نیاز به پوشش های مکمل بیمه ای (مازاد بر اوهیپ) بر هیچکس پوشیده نیست چرا که هر روز محدودیت های بیشتری اعمال میشود که نیاز به داشتن پوشش های مکمل را هر چه بیشتر از پیش نمایان میسازد. در این میان مدیران صنایع- مقاطعه کاران- کارآفرینان- مهندسان و اقشاری که عهده دار مسئولیت مدیریتی هستند خیلی بیشتر از بقیه به این موضوع آگاهی دارند که نقش نیروی انسانی کارآمد چقدر میتواند در پیشبرد اهداف مدیریتی ایشان ضروری باشد. با کوچکترین بیماری یا حادثه این نیروی انسانی قابلیت مشارکتی خود را از دست داده و از چرخه تولید کوتاه یا بلند مدت خارج میشود و صدمه مستقیم آن را به بقیه بخشها انتقال میدهد. مهمترین عاملی که قادر است غیبت کوتاه یا عدم حضور بلند مدتش را جبران نماید داشتن بیمه است و این التزام هم برای صاحب سرمایه وجود دارد و هم برای خود کارمند/ کارگر و مدیرمفید میباشد. از این رو در این نوشتار به پوشش هایی که در اینگونه بیمه ها ارایه میشود و معمولا حق بیمه اش یا ۵۰-۵۰ و یا ۷۵-۲۵ بین کارمند و صاحب کار تقسیم میشود، می پردازیم:
۱- بیمه عمر گروهی پایه که معمولا سرمایه اش ۲ تا ۵ برابر حقوق سالیانه و در بعضی مواقع به صورت رقم ثابتی مثل ۲۵ / ۵۰ یا ۱۰۰ هزار دلار است.
۲- بیمه حادثه که اگر شخص بیمه شده در حین کار یا از زمانی که از منزل به مقصد کار خارج میشود ( در بعضی مواقع پوشش آن ۲۴ ساعته است)برایش اتفاقی بیافتد که منجر به فوت / نقص عضو و یا از کارافتادگی شود تا ۲ برابر سرمایه بیمه عمرش به نامبرده و یا ورثه پرداخت میشود.
۳- بیمه مکمل درمان بیمارستانی: در این نوع پوشش هر استثناء در بیمه دولتی اوهیپ قابل پوشش است و مصدوم/بیمار امکان دارد تا از امکانات خیلی ویژه بیمارستان از قبیل اتاق اختصاصی و همراه استفاده نماید.
۴- پرداخت دارو و امکانات فیزیوتراپی/ ماساژ تراپی/ کفش طبی و امثالهم: این امکان برای بیمه شدگانی فراهم است که تعدادشان حدود ۱۰ نفر باشد و همگی بدون استثناء به بیمه درمان مکمل اضافه شوند.
۵- بیمه دندانپزشکی که بالاترین نیاز این روزهای بیمه شدگان درمان است و معمولا نمیتوان شخصی را پیدا کرد که به این پوشش حیاتی نیاز نداشته باشد. معمولا برای تست کردن گروه بیمه شده شرکتهای بیمه در سالهای اول پوشش دلاری کمتری را ارایه می کنند( مثلا ۱۵۰۰ دلاربرای کارهای پایه ای/ پر کردن و به همین میزان هم برای کارهای اساسی از قبیل عصب کشی/ روت کانال و روکش دندان).
۶- بیمه مسافرتی(اعم از داخل کانادا یا خارج) سقف این پوشش برای اکثر شرکتهای بیمه ۵ میلیون دلار است چون درصد بسیار بالایی را میتوانند از بیمه دولتی اوهیپ بازیافت کنند، روی همین اصل حق بیمه بالایی هم برایش اختصاص داده نمیشود.
حق بیمه گروهی سلامتی برای صاحبان صنایع و تولید کنندگانمتناسب با میانگین سن گروه و تعداد و انواع پوششهای بیمه ای تعیین میشود ولی برای ارایه نمودن تصویر( بسیار حدودی) بایستی گفت یک گروه ۵ نفره سالم ماهانه حدود ۶۰۰ دلار میپردازند و این رقم برای ۴۰ نفر با توجه به سابقه خسارت/غرامت سالیان قبل بین ۴۵۰۰ تا ۶۰۰۰ دلار در ماه میباشد، البته مطلع هستید که در۳ سال اول، شرکتهای بیمه روی اکثر قراردادهای بیمه ای ضرر میدهند و چشمشان به این است که این قرارداد بیمه ای اقلا ۶ الی ۱۰ سال طول بکشد تا به نقطه سر به سر یا سود ناچیزی برسند. هدف ایشان اخذ بقیه بیمه های این شرکتها است که منفعت بیشتری دارند.
امید است شاد و سلامت و سر بلند باشید.
