ترجمه‌: حمید پرنیان

 در بیش‌تر کشورها وقتی فصل انتخابات فرا می‌رسد، احزاب سیاسی با تمام توان‌شان شروع  می‌کنند به نمایش دادن خود.  قبل از این که تبلیغات انتخاباتی در رادیو و تلویزیون پخش شوند، قبل از این که پوسترهای تبلیغاتی نصب شوند، قبل از این که کارآموزان و دانش جویان علوم سیاسی در توئیتر و فیسبوک شروع کنند به راه اندازی کمپین ها، سیاسیون غبار از پرونده‌های سیاسی‌شان می‌گیرند و لبخندزدن جلوی دوربین و بوسیدن بچه‌ها را امتحان می‌کنند و می‌آیند به حوزه‌های انتخاباتی تا حمایت مردم را به خود جلب کنند.

 اما در ایران، با پیچیدن بوی ترس و خون در خیابان‌هاست که می‌توان ایام انتخابات را حدس زد. دولت ایران به جای پوسترهای تبلیغاتی، با صدور چند حکم اعدام به همه اعلام می‌کند که ایام انتخابات تقلبی فرا رسیده است؛ به جای راهپیمایی‌های سیاسی، تمام انرژی‌شان را می‌گذارند روی بازداشت‌های فله‌ای؛ به جای تبلیغات تلویزیونی، اعتراف‌های اجباری زندانیان شکنجه شده را از تلویزیون پخش می‌کنند؛ و به جای تاسیس احزاب جدید و نیروهای جدید، به دنبال قربانیان دیگری می‌گردند تا شکنجه و تجاوز و زندانی و اعدام‌شان کنند تا از این طریق مردم را بترسانند و پای صندوق‌های رای بیاورندشان.

خبر بازداشت‌ها و حکم‌های اعدام در ایران که منتشر می‌شود به راحتی می‌توان حدس زد که ایام انتخابات مجلس (۱۱ اسفند ۱۳۹۰) نزدیک است؛ در این انتخابات قرار است اعضای مجلس شورای اسلامی مشخص شوند.

رژیم ایران که اخیرا به خاطر سیاست‌های هسته‌ای اش با شدیدترین فشارهای سیاسی و بین المللی و تحریم‌های اقتصادی مواجه است، مثل همه‌ی قلدرها به آن هایی زور می‌گوید که کنترل کردن‌شان آسان است؛ یعنی شهروندان داخل ایران.

 

زمان اعدام سعید ملک پور نزدیک است

رژیم ایران با جهادی که برای خفه کردن آزادی‌های مردم داخل ایران بر پا کرده، وبلاگ نویس‌ها و صاحبان وبسایت‌ها را قربانی می‌کند تا انتخابات را پرشور نگه دارد. سعید ملک پور، شهروند کانادا و برنامه نویس رایانه ای، یکی از همین انسان هایی است که قربانی فعالیت‌های ارعابی پیش از انتخابات رژیم ایران شده است.

تظاهرات در اعتراض به احکام اعدام در ایران در برابر سفارت ایران در اتاوا

ملک پور، که دولت ایران او را در ۲۰۰۸ بازداشت کرده، اخیرا در زندان اوین است و اتهام اش «مفسد الارض» است و حکم اعدام دارد. در هفته‌ی اخیر، خانواده‌ی ملک پور مطلع شده اند که زمان اعدام وی نزدیک است.

 

ارایه‌ی دادخواست به سازمان ملل

هفته‌ی گذشته، خواهر سعید، مریم ملک پور، نامه‌ای به سازمان ملل نوشت و خواستار مداخله‌ی بین المللی در پرونده‌ی برادرش شد.

وی در نامه اش نسبت به پرونده‌ی برادرش ابراز ناباوری می‌کند و می‌نویسد «نمی توانیم باور کنیم که سعید را همان زمان که بازداشت کردند محکوم به اعدام اش کردند. نمی توانیم باور کنیم که در این سه سال مجبور بوده ایم هر روز با این کابوس زندگی کنیم. اگر جامعه‌ی بین الملل دخالتی نکند، سعید هر لحظه ممکن است قانونا اعدام شود. همه‌ی مجاری قانونی در ایران [برای جلوگیری از اعدام ها] از پای درآمده اند».

وی در پایان خواستار کمک می‌شود و می‌گوید «ما شدیدا نیاز به کمک شما داریم!».

 

بیانیه‌ی اتحادیه‌ی اروپا

بعد از تلاش‌های خستگی ناپذیر خانواده و حامیان ملک پور، جامعه‌ی بین الملل بیانیه هایی برای حمایت از پرونده‌ی سعید صادر کردند.

رئیس سیاست‌های خارجی اتحادیه اروپا، کاترین اشتون در ۲۱ فوریه بیانیه‌ای درباره‌ی سعید صادر کرد. خانم اشتون می‌نویسد «سازمان‌های حقوق بشری نسبت به عدالت و شفافیت و سرعت روند دادگاه‌های [داخل ایران] ابراز نگرانی می‌کنند».

وی ادامه می‌دهد «بار دیگر درخواست ام را تکرار می‌کنم و از ایران می‌خواهم درباره‌ی اعدام‌ها و به خصوص اعدام سعید ملک پور بازنگری داشته باشند».

 

اشتون همچنین به پرونده‌های احمدرضا هاشم پور و وحید اصغری (دو وبلاگ نویس) هم که محکوم به اعدام شده اند اشاره داشته است.

 

دولت کانادا نیز حمایت می‌کند

هفته‌ی پیش، مجلس عوام متفقا به دستور کاری که کوستاس مناگاکیس مطرح کرده بود واکنش نشان داد و «نگرانی عمیق خود از امنیت جانی شهروند ایرانی سعید ملک پور و حکم قریب الوقوع اعدام وی» ابراز کردند.

