حرفه دندانپزشکی در آمریکای شمالی معادل عددی “یک کلاس بزرگ دندانپزشکی” را در هر سال از دست می دهد
مطالعات اخیر در ادبیات دندانپزشکی نشان می دهد که دندانپزشکان در معرض انواع مختلف مشکلات جسمی و عاطفی مربوط به استرس هستند. این مشکلات شامل بروز بیماری های قلبی عروقی، زخم کولیت، فشار خون، کمر درد، فشارچشم، ناسازگاری زناشویی، الکل، اعتیاد به مواد مخدر، افسردگی و خودکشی است.
مطالعات آمارِی
میزان خودکشی دندانپزشکان بیش از دو برابر میزان جمعیت عمومی است و تقریبا سه برابر بیشتر از سایر کارگران یقه سفید است. بیماری های عاطفی از نظر فراوانی سومین بیماری شایع در دندانپزشکان است. در حالی که در جمعیت عمومی این دسته از بیماری ها دهمین جایگاه را دارد. بیماری های عروق کرونر و فشار خون بالا در دندانپزشکان نسبت به جمعیت عمومی 25٪ شایع تراست. همچنین دندانپزشکان نسبت به پزشکان عمومی دو برابر بیشتر با اختلالات عصبی دست به گریبان هستند.
قاتل شماره یک دندانپزشکان، بیماری های قلبی عروقی مرتبط با استرس است
علل استرس
چرا این حرفه به شدت مستعد ابتلا به مشکلات جسمی، روانی و اجتماعی ناشی استرس است؟ از آنجایی که برای خلاصی یافتن از این همه استرس برای دندانپزشکان امکان تغییر شغل و رشته کاری وجود ندارد پس لازم است که ، برخی از علل استرس در حرفه دندانپزشکی را بررسی کنیم و سپس ببینیم آیا می توان راه حل هایی آنها را پیدا کنیم تا آنها بتوانند سلامت تر و شادتر زندگی کنند و همچنین زندگی طولانی تری داشته باشند.
از جمله علل استرس در حرفه دندانپزشکی:
فضای بسته کار
به طور متوسط دندانپزشکان اغلب زندگی خود را در فضایی کوچک و محدود و گاها بدون پنجره صرف می کنند. متوسط فصایی که دندانپزشکان کار می کنند بین ۷ تا ۹ فیت و بدون پنجره است. این فضا کوچکتر از سلول های زندان انفرادی است. کار دندانپزشکی پیچیده و دقیق و در محدوده دهان بیمار انجام می پذیرد. این روش کار از لحاظ جسمی و روانی فشار زیادی به دندانپزشک وارد می کند. بنابراین درد پشت، اختلالات گردش خون و خستگی در بین متخصصان این حرفه رایج است. بنابراین دندانپزشکان مستعد هستند که خیلی زود دچار فرسودگی جسمی و روانی شوند.
انزوا
اکثر دندانپزشکان به تنهایی کار می کنند. در نتیجه
آنها فرصت آن را ندارند که مانند دیگر حرفه ها مشکلات خود را با همکاران در میان
گذاشته از حمایت آنها برخوردار شوند.
از طرفی چون دندانپزشکان تمایل به رقابت با یکدیگر دارند منزوی تر می شوند. این ویژگی متاسفانه محصول آموزش مدرسه دندانپزشکی رقابتی است. چنانچه پس از فارغ التحصیلی، رقابت شدید ایجاد شده توسط مازاد دندانپزشکان که در حال حاضر در بسیاری از شهرها و مناطق بزرگ شهری وجود دارد، تقویت می شود.
استرس ناشی از کمال طلبی
پیگیری
و سرسختی در کار و کمال طلبی به کار در فضاهای بسته -چه دهان بیمار یا محیط کوچک –
اضافه می شود، که علت اصلی استرس و ناامیدی برای دندانپزشکان است. استرس کمال در
مدرسه دندانپزشکی به وجود می آید. دندانپزشکان دایم در حال قضاوت خود برای انجام
بهترین ترمیم هستند که البته با گذشت زمان و کسب تجربه اندکی کاهش پیدا می کند.
* فشار اقتصادی
یک دندانپزشک معمولی در ابتدای کار خود وام های عظیمی را باید پرداخت کند تا هزینه های دانشگاه دندانپزشکی و هزینه ایجاد یک مطب خصوصی را تأمین کند. این دو عدد می توانند به راحتی بیش از ۲۵۰،۰۰۰ دلار برسند. علاوه بر آن هزینه های زیادی برای اداره و ادامه کار دندانپزشکی به او تحمیل می شود که همگی فشار زیادی را به دندانپزشک تازه کار وارد می کند.
برای جبران این هزینه ها دندانپزشک از وقت غذا و استراحت خود صرفه جویی کرده و به صورت بلا انقطاع کار می کند. او اغلب یک بیمار اضافی یا دو نفر را جایگزین در زمان استراحتی می کند که بسیار به آن نیازمند است. این امربه ناچار دندانپزشک را تا پایان روز خسته و خسته تر می کند.
عامل دیگر فشار اقتصادی در مطب خصوصی این است که دندانپزشکان اغلب احساس می کنند که به معنای واقعی کلمه نمی توانند بیمار باشند و یا تعطیل کنند. زیرا هنگامی که یک دندانپزشک در مطب حضور نداشته باشد، درآمد کاملا متوقف می شود، اما هزینه های بالای سربار همچنان بی وقفه ادامه می یابد.
در آمد دندانپزشکی، که بی وقفه کار می کند و هرگز وقت خود را از دست نمی دهد، ممکن است افزایش یابد، و بتواند هزینه هایش را تأمین کند ولی در عوض دچار فرسودگی شغلی شده که به دنبال آن از نظر عاطفی، ذهنی و حتی جسمی خسته می شود. به دنبال این وضعیت دندانپزشک دچار نگرش منفی، بی تفاوتی یا بدبینانه نسبت به بیماران و کارکنانش می شود.
ادامه دارد
