نهادسازی به جای نمادسازی
سومین همایش اتحاد برای پیشبرد سکولار دموکراسی در ایران در روزهای شنبه ۳۰ ژوئن و یکشنبه اول جولای در شهر دالاس تگزاس تشکیل شد. همایش با شرکت ۸۰ نماینده و ناظر از شهرهای آمریکا و کانادا و ناظرانی از اروپا روز شنبه ۳۰ ژوئن آغاز بکار کرد. در ابتدا یک دقیقه سکوت به یاد جان باخته گان جنبش دموکراتیک و آزادی خواهی در ایران اعلام شد و سپس بحث آزاد در ارتباط با اسناد و قطعنامه های ارائه شده به همایش ادامه یافت.
قطعنامه های ارائه شده به همایش به قرار زیر بود:
– قطعنامه همکاری با دیگر نیروها، احزاب و سازمان های سیاسی جایگزین “قطعنامه همکاری ها” ی همایش دوم.
– قطعنامه مسئله مالکیت و مدیریت سرزمین و ثروت های ملی ایران.
– قطعنامه در مورد تبعیضات قومی ـ اتنیکی در ایران.
– قطعنامه حقوق بشر:حقوق فراملی و فرامذهبی.
– تحلیل سیاسی از اوضاع موجود و پیام همایش سوم.
– پیام همبستگی با هم میهنان در شرایط خطرناک سیاسی کنونی و باورهای ما.
– پیام در مورد زندانیان سیاسی و عقیدتی و ضرورت برپا نمودن کارزار جهانی در دفاع از آنان.
– بحران های کلان و بحران سازان.
– برنامه راهبردی اتحاد برای پیشبرد سکولار دمکراسی در ایران
در این بخش پیام های همبستگی از طرف نمایندگان نهادها و سازمان های سیاسی ای که در همایش حضور داشتند خوانده شد.
سازمان ها و نهادهایی که به همایش پیام فرستادند، عبارت بودند از:
سومین نشست اتحاد برای پیشبرد سکولار دمکراسی در ایران
اتحاد جمهوری خواهان ایران، سازمان جمهوریخواهان ایران، جنبش جمهوری خواهان دموکرات ـ لائیک در ایران، پیام آقای حسن لباسچی، سکولارهای سبز ایران، سازمان دانشجویان و دانش آموختگان لیبرال و همبستگی ملی جمهوریخواهان برای استقرار دموکراسی و آزادی در ایران.
در خاتمه همایش با انتخاب هفت نفر به عنوان هئیت اجرائی دور جدید و یک نفر عضو علی البدل به کار خود پایان داد.
در بخش پایانی همایش میزگردی با عنوان “درباره چشم انداز و راهکارهای اتحاد و همکاری میان جمهوری خواهان سکولار- دموکرات” با شرکت: مهدی فتاپور(اتحاد جمهوری خواهان ایران)، مجتبی واحدی (مشاور شیخ مهدی کروبی)، حمید کوثری (اتحاد برای پیشبرد سکولار دموکراسی در ایران)، هادی کحال زاده (کنشکران ملی ـ مذهبی)، بیژن مهر (جبهه ملی ایران)، امیرحسین اعتمادی بزرگ (سازمان دانشجویان و دانش آموختگان لیبرال)، برگزار شد که همراه با پرسش و پاسخ و شرکت مدعوین در مباحث بود.
روابط عمومی “اتحاد برای پیشبرد سکولار دموکراسی در ایران” در اطلاعیه مطبوعاتی خود در مورد برگزاری این همایش می نویسد:
«سومین همایش “اتحاد برای برای پیشبرد سکولاردموکراسی در ایران” با در نظرگرفتن وظایف خطیری که در مقابل کشور و جنبش آزادیخواهی مردم ایران قرار دارد، یکی از پربارترین و موفقیت آمیزترین گردهمائی های ما در آستانه سومین سال حیات “اتحاد” بود که در محیطی مملو از همبستگی و همیاری برگزار شد.»
گفت وگو با میترا صفاری از شرکت کنندگان در همایش
در رابطه با برگزاری این همایش شهروند با میترا صفاری یکی از اعضای اتحاد برای پیشبرد سکولار دموکراسی در ایران ـ شاخه ی تورنتو، که در همایش حضور داشته، گفت وگویی انجام داد.
میترا صفاری
خانم صفاری فضای همایش را چگونه دیدید؟
ـ فضای همایش بسیار صمیمی و گرم بود. افراد با تجربیات مبارزاتی و پیشینه های مختلف دور هم جمع شده بودند و علیرغم گرایش های فکری گوناگون تلاش می کردند که به یک توافق جمعی در رابطه با چالش های جنبش برسند.
برای شخص من، فروتنی، بردباری و سخت کوشی اعضا بسیار انرژی بخش بود.
