شهروند ـ فرح طاهری: جمعه ۱۸ آگوست ۲۰۱۷، فریبا وفی، داستان نویس برجسته ی ایرانی در دانشگاه تورنتو با علاقمندانش دیدار و گفت وگو کرد. میزبان فریبا وفی،(Canadian Society for the Advancement of Turkish Studies( CSATS در تورنتو بود. لاله جوانشیر، کاندیدای دوره ی دکترای دانشگاه تورنتو، از سوی این انجمن، دیدار و نشست با نویسنده را ترتیب داده و خود مجری برنامه بود و لیدا نصرتی کار ترجمه به انگلیسی را برعهده داشت. این برنامه به سه زبان فارسی، انگلیسی و ترکی اجرا شد.

فریبا وفی در آغاز پاراگرافی از رمان پرنده من خود را برای حاضران به فارسی خواند. لاله جوانشیر همان بخش را به ترکی خواند و لیدا نصرتی نیز به انگلیسی.

ادامه ی برنامه با پرسش و پاسخ همراه بود.

وفی از شروع نوشتن اش گفت: نوشتن من همزمان بود با انقلاب. معلم در مدرسه از ما خواست از افتتاح مدرسه گزارش تهیه کنیم، من هم نوشتم و بعد از اینکه در کلاس خواندم، تشویق شدم از همان موقع شروع کردم به نوشتن تا اینکه یک روز در مورد مرگ پدرم نوشتم و فرستادم برای مجله ی آدینه، اصلا انتظار نداشتم چاپ بشه، برای همین اسمم رو ف ـ ماه نوشته بودم. وقتی مجله رو باز کردم و دیدم که داستان من چاپ شده، در حقیقت میشه گفت اون روز شروع وارد شدن من به این دنیای نویسندگی بود.

در مورد چالش هایی که به خاطرتفاوت زبان مادری اش ـ ترکی ـ با نوشتن به فارسی داشته گفت، اولش این بود که من می خواستم فارسی رو خیلی عالی بنویسم بنابراین هر کاری بلد بودم کردم تا فارسی رو خوب بنویسم، اما بعدها خیلی مشکل پیدا کردم، نه با فارسی نوشتن بلکه بین این دو زبان. برای من ترک بودن و فارسی نوشتن مثل خوابی ست که کامل تعبیر نمیشه و یک مقدارش از دست میره. وقتی من ترک هستم آدم دیگه ای هستم و وقتی فارس هستم آدم دیگه ای. هرچند که به مرحله ای رسیدم که فکر می کنم بین این دو میتونم آشتی بدم. من میتونم با این زبان فارسی از زن تبریزی بنویسم، از تبریز بنویسم، از خواب های خودم بنویسم، اما به هر حال مسئله سر جایش هست.

جلسه با پرسش و پاسخ های بیشتر ادامه یافت.

این برنامه با حمایت انجمن فارغ التحصیلان تمدن های خاورمیانه و نزدیک برگزار شد و حامیان رسانه ای آن نشریه شهروند و BizimAnadolu  بودند.

فریبا وفی در بهمن سال ۱۳۴۱ در تبریز به دنیا آمد. از نوجوانی به داستان‌نویسی علاقه‌مند بود و چند داستان کوتاه‌اش در گاه‌نامه‌های ادبی، آدینه، دنیای سخن، چیستا، مجله زنان منتشر شد.

اولین داستان جدی خود را با نام «راحت شدی پدر» در سال ۱۳۶۷ در مجله آدینه چاپ کرد. نخستین مجموعه داستان‌های کوتاه او به نام «در عمق صحنه» در سال ۱۳۷۵ منتشر شد و دومین مجموعه، با نام «حتی وقتی می‌خندیم» در سال ۱۳۷۸ چاپ شد.

نخستین رمان او «پرنده من» در سال ۱۳۸۱ منتشر شد که مورد استقبال منتقدان قرار گرفت. این کتاب برنده جایزه بهترین رمان سال ۱۳۸۱، جایزه سومین دوره جایزه “هوشنگ گلشیری” و جایزه دومین دوره جایزه ادبی”یلدا” شده است و از سوی بنیاد “جایزه ادبی مهرگان” و “جایزه ادبی اصفهان” مورد تقدیر واقع گشته است.

رمان سوم او «رویای تبت» که در سال ۱۳۸۴ منتشر شد و چندین جایزه از جمله جایزه بهترین رمان هوشنگ گلشیری و مهرگان ادب را دریافت کرد و تا سال ۱۳۸۶ به چاپ چهارم رسید. از فریبا وفی همچنین رمان «ماه کامل می‌شود» و مجموعه داستان «همه‌ی افق» در نشر مرکز منتشر شده است. «در راه ویلا» عنوان کتاب دیگری از وفی است که سومین مجموعه داستان او محسوب می‌شود که در نشر چشمه منتشر شده است.

رمان “ترلان”او جایزه ادبی لیبراتور آلمان در سال ۲۰۱۷ را از سوی انجمن لیت پروم دریافت کرد. این جایزه در ماه اکتبر امسال در نمایشگاه بین المللی کتاب فرانکفورت به وفی اهدا می شود.

وفی با همسر و دختر و پسرش در تهران زندگی می‌کند.

 

فایل صوتی این برنامه را اینجا  بشنوید.