تقدیر از کوشندگان جامعه ی ایرانی ـ کانادایی

شهروند ـ جشن هفته ی رسانه های قومی، سنتی ۴۰ ساله است که هر سال از سوی شورای مطبوعات و رسانه های قومی کانادا National Ethnic Press and Media Council of Canada برگزار می شود. در این جشن سالانه، ده ها تن از کوششگران جوامع قومی شکل دهنده ی کانادای رنگارنگ، در حوزه های هنر، روزنامه نگاری، فعالیت های مردمی و اجتماعی جوامع قومی، معرفی و مورد تقدیر قرار می گیرند.

روز جمعه ۱۷ نوامبر ۲۰۱۷ در سالن شورای شهر تورنتو، با حضور فرماندار انتاریو و نماینده ملکه الیزابت در این استان، خانم Elizabeth Dowdeswell ، و تام سارس رئیس شورای مطبوعات و رسانه های قومی کانادا، از خدمات ۴۴ تن از برگزیدگان جوامع قومی از ملیت های مختلف با اهدای لوح و مدال، تقدیر شد.

به دیده گرفتن خدمات کوشندگان جوامع قومی نشانگر اهمیت حضور اقوام در کانادا است و رشد و حفظ هویت فرهنگ های گوناگون، مایه ی استحکام ریشه های جامعه ی چندفرهنگی آناست. تقدیر از کوشندگان جوامع قومی برای مشارکت آنان در دموکراسی و بافت جامعه ی چندفرهنگی کانادا است، برای تغییر و تحولی است که در جامعه به ارمغان آورده اند.

در این دوره نیز از خدمات سه تن از کوشندگان جامعه ی ایرانی ـ کانادایی تقدیر شد. فرشته مولوی، نویسنده، سعید حریری کوشاگر اجتماعی و ارسلان براهنی فیلمساز.

در ادامه مراسم، لوح های تقدیر به برگزیدگان اهدا شد.

 

آشنایی با برگزیدگان ایرانی مراسم

 

فرشته مولوی، نویسنده؛ از سال ۱۳۵۵تا سال ۱۳۷۷ در تهران در کنار کار پژوهشی در کتابخانه ملی به نوشتن، ترجمه و ویرایش پرداخت. “خانه ابر و باد”، “نارنج و ترنج”، ” باغ ایرانی”، ” بلبل سرگشته” و “پری آفتابی” از جمله رمان ها و مجموعه قصه های او هستند، که پیش از مهاجرت در ایران به چاپ رسیده اند.

 همچنین “دشت سوزان”، “باد می وزد”، “کتابشناسی داستان کوتاه”، “فلکزده ها” و “تبلیغ ایدئولوژی و هنر” از ترجمه ها و دیگر نوشته های مولوی است. مقالات و داستان های او در نشریات مختلف منتشر شده است.

فرشته مولوی در سال ۱۳۷۷ از ایران به کانادا مهاجرت کرد. از ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۶ در دانشگاه ییل آمریکا، در مقام کتاب‌شناس و کتاب‌دار فارسی برای بخش خاورمیانه کتابخانه مرکزی آن دانشگاه مجموعه‌سازی کرده و به استادان و دانشجویان خدمات پژوهشی ارائه داد. پس از بازگشت به تورنتو به تدریس ادبیات و زبان پرداخت. در دانشگاه تورنتو و دانشگاه یورک ادبیات فارسی تدریس کرده و نویسنده و پژوهشگر کالج مسی و نیز کالج جرج براون در تورنتو بوده است.

در سال ۲۰۰۵ گفت وگوی بین فرشته مولوی و کارن کانلی نویسنده ی کانادایی به نام “بشنو از نی” Listen to the Reedاز سوی انجمن قلم کانادا منتشر شد.

دو پرده ی فصل، از نوشتن، سگ ها و آدم ها، سنگسار تابستان، زرد خاکستری، آن سالها، این جستارها، و “حالا کی بنفشه می کاری”و “تاریکخانه ی آدم”  از کتاب های مولوی بعد از مهاجرت است.

گزیده‌ای از داستان‌های کوتاه  او به انگلیسی به نام Stories from Tehran از تازه ترین کارهای فرشته مولوی است.

مولوی در سال ۲۰۱۲ کتاب ماه تهرانتو را راه اندازی کرد و حدود دو سال هر ماه در جلسه ای با حضور نویسندگان و منتقدان به بررسی یک کتاب پرداخت.

او سپتامبر ۲۰۱۶ با جمعی از کتابخوانان، کافه نویسا را راه اندازی کرد که در نشست های هفتگی آن مسائل زبان فارسی بررسی می شد.

