شهروند- هارولد هورن در سال ۱۹۴۳ یک دانشمند تازه کار و آماتور محسوب می شد. او در دانشگاه کلگری درس می خواند و وقت آزادش را به ماهیگیری در دریاچه ای در همان نزدیکی می پرداخت. او ضمن این تفریح متوجه شد که حرکت ماه و روزهای مختلف تأثیر بسزایی در روند حرکتی ماهی ها و آب رودخانه دارد، و شروع کرد بر روی این نظریه کار کردن تا آن را تبدیل به نظریه ای علمی کند.
هورن برای تایید نظریه اش به دانشمند مشهور زمانش آلبرت انیشتین نامه نوشت و انیشتین هم جواب او را داد. آنها سه یا چهار بار با یکدیگر نامه نگاری کردند. در سال ۱۹۷۲ هارولد هورن این نامه ها را به رئیس دانشگاه کلگری ارسال کرد و گفت اگر به دردتان خورد استفاده کنید و اگر نه آنها را در سطل زباله بیندازید، اما ظاهرا رئیس دانشگاه برای این نامه ها اهمیتی قائل نشد، تا اینکه چند روز پیش این نامه ها به صورتی شانسی و معلوم نیست از کجا توسط یکی از دانشجویان این دانشگاه پیدا شد و به آلیسون واگنر مدیر ارشد کتابها و نوشته های نادر تحویل داده شد. وگنر می گوید که لحن نامه ها مودبانه اما انتقادی است و آلبرت انیشتین فردی بسیار مشوق بوده است. ظاهرا در زمان انجام مکاتبات آلبرت انیشتین در دانشگاه هیبرو در اورشلیم بوده است.
