سرانجام رژیم ایران امسال هم اول شد! اول در اعدام مردم ایران. در حقیقت به دلیل بی لیاقتی خود آقایان در امر سیاست و گردانندگی مملکت است که روند این اعدام ها هرگز از زمان به حکومت رسیدن شان نه تنها متوقف نشده که روز به روز فاجعه بارتر هم شده است. بیش از سی و سه سال است که جمهوری اسلامی برای بی کفایتی و ناهنگامی حکومت خود، مردم ایران را دارد مجازات می کند.
اما فاجعه هنگامی صورت بدتری پیدا می کند که بدانیم تعدادی از این قربانیان کودک هستند یا به لفظ بهتر، باید بگویم که بودند، زیرا دیگر نیستند.
در گزارش سازمان عفو بین الملل که همین سه شنبه منتشر شد، آمده است که ایران از نظر شمار اعدام ها همچنان در رده دوم جهانی قرار دارد و البته چین با هزاران اعدام در سال گذشته در صدر قرار دارد که اگر به نسبت جمعیت در نظر بگیریم احتمالا مدال قهرمانی از آن سران جمهوری اسلامی خواهد بود.
جلد شهروند ۱۳۷۹
در سالی که گذشت نه تنها رژیم در آدم کشی اول شد، بلکه از یک منظر دیگر هم امتیاز گرفت و آن عملیات تروریستی بود.
از آن جا که هم رهبر رژیم و هم نماینده دشنام گوی او در کیهان و هم مصلحی وزیر اطلاعات یک زبان مدعی شده بودند که برای انتقام از ترور دانشمندان هسته ای ایران، مقام های امریکائی و اسرائیلی را ترور خواهند کرد، در این باره نیز رژیم شیپور را از سر گشادش دمید و پیش از هر اقدامی خود را مسئول ترورهائی دانست که، احتمالا، پس از آن رخ خواهد داد.
هیچ کس نیست به رهبران بی کفایت حکومت ایران بگوید که شما اگر در ترورهائی که پس از این ادعاها ممکن است رخ دهد دست هم نداشته باشید، از آنجا که خود ادعا کرده اید که دست به این اقدامات خواهید زد این جنایت ها به نامتان تمام می شود. هرچند شواهد بسیاری هست که نشان می دهد در عملیات تروریستی رخ داده در هند و تایلند و باکو و تفلیس علیه مقام های اسرائیلی، دست جمهوری اسلامی در کار بوده است.
این هم دستاورد تازه و نابخردانه حکومتی که در این بیش از سه دهه، کمتر کاری کرده که در آن سود و صلاح ایران و مردمانش مراعات شده باشد.
وقتی حسین شریعتمداری نماینده تام الاختیار رهبر در کیهان می نویسد”ترور نظامیان و مقامات اسرائیلی به آسانی امکان پذیر است” و از رهبرش پیروی می کند که پیش از او گفته بود “ما در برابر تهدید و تحریم تهدیدهائی داریم که هر وقت لازم باشد اعمال خواهد شد”، و یا وزیر اطلاعات که پا را از این هم فراتر گذاشته و گفته که وزارت خانه زیر فرمان او آماده است که به قول او پاسخ محکم به امریکائی ها و انگلیسی ها و اسرائیلی ها بدهد، آیا می شود آن ها را به صفت عاقل متصف کرد؟
در کجای دنیا رهبر و روزنامه نگار و وزیر اطلاعاتش دست به دست هم می دهند که تبلیغ کار نکرده ی خلاف کنند و بعد که آن کار انجام شد، مدعی شوند که کار آن ها نبوده است؟
این گونه نادانی ها در امر مملکت داری تنها زیانش بی آبروئی آقایان نیست، به ایران و ایرانیان نیز زیان فراوان می رساند و ما مردم را در انظار جهانیان بدنام می کند. امری که در طول این حکومت کم سابقه هم نیست، ولی حالا دارد صورت دیگر و بدتری پیدا می کند.
به راستی دامنه ی بی کفایتی حکومتی باید چه میزان باشد که هم در امر داخلی و هم در عرصه ی جهانی هرچه می کند به زیان مملکت و ملت باشد و از کرده های خویش هم هیچوقت درس نیاموزد؟
این هم عیدی دیگری است لابد از رژیم جمهوری اسلامی به مردم ایران. مردمی که در سه دهه گذشته روزی نبوده است که یا به لحاظ مادی و یا معنوی از کردار این حکومت زیانی ندیده باشند و نام مملکت شان در جهان به بدی برده نشده باشد. حکومت عدل الهی آقایان تاکنون دسته گل های فراوانی به آب داده و بی گمان تا باشند، در بر همین پاشنه و بر ضد مردم ایران خواهد چرخید.
