این عکس ها
سالها را پس می گیرند
دو نفر
به سبک یک فاجعه
شبنم آذر
می ایستند در برابر دوربین
به هم دست می دهند
جیب هایشان از آمار مرگ و میر پُر
سرهایشان
از تیتر های درشت راست
این عکس ها
عکس های امروزند
مردم خانه هایشان را عقب می کشند
به عرض خیابان های گمنامی که می دوند در طول شهر تحریم نور و نمک و سلاح
پاهای لاغر و چشم های از کاسه در
انگار
چیزی سقوط کرده باشد
این عکس ها
سال ها را به جلو می اندازند
تاریخ سر فرو می آورد از این عکس ها
در عکس بعدتر
در ازدحام
انسان شکل خودش را از یاد برده است
مهر ۸۴
از مجموعه شعر «هیچ بارانی اینهمه را نخواهد شست»
