی و اندوخته های احتیاطی آن هستند. این گزارش حاوی نکات ارزشمندی است که نظر شما خوانندگان محترم را به گوشه هایی از آن جلب می نماید.
گزارش یاد شده به مطلب خاصی اشاره می کند که کمی برای همه ما ترسناک است و آن احتمال آلوده شدن و دسترسی به اطلاعاتی است که در “کلود” ذخیره شده و هر یک از ما نیز به عنوان یک مشترک معمولی عضو آن هستیم.
متخصصان هنوز مطمئن نیستند که این درز اطلاعات درست است یا خیر، ولی نکته حایز اهمیت دیگری که اشاره شده آن است که بجز مردم عادی که اطلاعات خود را در “کلود” حفظ و نگهداری می کردند به دلیل امن و مطمئن بودن این سیستم چندین کمپانی بزرگ و موسسات دولتی نیز اطلاعات ارزشمند خود را در آن ذخیره کرده بودند.
خانم ایلگا بلی مدیر ارشد هیات مدیره لویدز و مسئول ریسک های ویژه عنوان کرد که خسارت نرم افزار “میخوای گریه کنی” که ۱۰۰ کشور جهان آلوده آن شدند چیزی حدود ۸ میلیارد دلار بود و این ویروس به گونه ای عمل می کرد که از صاحبان سخت و نرم افزار خون بها می گرفت تا اطلاعاتشان را نابود نکند.
از مناطقی که مورد هجوم هکرها واقع شده راکتورهای اتمی آمریکا در چند ایالت بوده است که خوشبختانه با عملیات و واکنش سریع با خسارت کم خاتمه یافت ولی این شانس نصیب بازارهای مالی و پولی کشور اوکراین نشد و هکرها توانستند حدود ۸۵۰ میلیون دلار به اقتصاد ایشان خسارت بزنند.
احتمالی که متخصصان در خصوص آلودگی “کلود” می دهند آن است که ویروس خاصی وارد سیستم شده که طی یک سال خاموش است و در حال جمع آوری اطلاعات مالی از تمامی کسانی است که نسبت به ذخیره مدارک پولی و مالی اقدام می کنند و در روز خاصی به قربانیان خود پیغام می فرستند که حالا زمان دادن خون بها است تا این اطلاعات در جهت دیگری استفاده نشود.
خانم ایلگا بلی مدیر ارشد هیات مدیره لویدز در خاتمه سخنانشان اعلام کرد که قصد تشویش اذهان عمومی را ندارد ولی خسارت ۵۳ میلیارد دلاری ممکن است تا ۱۲۱ میلیارد دلار هم افزایش یابد اگر زودتر به راه های مبارزه با آن پرداخته نشود.
سایبر ریسک یکی از مواردی است که توسط شرکت های بیمه اخیرا بیمه می شود و در صورت آلودگی سیستم همه خسارات نرم افزاری و سخت افزاری تا سقف تعیین شده در بیمه نامه پرداخت می شود. جالب است بدانید که حق بیمه آن سالی حدود ۲۰۰ الی ۴۰۰ دلار است و بسیار پیشنهاد می شود که این پوشش بیمه حیاتی را به بیمه سی جی ال (بیمه بیزینسی) اضافه فرمایید.
*شناخت و فرمان شناسی کامپیوتر ریسکCyber Risk
