شهروند- برنیس کلارک، یکی از بومیان نوناووت در شمال کانادا، مادرش را در سال ۲۰۱۵ به دلیل بیماری سل از دست داد. سه سال بعد از مرگ مادر کلارک میگوید که همچنان این بیماری معضلی جدی برای مردمان این منطقه است. سل یک بیماری ریوی قابل درمان است اما وقتی دیر به آن رسیدگی شود میتواند خطر مرگ به همراه داشته باشد.
میزان ابتلا به بیماری سل در نوناووت از هر ۱۰۰,۰۰۰ نفر ۲۶۱ نفر است. بیماری سل به دو صورت آشکار و پنهان اتفاق می افتد. بیماری آشکار در فرد مبتلا با بروز علائمی خودش را نشان می دهد، اما حالت پنهان آن به راحتی قابل رویت نیست و فرد مبتلا با اینکه ناقل بیماری است خودش هیچ علامتی ندارد.
کلارک می گوید که ماندن در نوناووت برایش بسیار مهم است و فرزندانش را نیز در این شهر بزرگ کرده است، اما احساس میکند که با اینکه در کاناداست در یک کشور جهان سوم زندگی می کند و دولت به امورات آنها رسیدگی نمیکند.
به گفته ی رییس بهداشت عمومی نوناووت، دکتر کیم بارکر، بودجه ی اختصاصی دولت فدرال کانادا برای رسیدگی و درمان این بیماری کافی نیست و رویکرد دولت نوناووت و دولت فدرال در این زمینه پر از خطا و کوتاهی بوده است.
به گفته ی دکتر بارکر این بیماری و تعداد مبتلایان به آن و ناقلان آن به درستی اندازه گیری و شمارش نشده است. دولت فدرال کانادا باید سرمایه گذاری واقعی و پایدار در زمینه ی بهبود شرایط زندگی، غذا، و بهداشت مردم نوناووت انجام دهد در غیر این صورت در آینده این مردمان با مشکلات عدیده ای مواجه خواهند شد.
