روز شنبه ۱۲ ماه می دفتر انتخاباتی مایکل پارسا، کاندیدای ایرانی تبار حزب کانزرواتیو پیشرو، برای انتخابات استان آنتاریو گشایش یافت. جمعیت زیادی آمده بودند. از نماینده‌های سابق پارلمان کاستاس منگاکیس و از نماینده‌های فعلی پارلمان باب ثریا سخنرانی کردند. فرانک کلیز نماینده با سابقه پارلمان استان و از وزرای کابینه‌های مایک هریس و ارنی اویز نیز از دیگر سخنرانان بود. از نوجوانان پرانرژی تا موسپیدهای باتجربه در میان جمع بودند. خوردنی‌های فراوان از جمله یک سالاد الویه بسیار خوشمزه و کیکی برای بریدن و نوش‌جان کردن و روبانی آبی رنگ برای بریدن و کف زدن هم بود. شور و شادی و هیجان در آن فضا موج می‌زد.
مایکل پارسا یک کانزرواتیو معتقد است. اقتصاد می‌فهمد. خودش صاحب کسب و کار کوچکی است و می‌داند که افزایش مالیات‌ها و بهای انرژی چه بر سر مردم می‌آورد. وعده آب و برق مجانی نمی‌دهد و در یک کلام رآی نمی‌خرد. تمام ارزش‌های کانزرواتیو که من تک به تک آنها را ارزش‌های انسانی می‌دانم در او جمع شده است. مسئولیت پذیری، باور به آزادی حداکثری، باور به مالیات کمتر، باور به دولت کوچک، اهمیت دادن به کارجمعی در عین باور به فردیت، باور به ایجاد فرصت برابر برای همه، اهمیت دادن به خیریه‌های خصوصی و کمک کردن به آنها و اولویت داشتن حقوق بشر برای او از وی چهره‌ای دوست داشتنی ساخته است تا آنجا که حتی برخی از فعالان لیبرال ایرانی_کانادایی نیز از او اعلام حمایت کرده‌اند.
مایکل در عین کم هیاهو بودن اما خط شکن نیز هست. آن زمانی که در جامعه چپ زده و رانتی_ ولایی ایرانیان کانادا کمتر کسی جرأت می کرد بگوید من یک کانزرواتیو هستم؛ او با افتخار در این حزب فعال بود. او کسی است که خیلی از ایرانی_کانادایی‌ها را با حزب کانزرواتیو آشنا کرد. او برای من یادآور مردان میهن‌دوست کانادایی همچون استیفن هارپر، پیتر مک کی، جیسون کنی و جان برد است. حضور او در پارلمان استان آنتاریو خبر خوبی برای کانادایی‌ها خواهد بود. مایکل در صحبت‌های خود جمله‌ای گفت که بر دلم نشست و آن این بود که چه انتخابات را ببریم و چه انتخابات را ببازیم سرمان را بالا خواهیم گرفت و از اینکه در کنار هم در یک کارزار بوده‌ایم احساس افتخار خواهیم کرد. او کسی است که دوستانش را هرگز شرمنده نمی کند.
او کاندیدای حزبی است که رهبر آن داگ فورد است. داگ فورد میراث‌دار برادر فقیدش راب است. راب فورد به دلیل صداقت و شفافیت مالی که داشت در بین کانادایی‌ها بسیار محبوب است و برادر او داگ می‌کوشد که از محبوبیت او بهره ببرد.
انتخابات در انتاریو و به طور کلی در کانادا درس‌های خود را دارد. اینجا سیاست‌مداران باید به در خانه‌های مردم بروند، به حرفشان گوش بدهند، نگرانی‌ها و مطالبات مردم را بشنوند، برنامه‌های خود را ارئه دهند و بعد طلب رای کنند.
در پایان این مراسم که با بریدن کیک همراه بود؛ برخی از شرکت‌کنندگان عکس های یادگاری گرفتند و داوطلبان کمپین انتخاباتی مایکل پارسا که لباس‌های متحدالشکلی بر تن داشتند به مناطق حوزه انتخاباتیAurora–Oak Ridges–Richmond Hill رفتند تا با مردم گفتگو کنند.
به امید اینکه روزی در ایران عزیزمان نیز انتخاباتی آزاد و سالم و منصفانه داشته باشیم.
