محمد رحیمیان
خانواده، شالوده حیات اجتماعی محسوب گردیده و گذشته از بقای نوع بشر وظایف متعدد دیگری از قبیل تولید اقتصادی و فرهنگ پذیر کردن افراد را نیز بر عهده دارد. بنابراین خانواده، عامل واسطه‌ای است که قبل از ارتباط مستقیم فرد با گروه ها، سازمان‌ها و جامعه نقش مهمی در انتقال هنجارهای اجتماعی به وی ایفا می‌نماید. از سوی دیگر با توجه به اینکه خانواده با نظام پایگاهی جامعه در ارتباط است، موقعیت فرد نیز تا حدودی مبتنی بر موقعیت اجتماعی خانواده‌اش خواهد بود.
مهمترین عامل اجتماعی شدن در زندگی هر انسان، تجارب دوران کودکی وی در محیط خانواده است. فضای خانواده آکنده از مهر و محبت، فداکاری و گذشت، صمیمیت و گرمی است. کودکان در جریان اجتماعی شدن، اینگونه عواطف را در کنار والدین و خواهران و برادران خود تجربه می‌کنند. اعضای خانواده آنقدر به هم وابسته‌اند که هر نوع مشکل یا مسئله برای یکی از افراد خانواده به طور مستقیم یا غیر مستقیم بر زندگی سایر اعضا تاثیر می‌گذارد.
تعریف و نگرشی که برای خانواده در یک جامعه وجود دارد، با جوامع دیگر تفاوت‌های زیاد و در بعضی مواقع بنیادی دارد. نوع ازدواج، روابط زناشویی و …
در فرهنگ شرقی بویژه در فرهنگ ایرانی در مقایسه با فرهنگ‌های غربی تفاوت های بنیادی دیده می شود. همچنانکه در درون یک جامعه نیز خرده فرهنگ‌های مختلفی وجود دارند که شیوه‌ها و سنت‌های مخصوص خود را دارا می‌باشند و با توجه به این واقعیت، بحث در مورد خانواده بدون توجه به عوامل فرهنگی از اعتبار لازم برخوردار نخواهد بود.
در یک خانواده شرقی، اعضای خانواده به شدت به هم وابسته و در غم و شادی یکدیگر، سهیم هستند. پدر و مادر خانواده، به طور متناوب در تلاشند تا آینده ای محکم و با ثبات برای فرزندانشان مهیا سازند. شاید به خاطر دارید در ایران سعی خانواده بر این بود که ملکی را برای روز مبادایی تهیه می کردند و به این شکل فکرشان را از بابت پیش آمدهای ناگهانی آسوده می ساختند.
اما داستان در مهاجرت به گونه ای دیگر است. صاحبان اغلب خانه های خریداری شده، به بانکها مقروضند و پدران و مادران سخت کار می کنند تا بتوانند اقساط خود را به موقع پرداخت نمایند. اکثرا نمی دانند اگر روزی به هر علتی نتوانند کار کنند، بر سر اقساط رنگارنگشان چه خواهد آمد و یا اگر یکی از اعضای خانواده فوت نماید چه کسی قرار است هزینه های بزرگ مالیات های معوقه، مالیات بر ارث، مالیات ارزش افزوده و همچنین کفن و دفن و پس از آن تعهدات یک عمر زندگی را پرداخت نماید.
در این مرحله است که نیاز به دوراندیشی و برنامه ریزی بیش از پیش احساس می شود. برنامه ریزی مالی به کلیه جنبه‌هایی توجه می‌کند که استقلال مالی و یا اهداف مالی فرد را در آینده تضمین خواهد کرد و به عبارتی دیگر، مجموعه‌ای از پیش بینی های مالی است که هر فرد را برای یک زندگی با آرامش و آسایش در آینده نزدیک و دور آماده می‌کند.
بیمه عمر، نشانه ای است از عشق به اعضای خانواده. با اخذ بیمه عمر، امکان سقوط مالی کسانی که دوستشان داریم را از بین می بریم. قرار نیست حتماً شما خانه ای از خود برای فرزندانتان به جا بگذارید، اما می توانید با داشتن بیمه عمر، آینده آنان را پس از خودتان استوار سازید.
اگر آموخته ایم که علاقه مان را امروز به یکدیگر ابراز کنیم بد نیست بدانیم تامین آینده عزیزانمان، نشانه عشقی است عمیق.
تجربه آن را از دست ندهیم.
*محمد رحیمیان کارشناس ارشد بیمه و سرمایه گذاری و عضو انجمن رسمی مشاورین متخصص بیمه و امور مالی کانادا است.
www.insufin.com
www.youtube.com/ sherkatbimeh