این بیانیه تصریح می‌کند «که کانادا ایران را مسئول جان ملک پور می‌داند؛ مجلس عوام کانادا از ایران می‌خواهد که حکم اخیر را ملغی کند، به الزامات حقوق بشر بین المللی پایبند باشد و زندانیانی نظیر سعید ملک پور و دیگرانی که روند قانونی شفاف و عادلانه‌ای نداشته اند را آزاد کند».

سناتور لیندا فرام در ۷ فوریه همچنین درباره‌ی نقض حقوق بشر در ایران سخن گفت. وی در سخنرانی اش «نقض حقوق بشر از سوی رژیم ایران» را محکوم کرد و خواستار «آزادی سریع و بی قید زندانیان سیاسی ایران» شد.

وی به پرونده‌ی سعید ملک پور و حسین درخشان (وبلاگ نویس و روزنامه نگار) و حمید قاسمی شال (شهروند ایرانی-کانادایی که برای بازدید از مادرش در ۲۰۰۸ به ایران رفت و بازداشت شد) اشاره‌ی خاصی کرد.

سناتور فرام گفت «به عنوان یکی از اعضای مجلس سنای کانادا، من نقض حقوق بشر از سوی رژیم ایران را شدیدا محکوم می‌کنم و خواستار آزادی سریع زندانیان سیاسی کانادایی سعید ملک پور و حسین درخشان و حمید قاسمی شال هستم».

 

روزهای فعالیت

فعالان حقوق بشر در سراسر امریکای شمالی متحد شده اند تا بر روی پروند‌ی ملک پور فشار وارد کنند. این فعالان روزهای جمعه (۲۴ فوریه) تا یکشنبه (۲۶ فوریه) را به این امر اختصاص داده اند.

تظاهرات مقابل سفارت ایران در اتاوا

ماریا روهالی، از واشینگتن دی سی، هماهنگ کننده‌ی «هیات آزادی ایران» (سازمانی که با همکاری کمیته‌ی بین المللی «علیه اعدام» برای سکینه آشیانی نیز کمپین راه انداخته بود) به کمپین حمایت از سعید ملک پور پیوسته است.

 

قرار است در ۲۵ فوریه جلوی دفتر جمهوری اسلامی ایران در سفارت پاکستان در واشینگتن تظاهراتی برپا شود. ایران اجازه ندارد که در امریکا سفارت داشته باشد، اما مجاز به داشتن دفتر است.

در این تظاهرات، به علاوه‌ی صحبت کردن درباره‌ی پرونده‌ی ملک پور، پرونده‌ی سه زندانی سیاسی دیگر در ایران نیز مطرح خواهد شد: زانیار و لقمان مرادی (دو شهروند کرد که در دسامبر ۲۰۱۰ محکوم به اعدام شدند) و شیرکو معارفی (فعال حقوق بشر کرد که در ۲۰۰۸ بازداشت شد و از ۲۰۰۹ در انتظار اعدام است).

 

ماریا روهالی می‌گوید «این پرونده‌ها فقط نمونه هایی از شمار روزافزون زندانیان سیاسی‌ای هستند که در انتظار اعدام به سر می‌برند. وقتی ما داریم برای توقف اعدام‌ها فعالیت می‌کنیم باید تا جایی که می‌توانیم همه‌ی اعدامی‌ها را مطرح کنیم». وی می‌افزاید «راز ماندگاری این رژیم، به روش‌های وحشیانه‌ای نظیر اعدام و شکنجه وابسته است. این وظیفه‌ی ماست که مخالفت کنیم و بگوییم اعدام نکنید».

در تظاهرات واشینگتن قرار است مادر و پدر زانیار مرادی از طریق تلفن با جمعیت حاضر صحبت کنند.

در ۲۴ فوریه نیز قرار است اعتراضی در اتاوا در مقابل سفارت ایران برگزار شود. این اعتراض خواستار واکنش نشان دادن دولت کانادا و جامعه‌ی بین الملل برای اعدام قریب الوقوع سعید ملک پور خواهد بود.

علی اصغر گرجی، یکی از اعضای کمپین سعید ملک پور در اتاوا، می‌گوید «همین که سفارت ایران در این شهر است ما فرصت خوبی داریم تا مستقیما پیامی به دولت ایران بفرستیم. حضور ما در مقابل سفارت به مقامات ایرانی اجازه می‌دهد تا ببینند جامعه‌ی بین الملل نسبت به وضعیت ملک پور ساکت نیست».

در طول این روزهای فعالیت جامعه‌ی بین الملل، در تورنتو نیز قرار است برنامه هایی اجرا شود که جزئیات بیش‌تر آن در روزهای آتی از طریق فیسبوک و توئیتر منتشر خواهد شد.

 

مریم نایب یزدی، یکی از سازمان دهندگان تورنتویی کمپین برای آزادی ملک پور، بیان می‌دارد که چرا مسایل حقوق بشر در جنبش‌های دمکراسی خواهانه وجود دارد.

وی می‌گوید «رژیم ایران به این خاطر زنده است که فرهنگ ترس را آفریده، و در نتیجه‌ی این فرهنگ ترس نیز انسان هایی نظیر سعید ملک پور در صف اعدام قرار گرفته اند. با افشای نقض حقوق بشر در ایران می‌توانیم دیوارهای این فرهنگ ترس را ویران کنیم».

 

برای اطلاعات بیش‌تر به این نشانی بروید: http://peoplewithoutnation.wordpress.com/

یا این نشانی: http://www.facebook.com/Free.Saeed.Malekpour?sk=wall