آرش عزیزی
اتاوا هفته قبل شاهد تغییر نائب ملکه بود. میکل ژان، فرماندار کل محبوب و پر سر و صدا، کنار رفت و دیوید جانستون، رئیس سابق دانشگاه واترلو، جای او را گرفت تا ۲۸امین فرماندار کل کانادا باشد.
او در سخنرانی اول خود در جمعه گذشته وعده داد کانادا در آیندهای نزدیک کشوری خواهد بود با حمایت بیشتر از خانوادهها، سرمایهگذاری بیشتر در ابتکار و تشویق بیشتر مردم به اختصاص وقت و پولشان به آرمانهای نیک.
جانستون با کبکبه و دبدبهی بسیار در تپهی پارلمان کارش را آغاز کرد و سپس در صحن مجلس سنا سخنرانی کرد. او گفت: “ما ملتی هستیم هوشمند و شفیق. ملتی که تمام کاناداییها در آن میتوانند استعدادهایشان را به حداکثر برسانند. ملتی که تمام کاناداییها در آن میتوانند موفق شوند و مشارکت کنند. اما کار زیادی هست تا کاملا به چشماندازمان برای ملتی هوشمند و شفیق برسیم”.
سه موضوع خانوادهها، آموزش و تشویق به داوطلبی موضوعات اصلی صحبت جانستون بودند. این سه موضوع در واقع سه ستونی بودند که جانستون میگوید کانادا باید تلاش کند تا ۱۵۰امین سالگرد تولد خود در سال ۲۰۱۷ به آنها رسیده باشد.
استفن هارپر، نخست وزیر و همسرش لورین، در صف اول استقبال از جانستون بودند.
هارپر گفت:”دیوید جانستون در تمام طول زندگیاش باوری راسخ داشته که خدمت فقط گزینه نیست، وظیفه است، وظیفهای قلبی که شرف انسان را مجبور به پذیرش آن میکند.” و سپس گفت که جانستون همیشه خدمت کرده است چه به “خانواده بزرگ و متعهدش”، “نهادهایی که در آن کار کرده”، “جوامع وسیعتری که در آن زندگی کرده” یا “کشوری که به آن عشق میورزد”.
چند ماه پیش که انتخاب جانستون اعلام شد واکنشهای مختلفی به آن صورت گرفت. واضحترین نکته این بود که جای فرماندار کلی مثل ژان را که به قول بعضی بیشتر به “ستارههای راک” میمانست و سفرهای ملی و بینالمللی، با مقاصدی متعدد از مناطق شمالی کشور گرفته تا قلب قاره آفریقا، را در صدر کار خود قرار داده بود، جانستونی گرفته که کارشناس حقوقی است و وجناتش بیشتر به نایبالسلطنه ملکهی انگلستان بودن میخورد و میتواند در تصمیمات جنجالی نخستوزیر مثل تعطیلی پارلمان (که هارپر تا به حال دو بار انجام داده) نقش بازرتری داشته باشد.
سه ستون
جانستون در سخنرانی خود بخش قابل توجهی را به خانواده خودش اختصاص داد و با افتخار از همسرش، شارون، که از زمان دبیرستان یار و همراهش بوده است گفت و او را “بهترین دوستم، الهامبخشم، بادی که زیر بالهایم میوزد” خواند و به تک تک پنج دختر و هفت نوهاش اشاره کرد.
در صحبت جانستون از “حمایت از خانوادهها” اشاره به خانوادههای سربازان و نظامیان نقش مهمی داشت.
جانستون، که فرمانده کل قوای کانادا نیز خواهد بود گفت:” چشم انتظار دیدار خانوادههایی هستیم که پسران و دخترانشان در افغانستان خدمت کردهاند. و در غم آن خانوادههایی که عزیزانشان نهایت فداکاری در خدمت به کشور را کردهاند نیز شریکیم.”
طبیعی است که جانستونِ ۶۹ ساله که پیش از این رئیس دانشگاه واترلو بود اشاره به آموزش و تشویق ابتکار را به یکی از ستونهای چشماندازش برای کانادا بدل کند.
او گفت:”به باور من هیچ کشوری در تاریخ سختتر از کانادا برای تضمین برابری فرصت کار نکرده است. چگونه باید تعالی را نیز به این اضافه کنیم؟ برای من پاسخ به این نظام آموزشی عمومی ما است که جامعترین در جهان است”.
منتقدان میگویند گفته جانستون در تعریف از نظام آموزشی کانادا در حالی که این کشور بر خلاف بسیاری کشورهای دیگر اروپای غربی، تحصیلات گرانقیمتی دارد، جای حرف دارد. جانستون در ضمن به اختراع دستگاه “بلکبری” که در دانشگاه واترلو و در زمان ریاست خودش انجام شده اشاره کرده و گفت کشور نیازمند “این نوع ابتکار” است.
جانستون در پایان با اشاره به نمونههایی همچون ریک هانسن و تری فاکس کاناداییها را به انجام فعالیتهای داوطلبانه و خیریه بیشتر تشویق کرد. او به سابقه بزرگ شدن خودش در سادبری و سائول سن ماریِ انتاریو و تجربههایش از فعالیتهای محلی مردم گفت.