* این مقاله جنبه ی آموزشی دارد نه درمانی، هر دارویی باید با تشخیص و تجویز پزشک مصرف شود.

بخش دوم و پایانی

اثر الکل در جامعه

شخصی که تحت تأثیر الکل قرار دارد کنترل خلق و خوی اش را ندارد و در نتیجه اطرافیانش با خشونت های زبانی و فیزیکی او روبرو هستند. بسیاری از خشونت های خانگی، کتک خوردن زنان و کودکان و خشونت در جامعه از مثال های این مورد هستند. ۴۰درصد تصادفات رانندگی به دلیل هشیار نبودن و مستی راننده بوده که هر ساله موجب کشته و یا زخمی شدن تعداد زیادی از انسانها می شود.

مشکل دیگر بالا رفتن میزان بیماری های مقاربتی است که شخص تحت تأثیر الکل فراموش می کند از کاندوم استفاده کند.

یک سوم اعمال شبه جرم و جنایی بر اثر مصرف الکل است و خرجی که الکل برای جامعه در فرانسه ایجاد می کند بیش از ۱۷ میلیارد یورو در سال است که باید به آن مشکلات سلامتی ، غیبت در کار، تصادفات شغلی، زجر کشیدن روانی اطرافیان و غیره را اضافه کرد در حالی که درآمد دولت از مالیات یک و نیم میلیارد یورو است.

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم

مشکل اصلی آگاهی شخص به وابستگی به الکل است. بسیاری از اشخاص قبول ندارند که معتاد شده اند و یا آن را جدی نمی گیرند. برای درمان چنین افرادی بسیار مهم است که شخص معتاد به الکل به پزشک درمان کننده حقیقت را بگوید که چند گیلاس الکل در هفته با چه فرکانسی و در چه شرایطی مصرف می کند، زیرا پزشک برای کمک به اوست و نه برای قضاوت و محاکمه او. درست مثل اینکه به پزشک بگوید که چه تعداد و در چه مواقعی سیگار می کشد، زیرا این اطلاعات در صورت لزوم به پزشک کمک می کند که تصمیماتش دقیق باشد.

۸درصد الکلی های شدید تحت درمان قرار می گیرند و آزمایش خون اطلاعات لازم را درباره ی وضعیت کبد که عضویست که بیشتر از همه از الکل صدمه می بیند و پانکراس مخصوصا در کسانی که مدتهاست الکلی هستند، را نشان می دهد.

پس از سالها نوشیدن الکل عوامل هشداردهنده جای شکی برای تشخیص باقی نمی گذارند. یک اکوگرافی از کبد و پانکراس هم مفید است و اگر پزشک مشکوک به سیروز کبدی باشد یک بیوپسی از کبد هم لازم می شود.

ترک کردن مصرف شدید الکل وقتی که شخص از نظر روانی و نه از نظر فیزیکی معتاد نیست راحت است و فقط مشورت با پزشک درمان کننده و راهنمایی های او کافی است و برخلاف آنچه که قبلا فکر می کردند که شخص مطلقن نباید الکل بنوشد، کافی است که مقدار مصرف را کم کند که آثار مثبت بر روی سلامتی اش دارد ولی برای این کار شخص باید قبول کند که زیادی الکل می نوشد.

ترک کردن

برای ترک اعتیاد به الکل یک پروتوکل وجود دارد که موثر بودنش ثابت شده که شخص مصرف الکل را قطع کرده و برای تحمل کمبود الکل پزشک تجویز می کند که شخص یک و نیم تا دو لیتر مایع در روز بنوشد البته بدون الکل، بدون شکر و بدون کافئین. همچنین مصرف داروی ضدنگرانی benzodiazepines به مدت ۴۸ ساعت با دوز قوی و به تدریج میزان آن را کم کند در مدت ۱۰ روز حداکثر به اضافه ویتامین B1 و اسید فولیک به مدت ۳ تا ۱۰ روز برای اینکه کمتر احساس خستگی و بدخلقی کند و اشتهایش بیشتر شود، حداقل تا گیلاس بعدی زیرا متاسفانه مشکل اینجاست که شخص موفق به ترک نمی شود و تعداد کسانی که دوباره شروع می کنند بسیار زیاد است.

پیشگیری از شروع دوباره

درست مثل ترک سیگار امکان دوباره شروع کردن بسیار زیاد است. اگر دفعه اول موفق نشدی دلیل آن نیست که هیچ وقت موفق نمی شوی ولی نشان می دهد که موفق شدی چند روز، چند هفته یا چند ماه را بدون الکل بگذرانی که خودش شروع خوبی است. شخص می فهمد که چه عاملی باعث شد که دوباره شروع کند و در نتیجه دفعه بعد شانس موفقیت بیشتری خواهد داشت. باید انگیزه و شجاعت و تصمیم به ترک الکل را داشت. برای اینکه شانس ترک کردن زیاد شود و دوباره شروع نکردن راه هایی وجود دارد مثل تحت نظر بودن با پزشک درمان کننده یا متخصص اعتیاد و یا ثبت نام در گروه های معتادان قدیمی که موفق به ترک دائمی شده اند.

پزشک می تواند از داروهای کمک کننده به ترک اعتیاد استفاده کند مثل:

ـ از درمان های قدیمی مثل   acamprosate  یا naltrexone

ـ داروهای جدیدتر مثل  baclofene که کمک می کند به بعضی اشخاص که مصرف الکل شان را کم کنند بدون اینکه احساس کمبود الکل داشته باشند  و زندگی اجتماعی و شغلی شان را از سر بگیرند.

ـ یک داروی ضد غش کردن به کم کردن مصرف الکل کمک می کند anticonvulsivant

ـ یک دارویی که روی دریافت کننده های مخدرها در مغز اثر می گذارند میل به نوشیدن الکل را کم می کنند.

مطالعات درباره ی تحریک های مغناطیسی که از جمجمه وارد مغز می شوند و سلول های مغزی را توسط میدان مغناطیسی تحریک می کنند ادامه دارد.

در خاتمه:

یک داروی معجزه گر که بتواند تمام مشکلات الکل را حل کند وجود ندارد، زیرا میل سرکش به نوشیدن الکل در بیشتر مواقع مشکلات بزرگ کنترل مسائل احساسی منفی را می پوشاند به همین دلیل شکست های زیادی در ترک الکل وجود دارد، حتی با داروهای جدید که همه کس هم به خوبی آنها را تحمل نمی کند.

الکل باعث تولید مشکلات زیادی برای سلامتی می شود. باید از همه امکانات برای جلوگیری از سقوط شخص و شروع دوباره استفاده کرد با استفاده از داروها همراه با تراپی رفتاری با کمک روانشناس و کمک به داشتن نگاه دیگری به جامعه.

 اختلالات تولید شده توسط الکل را نباید به عنوان بی اراده بودن فرد به حساب آورد، بلکه به عنوان یک بیماری مزمن که باید درمان شود مثل همه بیماری های مزمن دیگر باید در نظر گرفت.