آرش عزیزی
تجربه دانشگاه و زندگی دانشجویی وقتی زیبا است که ماجراهایی که از آن به یاد می‌آورید به کلاس درس و کتابخانه خلاصه نشوند. یکی از سنت‌های ارزشمند زندگی دانشجویی در آمریکای شمالی نیز همیشه ورزش و تیم‌های ورزشی دانشگاه بوده است.
از این رو است که تعطیلی یک ساله تیم فوتبال آمریکایی در دانشگاه واترلو سایه‌ای از غم بر دل آن دسته از بازیکنان این تیم که می‌خواستند سال آخر خود را در آن بازی کنند انداخته است.
دوشنبه این هفته پس از تایید تست دوپینگ برای نه بازیکن تیم واریروزِ دانشگاه واترلو، که بزرگترین افتضاح دوپینگ در تاریخ دانشگاه‌های کانادا به حساب می‌آید، اعلام شد که این تیم برای یک سال تعطیل می‌شود. این واقعه بیش از همه بر کسانی تاثیر می‌گذارد که قرار بود سال پنجم و آخر خود را در تیمشان بگذرانند.
لوک بالخ، بازیکن اصلی تیم که سال آخرش را می‌گذراند در مصاحبه با تورنتو استار گفته است: «وقتی به این فکر می‌افتم که روز آخر ندارم، لحظه آخر بازی ندارم، احساساتی می‌شوم. خیلی بچه‌ها را داریم که سال پنجمشان است. در این تیم با هم مثل خانواده بزرگ شدیم. این‌ها برادران من هستند. ناگهان همه چیز تمام شده. همین و بس. این در ذهن من قابل قبول نیست».
این احساسات بالخ در سراسر تیم دیده می‌شود.
پاتریک مک‌گری، کاپیتان تیم، بیش از همه از این ناراحت است که حالا که استادیوم این تیم، واریور فیلد، طرح بازسازی ۱ میلیون دلاری را از سر گذرانده، واترلویی‌ها نمی‌توانند عملکرد خود را بهبود بخشند.
تصمیم تعطیل تیم را نایب رئیس و ناظم دانشگاه، فریدون حمد‌الله‌پور، گرفته است.
جنجال دوپینگ در ماه مارچ وقتی شروع شد که تاتان زتلر، یکی از بازیکنان تیم، به جرم حمل بعضی مواد دوپینگی دستگیر شد. باب کاپلند، مدیر ورزش واترلو، در آن زمان دستور به تست دوپینگ از تمامی تیمش را داد.
این تست هزینه سنگین ۳۰ هزار دلاری داشت که به طور مشترک توسط مرکز کانادایی اخلاق در ورزش و دانشگاه واترلو تامین شد. ۶۱ تست ادرار و ۲۰ تست خون انجام شد (و نتیجه همه تست‌های خون هنوز پردازش نشده است).
از ۹ موردی که دوپینگ‌شان تایید شده بود، چهار نفر اعتراف کرده‌اند، یکی حاضر به انجام تست نشده، تست سه نفر مثبت از کار در آمده و یک نفر هنوز در مرحله تحقیقات پلیس است.
