گفتار، نوشتار، ویدئو، تفسیر و تحلیل در رابطه با جنایتی که علی خامنه ای و دستیارانش در آبان ماه به آن دست زدند فراوان است. آشکار نمودن هر چه بیشتر عملکرد دست اندرکاران این جنایت، بدون شک با همت مردم ادامه خواهد داشت. همزمان در برابر حکومتی که آتش به روی شهروندان می گشاید لازم است که از راه های دیگر در کنار تظاهرات خیابانی به مبارزه ادامه داد. تحریم “انتخابات فرمایشی” مجلس شورا در اسفند ماه امسال بی چون و چرا فرصت مناسبی برای ادامه مبارزات علیه حکومت استبدادی فقاهتی می باشد.
یکی از بهترین راه های مقابله با حکومت های استبدادی تحریم و اعتصابات گسترده علیه آنها برای بی آبرو کردن، مشروعیت زدایی و تحت فشار قرار دادن دست اندرکاران حکومتی بدون خون و خونریزی می باشد. تحریم انتخابات مجلس از طرف مردم در اسفندماه، “نه” گفتن آشکار به علی خامنه ای و حکومت فقاهتی می باشد. اگرچه تحریم انتخابات موفق به بسته شدن مجلس به درد نخور نمی شود، ولی به طور قطع مانع عبور دروغین و همیشگی علی خامنه ای در برابر دولت های خارجی که جمهوری اسلامی از پشتیبانی قاطع مردم برخوردار می باشد، خواهد شد. زمان آن رسیده است که اکثریت ملت ناراضی با عزمی راسخ به علی خامنه ای بفهمانند که از این پس بدون آزادی رسانه ها و فعالیت آزاد احزاب و سندیکاها و ملغی شدن شورای نگهبان در انتخابات فرمایشی و مهندسی شده شرکت نخواهیم کرد.
چهل سال است که متأسفانه بخشی از مردم ایران به امید اصلاحات در انتخابات فرمایشی برای ریاست جمهوری و مجلس شورا شرکت کرده اند. در حالی که وعده اصلاحات و تأمین خواست های مردم همیشه بدون پاسخ مانده اند. بدون فایده بودن رئیس جمهورها و نمایندگان مجلس در نظام ولایت فقیه دلیلی روشن و آشکار دارد. ولی کسان زیادی نمی خواهند این دلیل آشکار را به روی خود بیاورند و با خیال بافی در انتخابات فرمایشی شرکت می کنند. انتخابات در ایران تحت قیمومیت ولی فقیه صرفا یک نمایش است. انتخابات فرمایشی دقیقا خواسته و برنامه روح الله خمینی بوده است. روح الله خمینی با بنیانگذاری نظام ولایت فقیه به دنبال حکمرانی مطلق خود و ادامه یافتن حکومت آخوندی پس از مرگس اش بوده است. این که دایم از روح الله خمینی نقل و قول می کنند که امام بارها گفته است: مجلس در رأس امور است. این گفته خمینی چه در دوران حکمرانی خودش و چه حکمرانی علی خامنه ای “باد هوایی” بیش نبوده است.
این گفته هم یکی دیگر از دروغهای خمینی به مردم ایران می باشد: ابوالحسن بنی صدرمی گوید:”آقای خمینی به خود من گفت مردم رأی ندارند و محض مصلحت که در دنیا نگویند استبداد برپا کرده ایم می گوییم مردم بروند رأی بدهند.”گفتگوی بنی صدر با کیانوش ایرانی در رابطه با نگاه بنی صدر به مهندسی انتخاباتی سپاه- خودنویس/۲۲ بهمن ۹۴
شاید عده ای از خود بپرسند چنان که با تحریم گسترده مردم در انتخابات رئیس جمهوری و نماینده برای مجلس انتخاب نشوند، در کشور چه پیش خواهد آمد؟ قطعن باید گفت که هیچی!
علی خامنه ای، رهبر، برای اداره ی امور هیئت وزرا انتخاب خواهد کرد. دقیقن همان کاری که هم اکنون در رابطه با وزارت دادگستری (قوه قضائیه)، وزارت اطلاعات و وزارتخانه های نفت و کشور به طور مستقیم، و در مورد دیگر وزارتخانه ها غیرمستقیم انجام می دهد. در حکومت ولایت فقیه تصمیم گیر اصلی در کشور ولی فقیه است و دست اندکاران تدارک چی های او می باشند.
پس از چهل و اندی سال دور خود چرخیدن، هر ایرانی بایستی این پرسشها را از خود بنماید: آیا کسی در ایران بدون موافقت ولی فقیه، بخت نماینده بودن در انتخابات ریاست جمهوری را پیدا می کند؟ آیا کسی بدون گذر از غربال شورای نگهبان- تصفیه خانه ولی فقیه در امر انتخابات – می تواند نماینده مجلس بشود؟ یا چه کسانی در یکایک استانهای کشور حرف آخر را می زنند؟ استاندارهای منتخب دولت، یا نماینده ولی فقیه که اغلب به شکل امام جمعه در مرکز استان ها ساکن هستند؟ رئیس بنیادها و بنگاههای من درآوردی بیشمار در کشور را رئیس جمهور تعیین می کند یا ولی فقیه؟ حذف و نبود رئیس جمهور و مجلس شورای بدون خاصیت در نظام ولایت فقیه لازم و حیاتی است، چرا که باید برای همه ملت آشکار بشود مدیر اصلی کشور چه کسی می باشد.
