دولت آلمان تصمیم گرفته است به دلایل انسانی پناهجویانی را که از طریق مجارستان به این کشور رسیده اند، به مجارستان بازنگرداند. دلیل این تصمیم، سیاست غیرانسانی و ناپایدار پناهندگی در مجارستان اعلام شده است.
ویکتور اوربان؛ رئیس جمهور راست گرای مجارستان به دشمنی با پناهجویان به ویژه پناهجویان مسلمان شهره است. او مهاجران را “اسب تراوای تروریسم” نامیده و اعلام کرده است که حاضر نیست آن ها را در کشور خود بپذیرد. اوربان به ویژه مخالف پذیرش پناهجویان مسلمان است که فراریان سوری نیز در شمار آن ها هستند.
پیمان دوبلین چه می گوید؟
براساس پیمان دوبلین، یک پناهجو موظف است به هر کشور عضو اتحادیه اروپا وارد شد، در همان جا درخواست پناهندگی کند. او، در صورتی که سپس خود را به یک کشور دیگر در اتحادیه اروپا برساند، می تواند از سوی مسئولان آن کشور به سرزمین پیشین در اتحادیه اروپا بازگردانده شود.
پیمان دوبلین روز ۱۵ ژوئن سال ۱۹۹۰ به امضای ۱۲ کشور بلژیک، دانمارک، آلمان، فرانسه، یونان، ایرلند، ایتالیا، لوکزامبورگ، هلند، پرتغال، اسپانیا، و بریتانیا رسید و از اول سپتامبر ۱۹۹۷ در این کشورها به مرحله اجرا درآمد.
اول اکتبر ۱۹۹۷ اتریش و سوئد، اول ژانویه ۱۹۹۸ فنلاند و اول اوت ۲۰۰۵ جمهوری چک به این پیمان پیوستند.
سیاست پناهندگی آلمان، انتقادها و ستایش ها
در سال های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ حدود یک میلیون و ۱۰۰ هزار پناهجو به آلمان وارد شدند. ده ها هزار تن از این پناهجویان خود را از راه مجارستان به آلمان رساندند. پذیرش این تعداد، از یک سو سبب انتقادهای شدیدی علیه آنگلا مرکل صدراعظم آلمان شد و از سوی دیگر سبب شد که او چهره یک سیاستمدار انسانگرا را به خود بگیرد و در میان مدافعان حقوق پناهندگان و احزاب پیشرو محبوبیت زیادی کسب کند.
یکی از مهم ترین منتقدان سیاست پناهندگی خانم مرکل، ویکتور اوربان رئیس جمهور مجارستان بود که به عنوان سیاستمداری تندرو و دست راستی شهرت یافته است.
خودداری از استرداد پناهجویان به کشوری که رئیس جمهورش آن ها را “اسب تراوای تروریسم” ارزیابی می کند، قدم انسانی دیگری است که آلمان بر می دارد. البته این کشور به نیروی کار پناهجویان نیز نیازمند است و به همین دلیل مدیران صنایع آلمان معتقدند که پناهجویان می توانند این کمبود را جبران کنند.
دولت آلمان در سال گذشته با اصلاح مقررات “حق تقدم در اشتغال” راه را برای ورود پناهجویان تازه به بازار کار هموار کرد. پیش تر یک پناهجو در صورتی می توانست یک فرصت شغلی را کسب کند که برای آن هیچ داوطلب آلمانی، اروپایی یا خارجی دارای اقامت دائمی آلمان وجود نمی داشت، اما اکنون یک پناهجو هرگاه کاری بیابد می تواند به آن مشغول شود، بدون آن که آلمانی ها، اروپایی ها و سایر خارجی ها نسبت به او حق تقدم داشته باشند.
براساس گزارش های تازه، در حال حاضر آلمان نیازمند بیش از یک میلیون نیروی کار است. به این دلیل، پناهجویانی که دارای تخصص فنی و حرفه ای هستند، به سرعت جذب بازار کار می شوند و پناهجویان فاقد تخصص نیز شانس گذراندن دوره های آموزشی را دارند.
با توجه به این مسائل، توجه آلمان به پناهجویان، تنها دلایل انسانی ندارد، بلکه با اهداف درازمدت و پراگماتیستی این کشور نیز منطبق است. جمعیت آلمان سال به سال پیرتر می شود و در این شرایط جذب خارجیان جوان می تواند در دهه های آینده بحران شدید جمعیت و بازنشستگی را در آلمان حل کند.
براساس مقررات جدید آلمان، از این به بعد پناهجویانی که از طریق مجارستان خود را به این کشور رسانده اند، تنها در صورتی به مجارستان بازگردانده می شوند که در زمینه اقامت و زندگی آن ها استانداردهای اتحادیه اروپا رعایت شود، اما با توجه به سیاست های نژادپرستانه دولت مجارستان چنین چشم اندازی وجود ندارد. بنابراین صدها هزار پناهجو می توانند امیدوار باشند که اقامتشان در آلمان پایدار خواهد بود.
ادامه استرداد پناهجویان به ایتالیا و یونان
مجارستان در تمام مرزهای خود موانعی برای ورود پناهجویان به خاک خود و خاک اتحادیه اروپا ایجاد کرده و همه پناهجویان را، در دوران رسیدگی به درخواست پناهندگی آنان، در اردوگاه هایی نزدیک مرز صربستان نگهداری می کند که کاملا شبیه بازداشتگاه هستند.
توقف استرداد پناهجویان به مجارستان به معنی عدم استرداد آن ها به کشورهای دیگر نیست. آلمان همچنان پناهجویانی را که از ایتالیا و یونان به این کشور رسیده اند، به کشور ورودی باز می گرداند.
