بیش از یکصد سازمان مستقل حقوق بشر و سازمان های جامعه مدنی از سراسر جهان از هئیت های نمایندگی در سازمان ملل متحد خواستند که …
شهروند ۱۲۵۶ پنجشنبه ۱۹ نوامبر ۲۰۰۹
نیویورک ۲۵ آبان ماه ۱۳۸۸ ـ بیش از یکصد سازمان مستقل حقوق بشر و سازمان های جامعه مدنی از سراسر جهان از هئیت های نمایندگی در سازمان ملل متحد خواستند که از قطعنامه مجمع عمومی در محکومیت نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران حمایت کنند، و از جمهوری اسلامی بخواهند که الزامات بین المللی حقوق بشر کشور ایران را رعایت کند.
این گروه های سازمان حقوق بشر در نامه مورخ ۲۰ آبان خود تاکید کردند که "وضعیت حقوق بشر در ایران، پس از قطعنامه سال ۲۰۰۸ مجمع عمومی سازمان ملل متحد، همانگونه که دبیر کل در گزارش اخیر خود اعلام کرده، به شدت وخیم شده است. این امر فوری ترین موضوع اخلاقی و یک وظیفه برای جامعه بین الملل است که به دولت ایران تاکید کند که معیارهای مشترک حقوق بشری باید رعایت شود."
امضاءکنندگان این نامه، گروه های محلی حقوق بشری و سازمان های مدنی از کشورهای مصر، فلسطین، لبنان، سوریه، ونزوئلا، روسیه، مالزی، اندونزی، هند، نپال، بنگلادش،تایوان، تایلند، هنگ کنگ، چین، ویتنام، کامبوج، کره جنوبی، اوکراین، گرجستان، قرقیزستان، مغولستان، ازبکستان، صربستان، برزیل، شیلی، آفریقای جنوبی، کنگو، اوگاندا، نیجریه، جمهوری توگو در غرب افریقا، و کشورهای اروپایی و غربی از جمله یونان، فرانسه، ایتالیا، سوئیس، ایالات متحده امریکا، بلژیک، هلند، و همچنین سازمان های بین المللی از جمله دیده بان حقوق بشر، عفو بین الملل و کمیسیون بین المللی قضات هستند. این گروه ها نگرانی خود را درباره کشتار مردم در تظاهرات مسالمت آمیز، بازداشت های خودسرانه، تجاوز، و بدرفتاری در زندان، و "دادگاه های نمایشی" کسانی که فقط به خاطر ابراز عقاید سیاسی خود به جرایم عمده ای متهم شده اند که احتمال اعدام آنها وجود دارد، ابراز کردند.
انتظار می رود که تعداد بیشتری از سازمان ها به این اعتراضی که بصورت قطعنامه ای که توسط کانادا به رای گیری گذاشته خواهد شد، بپیوندند. در این قطعنامه، طیف وسیعی از حقوق بشر که توسط دولت جمهوری اسلامی ایران نقض شده است از جمله اعدام های وسیع و اعدام نوجوانان بزهکار، اعدام به روش سنگسار، سرکوب مدافعان حقوق زن، تبعیض علیه اقلیت ها، و محرومیت مردم از حقوق اولیه مدنی و سیاسی، یکی یکی ذکر شده است.
آیولان اوبزدچیکووا از جنبش حقوق بشر جوانان در روسیه در این مورد گفت: "ما به مدافعان حقوق بشر ایران می پیوندیم تا دولت ایران حقوق بنیادین مردم ایران را رعایت کند." او تاکید کرد "امروز، ما از دولت های خود می خواهیم که به دولت ایران فشار بیاورند تا به این خشونت ها علیه مردم خود پایان دهد."
در پیش نویس این قطعنامه از دولت ایران خواسته شده است تا "سابقه عدم همکاری خود با مراجع بین المللی حقوق بشر را جبران کند"، "از اینکه جمهوری اسلامی ایران هیچیک از درخواست های مراجع ویژه سازمان ملل متحد را برای بازدید از ایران در ۴ سال گذشته تامین نکرده و به نامه های بسیار زیاد این مراجع ویژه پاسخ نداده، اظهار پشیمانی کند" و " از صاحبان وظایف ویژه که به طور موضوعی مسئولیت دارند دعوت به عمل بیاورد تا وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران را با توجه به خشونت های اعمال شده پس از انتخابات ریاست جمهوری در خرداد ماه ۱۳۸۸، به طور خاص بررسی کنند."
موآتاز ال فیجری، مدیر کل موسسه مطالعات حقوق بشر قاهره در مصر گفت:"این باید روشن شود که وقتی که از ایران صحبت می شود دنیا فقط نگران موضوع هسته ای نیست". او تاکید کرد "ما عمیقاً درباره بدرفتاری دولت ایران با مردم خود نگرانیم و ما از دولت ها و از سازمان ملل می خواهیم که توجه خودشان را به این موضوع عمیق تر کنند."
تنوع صداهایی که امسال از جامعه بین الملل خواستار اقدام شده است بازتاب نگرانی فزاینده درباره وضعیت حقوق بشر ایران است. سازمان هایی که به این فراخوان پیوسته اند نمایندگان جامعه مدنی از ۴۰ کشورند که اکثر آنها از آسیا، آفریقا و خاورمیانه هستند. این گروه متشکل از ۱۰۹ سازمان، تقاضای خودشان را از هئیت ها برای حمایت از قطعنامه چنین به پایان برده اند" از شما می خواهیم که از قطعنامه مجمع عمومی حمایت کنید که در آن، مسیر رعایت ارزش ها و معیارهای حقوق بشر که سازمان ملل متحد به خاطر آن به وجود آمده، به ایران نشان داده شده است."
