محمد رحیمیان
“صبح، خندان از خانه خارج شدم، هر روز بدون آنکه احساس کسالتی کنم ورزش می کردم و شغل خوبی داشتم. عصر آنروز پزشکم با من تماس گرفت و متوجه شدم در سینه ام غده ای دارم. از آن پس زندگیم رنگ دیگری گرفت. روند دیر تشخیص و درمان طولانی، همراه با نگرانی، کم خوابی و دلواپسی، از من زن دیگری ساخت که گاه به سختی می شناختمش.
در آنروزها متوجه شدم که هزینه های سنگین دارو به هزینه های عادی دیگرم اضافه شده در حالی که توانایی کار کردنم مانند سابق نیست. شب ها هنگام خواب، به این فکر می کردم که چه کسی از من مراقبت کرده و درطول دوران درمانم هزینه های زندگی ام را پرداخت خواهد کرد؟ روزهای نخست همه سعی می کردند به شکل های مختلف کمکم باشند اما به تدریج کار و مشغله های گوناگون آنها را به اطراف پراکنده کرد. این واقعیتی است که نمی توان بر آن نام بی مهری نهاد، بلکه روند زندگی امروزی چاره ای جز این نمی گذارد. من نمی توانستم هزینه پرستار خصوصی را بپردازم و نگرانی پرداخت دیگر اقساطم، همه و همه به کندی روند درمانم کمک کرد. من تا آن زمان بارها از بیمه مراقبت های طولانی و یا بیماری سخت شنیده بودم، اما هرگز به لزوم آن اعتقادی نداشتم و روز بیماری، برای اخذ آن بسیار دیر شده بود. تاسف من، امروز هزینه های مرا نمی پردازد”.
***
شاید در روزهای پر جنب و جوش جوانی مراقبت برایمان کلمه ای غریب و دور بوده، اما آهنگ زمان به مرور برایمان کلمات فراموش شده دیروز را آشنا می کند. اتفاقات گوناگون در مسیر زندگی، بدون توجه به سن و سال، آرام آرام نیاز به نگهداری را در هر یک از ما معنادارتر می کند. شاید اهمیت این نیاز، ناگهانی به سراغمان آید. متاسفانه با وجود اطلاع رسانی در این زمینه، مواردی از این دست بی شمار است.
طبیعتا در دو مرحله فرد نیاز به توجه و مراقبت دارد. یکی در زمان بیماری و یا حادثه که موجب عدم توانایی شود و هیچ ارتباطی با سن ندارد و دیگری در دوران سالمندی که طبق آمارهای موجود، متوسط طول عمر انسان افزایش یافته و برای مردان و زنان به ترتیب تا ۷۶ و ۸۳ سال رسیده است. این پدیده ناشی از بهبود شرایط بهداشتی است که منجر به پیشگیری از بیماری ها و در نهایت افزایش امید به زندگی شده است. بنابراین سالخوردگی جمعیت در واقع یک موفقیت بهداشتی است.
افراد در سنین بالا نیاز به مراقبت و توجه دارند که با توجه به زندگی ماشینی و مشکلات کاری، امکان نگهداری افراد مسن به راحتی زمان های گذشته نمی باشد. ضمن پذیرفتن این مسئله که طبق فرهنگ ما ایرانیان، پدر بزرگ و مادر بزرگها برکت خانواده هستند، اما به دلایل مختلف، نوع زندگی در زمان فعلی به گونه ای است که نمی توان جهت مراقبت از بزرگسالان مسن، در خانه نشست چرا که افراد ناگزیر از تأمین هزینه های زندگی هستند. دولت سعی می کند تا امکانات شهری و دولتی را دراختیار افراد ناتوان جسمی قرار دهد، اما همه شاهد هستیم که افرادی که از این امکانات استفاده می کنند باید واجد شرایط خاصی باشند و با توجه به نرخ تورم و افزایش نرخ های درمانی می توان در نظر گرفت در آینده هر یک از ما نیاز به چه هزینه های گزافی برای مراقبت از خود، در زمان بیماری یا تصادف و یا در دوران کهولت خواهیم داشت. از آنجا که همه ما علاقمندیم تا از نظر مالی مستقل باشیم پس بهتر است نگاهی به بیمه های مراقبت کوتاه مدت و یا بلند مدت بیاندازیم.
اجازه ندهید گرفتاری های گوناگون، از شما نویسنده ای چون نگارنده فوق بسازد. بیمه نیاز فرداست. بیایید فردا را چون امروز آفتابی ببینیم.
*محمد رحیمیان کارشناس ارشد بیمه و سرمایه گذاری و عضو انجمن رسمی مشاورین متخصص بیمه و امور مالی کانادا است.
www.insufin.com
www.youtube.com/ sherkatbimeh