یکی از قطعنامه های همایش در مورد تبعیضات قومی ـ اتنیکی در ایران بود. به چه نتایجی رسیدید؟
ـ قطعنامه ی محکوم کردن ستم قومی/ اتنیکی از قطعنامه هایی بود که بحث های بسیاری را به دنبال داشت. در حالی که اکثریت به اتفاق حق تحصیل و گفتار به زبان مادری را حق مسلم و غیرقابل انکار اقوام غیرفارس می دانستند، اما برخی ستم اقتصادی را نتیجه ی سیاست ها و مدیریت اشتباه کشور و توسعه ی ناموزون اقتصادی جامعه می دانستند. برخی دیگر اعتقاد داشتند که توزیع ناعادلانه ی ثروت در ایران، ستم مضاعفی را بر اقوام غیرفارس تحمیل کرده است و مشکل اقوام غیرفارس را نمی توان به حق زبان و فرهنگ محدود کرد.
نهایتا این قطعنامه با نتیجه ی رضایتبخش (محکوم کردن ستم فرهنگی، زبانی و اقتصادی اقوام) به تصویب اکثریت اعضا رسید و یک ماده تکمیلی برای اداره دمکراتیک امور محلی استانها توسط نهادهای انتخابی ساکنان همان استان ها در کنار قطعنامه تبعیض قومی/ اتنیکی هم تصویب شد.
آیا همایش در مورد وحدت و اتحاد عملی با سایر گروه ها و جریانات به نتیجه ای رسید؟
ـ با جریاناتی که با منشور اتحاد همسویی فکری دارند می توان وحدت تشکیلاتی داشت و با جریاناتی که همسویی فکری وجود ندارد ولی زمینه های مشترک عملی وجود دارد می توان اتحاد عملی داشت و پروژه های مشترکی را با هم کار کرد.
مثلا اتحاد برای آزادی زندانیان سیاسی می تواند یک کارزار گسترده از کلیه طیف های اپوزیسیون تشکیل دهد. ما نیاز داریم که علیرغم اختلافات فکری مان، بر سر پروژه های عملی اتحاد داشته باشیم.
اختلاف باعث رشد و پویایی است و از اختلافات نباید بهراسیم. در هر سازمان سیاسی گرایش های راست، میانه و چپ می تواند وجود داشته باشد. این گرایشات مختلف باعث رشد است، مهم آنست که فضای گفت وگویی و تعامل بین گرایش های مختلف وجود داشته باشد و هیچ گرایشی حق ویژه برای انحصار فضای فکری ـ سیاسی جامعه نداشته باشد.
اتحاد برای پیشبرد سکولار دمکراسی در ایران به آلترناتیوسازی اعتقاد دارد؟
ـ “اتحاد” با هرگونه آلترناتیوسازی و رهبرتراشی در خارج از کشور مخالف است. هدف اتحاد، کمک به جنبش دمکراسی خواهی ایران و رساندن صدای اعتراضی مردم ایران به گوش جهانیان است. با گسترش اطلاع رسانی از سرکوب گسترده حاکم در ایران، می توان هزینه ی آن را برای جمهوری اسلامی بالا برد.
اگر بخواهید یکی از ویژگی های “اتحاد” را بگویید، به چه چیزی اشاره می کنید؟
ـ یکی از ویژگی های بارز اتحاد، نهادسازی به جای نمادسازی است که به نوعی مبارزه با فرهنگ پدرسالاری حاکم در جامعه ی ماست.
اعتقاد به حرکت از پایین و تمرکز روی انجمن ها و کمیته های محلی برخاسته از مردم.
آیا انتقاد یا پیشنهادی هم دارید؟
ـ از آنجا که یکی از راهکارهای اعتمادسازی، رویکرد انتقادی به گذشته است، اتحاد در عمل حول پروژه های مختلف نمی تواند مانع رویکرد انتقادی به عملکرد مواضع سیاسی ـ فکری چه در گذشته و چه در حال شود.
به عبارتی برای اینکه از چرخه ی استبداد بیرون بیاییم و شاهد تکرار جنایات دهشتناک سه دهه ی اخیر نباشیم ناگزیر به حمایت انتقادی هستیم. پروژه های مشخص گفتمان سازی می تواند این مسیر دشوار را هموار سازد.
سخن پایانی…
ـ در پایان از رادیو کوچه به خاطر پوشش خبری کامل همایش تشکر می کنم و از علاقمندان دعوت می کنم که گزارش کامل همایش و سخنرانی های پایانی آن را در تارنمای رادیو کوچه ببینند.
http:/radiokoocheh.com
همچنین دوستانی که مایل به همکاری با “اتحاد” هستند می توانند به تارنمای iranma.org مراجعه کنند. شرط عضویت قبول منشور اتحاد و پرداخت حق عضویت سالانه است.
