از خوانندگان
سرزمین و مردم ایران در این برهه در شرایط حساس و منحصر به فردی قرار دارند. اکثریت ایرانیان داخل و خارج، علیرغم پراکندگی، همگی خواهان تغییر اساسی برای تعیین رژیمی جدید هستند و در این راستا آمادگی هایی را هم به صورت پراکنده فراهم کرده اند. اما نکته مهم در این است که توانمندی های موجود هنگامی به نتیحه می رسد که زیر یک چتر متمرکز گردد. بدیهی است که این مجموعه بزرگ پراکنده در سراسر جهان با داشتن تنوع فکری، تجربی و تخصصی گسترده در شکلی یک پارچه و با همصدایی قادر است در دوران فروپاشی جمهوری اسلامی نقشی بسزا ایفا کند.
ایرانیان در این مسیر می توانند با همکاری و کار گروهی چهره های شایسته و مورد اعتماد خود را برای مدیریت دوران گذار شناسایی کرده و به کار گمارند.
از همان نخستین سالهای انقلاب این پرسش همواره مطرح بود که این رژیم خواسته ایرانیان نیست و چگونه و چه زمانی می توان آن را جایگزین کرد. برخی بر این باور بودند که این رژیم بزودی از میان می رود، اما چنان که مشاهده می شود این میکرب همچنان تا امروز به حیات خود ادامه داده است.
اکنون پس از ۴۰ سال اکثریت ایرانیان و کشورهای همسایه و بسیاری از مردم دنیا در کنار گذاشتن این رژیم توافق داشته و پشتیبان آنند. در طی این سالها نسلی جدید در ایران رشد کرده که با درس گرفتن از اشتباهات نسل پیشین خواستار برچیده شدن رژیمی است که در این سالها همواره تلاش کرده تا ایران را به ۱۵۰۰ سال پیش و به عقب براند. افزون بر آن، وجود کارگزاران حکومتی بی کفایت و خیانتکار ضرورت برکنار کردن این نظام فاسد را به صورت جدی تری آشکار کرده است.
بی تردید رژیم در سراشیبی سقوط است و از هم خواهد پاشید. از این روست که همبستگی نیروهای مخالف برای هدایت جامعه ضمن حفظ نظم و با سود جستن از روش های سازنده و رایج به منظور جایگزین کردن این رژیم بسیار ضروری است.
در این راه پیوند تجربه نسل پیشین با انرژی و توانمندی نسل کنونی و ایجاد همبستگی حاصله بر قدرت نیروهای مخالف خواهد افزود و در نتیجه سرعت سقوط رژیم را افزایش خواهد داد.
با شناخت شرایط خاص جامعه و با در نظر گرفتن ضرورت ایجاد همبستگی برای یک پارچه کردن این نیروی عظیم همگی ما باید در چهار چوب یک حداقل برای ایجاد و حفظ این همبستگی توافق کنیم.
در این راستا حرکت های مناسبی توسط برخی از چهره های شناخته شده بخصوص در خارج از ایران صورت گرفته که به جای خود محترم هستند ولی تاکنون کارساز نبوده اند (شاید به این دلیل که از بالا به پایین شکل گرفته اند). اگر چه بسیاری از راهنمایی های این عزیزان سبب دلگرمی و همسویی شده است، ولی به خاطر پراکنده بودن آنها تا به حال نتوانسته ایم نتیجه لازم را بگیریم.
این بسیار مهم و ضروری است که تمامی نیروها و گروه های مخالف رژیم در یک جبهه ی مشترک قرار گرفته و همبستگی لازم را به وجود آورند تا بتوان از دل این همبستگی شورایی را برای مدیریت دوران گذار بر مبنای نظمی دمکراتیک و مبتنی بر حقوق بشر مانند آنچه که در همین کشور کانادا وجود دارد راه اندازی کرد.
برای این منظور بایستی همه افراد و گروه های حاضر را دعوت به حضور و مشارکت در این جنبش همبستگی کرد تا با مشارکت و همفکری مدیریت دوران گذار در عمل تحقق یابد.
برای رسیدن به این منظور در حال حاضر مقدماتی توسط تعدادی از فعالان اجتماعی در تورنتو کانادا فراهم شده و از این طریق از تمامی ایرانیان که با سه اصل پایه ای زیرین موافق هستند دعوت می شود که با حضور در نشست روز ۷ دسامبر* و ارائه ی نظرات و پیشنهادات خود ضمن همکاری و همفکری کمک کنند تا مسیر همبستگی ایرانیان هموار گردد.
اول باور به گذار از جمهوری اسلامی به نظامی دمکراتیک
دوم پذیرش و باورمندی به نظمی دمکراتیک و لیبرال بر پایه منشور جهانی حقوق بشر
سوم باورمندی به یک پارچگی و تمامیت سرزمین ایران
این نشست جمعه ۷ دسامبر ساعت ۷ تا۹ شب در مکان زیر برگزار می شود
Address: Parkway Forest Community Centre
۵۵ Forest Manor Road
North York, M2J 1G3
Friday, December 7 from 7-9 pm
