پاسخ به ۴ پرسش شهروند

مهرداد آرین نژاد- کنشگر فرهنگی- اجتماعی

مبارزات اخیر مردم ایران در بیش از صد شهر علیه رژیم جمهوری اسلامی را چگونه ارزیابی می کنید؟

مردم برای اعتراض به گران شدن سوخت در شهرهای مختلف ایران به خیابانها آمدند اما به باور من گرانی سوخت فقط بهانه است و آنها می خواهند کلیت حکومت اسلامی و ولایت فقیه را به چالش بکشند به همین دلیل هم دامنه اعتراضها گسترده شده و به تظاهرات ضد حکومتی تبدیل شده است. 

فساد اقتصادی در سطح وسیع، استفاده منابع کشور برای ایجاد امپراطوری شیعه در منطقه، بکارگیری سیاستهای نادرست در سیاستگذاری کلان کشور بخصوص در سیاست خارجی، و بکارگیری مدیران ناکارآمد و ناشایسته بویژه در سطح مدیران ارشد، وضعیت کشور را به جایی رسانده که طبقات مختلف مردم متوجه شده اند که حکومت اسلامی و سیستم ولایت فقیه توان اداره و پیشبرد کشور را ندارد و وضعیت مردم و کشور روزبروز بدتر خواهد شد.

مشکلات اقتصادی کشور به چهار دلیل لیست شده در بالا آنقدر پیچیده شده اند که حکومت، حتی اگر بخواهد، هم نمی تواند راه حلی برای آنها ارایه کند. از این رو تصمیم گرفته اند که اعتراضها را به سختی سرکوب کنند چون راه حل دیگری ندارند. از این پس و تا ایجاد یک تغییر اساسی در نحوه اداره کشور شاهد اعتراضهای مردم به بهانه های مختلف خواهیم بود.      

تفاوت این دور از مبارزات با گونه های پیشین چیست، و چرا به نظر می رسد که بیشتر امیدوارانه است؟

فراگیر بودن و چشم امید بریدن از حکومت اسلامی به طور همزمان دو ویژگی این دوره از اعتراض هاست. در اعتراضهای سال ۸۸ طبقه متوسط و فرهنگی و مذهبیون مترقی به میدان آمدند، اما طبقات اقتصادی پایین تر به آنها نپیوستند. حرکتهای اعتراضی سال  ۹۶هم به این فراگیری نبودند. اما این بار به نظر می رسد که طبقات تهیدست جامعه همراه با کارگران به صف معترضان پیوسته اند و جنبشهای مختلف زنان، دانشجویان و کارگران همراه با باقی مردم به خیابان آمده اند. فکر می کنم اکثریت مردم از جمله مذهبیون و حتی بخشی از طرفداران حکومت باورشان را به اصلاح حکومت اسلامی از دست داده اند و چشم امید از آن بریده اند. مردم امیدی به آینده ندارند و می دانند وضعیتشان روز بروز بدترخواهد شد و به همین دلیل به دنبال تغییرهای بنیادی هستند.

به نظر شما ایرانیان بیرون کشور علاوه بر تظاهرات خیابانی چه کمک هایی می توانند به مردم ایران در مبارزه آنها برای احقاق حقوقشان از نظام جمهوری اسلامی بکنند؟

به باور من رساندن صدای اعتراض ها به رسانه های خارجی و وادار کردن کشورها به گرفتن موضع در برابر سرکوب و کشتار مردم از مهمترین کارهایی است که جامعه ایرانی خارج از کشور برای کمک به ایرانیان داخل می تواند انجام دهد. تلاش در نزدیک کردن و اتحاد ایرانیان داخل و خارج کشور هم از اهمیت بالایی برخوردار است، و در نهایت کمک به شکل گرفتن یک شورای گذار متشکل از ایرانیان مطرح در داخل و خارج کشور نیز حرکت مهم دیگری است که برای گذار از حکومت اسلامی لازم است. 

نقش و وظیفه نیروهای اپوزیسیون ایرانی در خارج و داخل کشور در این برهه حساس چیست؟ 

تشکیل یک شورای گذار متشکل از افراد و نیروهایی که مورد قبول مردم هستند برای گذار از حکومت اسلامی یک ضرورت است و وظیفه نیروهای اپوزیسیون کمک به پروسه تشکیل این شوراست.

این موضوع بویژه برای احزاب سیاسی داخل و خارج از کشور که ممکن است به دلیل کوچک بودن و یا کم طرفدار بودن نماینده ای در شورای گذار نداشته باشند حایز اهمیت فراوان است و آنها باید بدانند که تاسیس حزب مورد نظرشان در ایران فقط در یک حکومت دمکراتیک ممکن خواهد شد بنابراین باید از تفرقه بپرهیزند و به شکل گیری این شورا کمک کنند حتی اگر نماینده ای در آن شورا نداشته باشند.