فرشته مولوی علاوه بر نوشتن رمان و داستان کوتاه مقالات زیادی در روزنامه‌ها و مجله‌های ایران و خارج از کشور نوشته‌ و چندین داستان کوتاه به زبان انگلیسی نیز از او منتشر شده‌ است.

نوشته های فرشته مولوی را در وبگاه او به نام “مشت خاکستر” می توانید بخوانید:

https://fmolavifa.wordpress.com/

 

سعید حریری دانش آموخته علوم کامپیوتر از ایران است. او در بیست و پنج سال گذشته به عنوان مشاور سیستم‌های پردازش داده‌ها و مدیریت پروژه‌های سیستم با سازمانهای بزرگ اقتصادی و دولتی کانادا همکاری داشته است.

او نهاد‌های مدنی را بهترین وسیله برای فعالیت‌های مؤثر اجتماعی، و ابزار مناسبی برای یکپارچگی مهاجران با جامعه میزبان میداند و به همین سبب از پایه گذاران چند نهاد اجتماعی و فرهنگی‌ در کاناداست. از جمله:

انجمن ایرانی‌ متخصصین کامپیوتر IITPS)‌(

شبکه ایرانی‌ کانادایی(IC Network)

کنگره ایرانیان کانادا(Iranian Canadian Congress) ‌

کانون کتاب تورنتو (Toronto Book Club)

و نیز انجمن محلی مالیات دهندگان برای همکاری، و گاه، در مخالفت با سیاست گذاری‌های شهری(Rate Payers Association)

سعید حریری زمان‌های آزاد خود را با عکاسی از طبیعت، خواندن، ترجمه، و گاه نوشتن میگذراند..

 

ارسلان براهنى، متولد اول فروردین ۱۳۶۱ در تهران است. او فرزند ساناز صحتى و رضا براهنى است که در سن چهارده سالگى به خاطر شرایط پدرش تن به مهاجرتى اجبارى مى دهد. پس از اتمام دبیرستان تحصیلات سینمایى خود را در دانشگاه یورک شروع کرد و در کنار آن به فیلمسازى پرداخت. اولین فیلم او “مینیما” او را به ادامه ى کار تشویق کرد و استودیویى به نام “مینیما فیلم” در سال ۲۰۰۷ تأسیس کرد.

ارسلان براهنی در فیلم بلند “من هستم”، نقش کارگردانى را بازى مى کند که در درون فیلمنامه ى خود در حال ساخت فیلمى است که با زبان سینما و الهیات درگیر است و با موضوع هنر و مهاجرت، عرفان و فیلمسازى، تنهایى و بیگانگى سر و کار دارد.

مجموعه بلند سه گانه غربت ساخته ی فیلمساز جوان ایرانی ـ کانادایی، ارسلان براهنی،  در فستیوال فیلم آمستردام (۲۰۱۷) جایزه ی ون گوگ را برای بهترین کارگردانی مستند ازآن خود کرد. این فیلم همچنین جایزه بهترین فیلم تجربی جشنواره و جایزه هیئت ژوری جشنواره فیلم لس آنجلس را در سال ۲۰۱۷ دریافت کرد و در جشنواره فیلم ایندی نیویورک(NYC Indie Film Awards)  جوایز بهترین کارگردان و جایزه طلای بهترین مستند را ازآن خود کرد.

 سه گانه غربت از سه فیلم مستند “نور و صدا” (درباره ی سلیمان واثقی، خواننده و موسیقیدان)، “قاب و دیوار” (درباره ی غلامحسین نامی، استاد و نقاش برجسته) و “کیمیا و خاک” (درباره ی رضا براهنی، نویسنده و شاعر و پدر فیلمساز) تشکیل شده است.

ارسلان در کارنامه ی هنری خود چندین فیلم مستند و داستانی دارد. فیلم هاى او با ترکیب واقعیت و خیال، بازسازى ژانرها و تجربه هایی با  فرم  و سبک  در زبان سینما سروکار دارد و در چندین جشنواره در گوتنبرگ و تورنتو و شبکه هایی همچون بی بی سی با استقبال خوبی مواجه شده است.

فیلم های ارسلان غالبا به موضوعاتی همچون روابط انسانی، زندگی، مرگ، تبعید، هنر، مهاجرت و راز و رمزهای هستی می پردازد.

تازه ترین فیلم بلند داستانی ارسلان به نام  Silent Birds”پرنده های ساکت” فیلمی چندزبانه است. تم اصلی فیلم عشق، بی زبانی، مهاجرت و روابط و اتفاقات پیچیده ای است که بین انسانها ایجاد می شود.

 

شهروند این موفقیت را به برگزیدگان جامعه ی ایرانی ـ کانادایی تبریک می گوید.

 

عکس ها از پرشین میرور ـ جمشید تاج دولتی