نمی شود که ولی فقیه تمامی تصمیمات اصلی در کشور را بگیرد و در ضمن هیچ مسئولیتی هم برای تصمیم هایش قبول نکند. روح الله خمینی با برقرار نمودن دو دستگاه موازی ولایت و جمهوری در نظام ولایت فقیه عاقبت شومی نصیب مردم ایران کرد.
کشتارها و سرکوب های دهه شصت یک هدف بیشتر نداشت میخ کوب کردن حرف امام و راه امام. کشتارهای آبان ماه امسال و سال ۸۸ هم یک هدف بیشتر ندارد. حرف علی خامنه ای و خواست علی خامنه ای در هر راهی که می خواهد مردم و کشور را ببرد.
علی خامنه ای برای مردم تکلیف مشخص کرده است: مردم ایران سرتان را در برابر ما به زیر بیندازید، هر چه می گوییم را با خوشرویی قبول کنید، و هر آنچه را که ما به سرتان می آوریم، با هر بدبختی و درماندگی که شده است باید تحمل بکنید، وگرنه دستگیرتان می کنم. شکنجه تان می دهیم و چنانچه برای اظهار خواسته هایتان از روی ناچاری به خیابان ها روی بیاورید، به کشتارتان دست می زنیم. این واقعیت حکومت ولایت فقیه می باشد. خمینی و خامنه ای هم ندارد.
تحریم انتخابات فرمایشی یک فعالیت مسالمت آمیز و از نظر سیاسی مهم برای مقابله با حکومت استبدادی فقاهتی می باشد. زمان این کار نه این که رسیده است، بلکه باید اذعان کرد که سالهاست که بی جهت به عقب افتاده است. عده ای با عنوان کردن تحریم انتخابات، فوری می گویند که با تحریم انتخابات، اصولگراها با رأی جیره خواران حکومتی ریاست جمهوری و صندلی های مجلس را تصاحب می کنند.
پاسخ به این افراد این است که خب بکنند. مگر در همین مجلس کنونی اصولگراها، اغلب سپاهی سابق، بیشترین صندلی های مجلس را تصاحب نکرده اند. اصلن اصولگرا یا اصلاح طلب در مجلس یا در مقام ریاست جمهوری چه فرقی به حال مردم داشته است؟
اصلاح طلبان با فراکسیون امیدشان به چه درد مردم رسیده اند که اصولگراها نرسیده اند! ترس از تصاحب ریاست جمهوری و مجلس شورا از طرف اصولگراها برای دست کشیدن مردم از تحریم انتخابات، استدلال بدون پایه ای است. شرکت در انتخابات فرمایشی تجربه بدون حاصلی برای مردم و کشور بوده و در آینده نیز خواهد بود.
سعید حجاریان به خوبی فاجعه ی انتخابات در حکومت فقاهتی را در یک اظهارنظر به منظور یک اخطار به اصولگراها برای مردم روشن می کند: “در انتخابات شفاف نه اصولگرایی باقی می ماند و نه اصلاح طلبی. اگر شرایطی به وجود بیاید و مانند کشورهای دموکراتیک پلاستیک گلخانه ای را بردارند و انتخاب شفاف شود و هیچگونه حمایتی صورت نگیرد نه تو مانی و نه من. نه اصولگرایی باقی می ماند و نه اصلاح طلبی”
بایستی از سعید حجاریان فردی که مبتکر و برنامه ریز اصلاح طلبی و اصلاح طلبان بوده است سپاسگزار بود که با این روشنی شفاف نبودن انتخابات و انحصار انتخابات به دست دو گروه حکومتی را بیان می کند. بنابراین به خوبی آشکار است که بدون تحریم و روی برگرداندن مردم از انتخابات فرمایشی و به دنبال آن آزادی رسانه ها، فعالیت آزاد احزاب و سندیکاها هیچگاه تغییر و تحولی در امر انتخابات در حکومت فقاهتی صورت نخواهد گرفت. تحریم انتخاب مجلس شورا در اسفند ماه امسال کنش و مبارزه ای مهم و مدنی علیه حکومت استبدادی فقاهتی می باشد.
موفقیت تحریم انتخابات اسفندماه بستگی به درجات آگاهی سیاسی اکثریت مخالف و ناراضی از حکومت فقاهتی دارد. از این روی برای آگاه نمودن هر چه بیشتر مردم از این امر خطیر و آماده شدن آنها برای تحریم کردن انتخابات گروه های سیاسی، شخصیت های ملی در حال حاضر عمدتا هنرمندان و فرهنگیان و رسانه های فارسی زبان بیرون از کشور باید هر چه زودتر دست به کار آگاهی دادن به مردم بشوند.
