برای مادرانِ شهید جوانان نودوهشت
۱
همه آمدند
با زیباترین جامه های سیاه پوشان بر تن
و شاخه گلهای شاداب شان در دست
گرد آمدند همچون حصار
دور یک مزار
۲
همه آمدند
با غربت خاموش دل هاشان
از اندوه مرگ پربار
با بغض کبود چشم هاشان
از باران دلتنگی سرشار
۳
همه آمدند
یک یک، دو دو، چند چند
با ریتم گِرد گام هاشان
سنگین، یک نواخت، غم بار
۴
همه آمدند
گل ها و خاطره هاشان را
بر مزار نهادند و رفتند
چونان سایه ها
سرد، ساکت، پر غبار
۵
همه رفتند
از آن میان
مادری بر جای ماند
با انبوهی خاطره
اندوهی مانده گار
شاخه گلی پر پر
سکوتی اشک بار
