اشاره:

یک مرد مسلح که ماسک ضد گاز پوشیده بود، در میان مردمی که در سینمایی در شهر آرورا مشغول تماشای جدیدترین فیلم بتمن بودند، آتش گشود. در این حادثه ۱۲ تن کشته و ۵۸ تن زخمی شدند.

این حادثه جمعه ۲۰ جولای ۲۰۱۲ در شهر دنور ایالت کلورادوی امریکا اتفاق افتاد. شاهدان عینی گفتند که مرد مسلح گاز اشک آور پخش کرده و بعد از آن روی تماشاگران فیلم آتش گشوده.

جیمز هولمز، عامل تیراندازی، روز دوشنبه برای نخستین بار در دادگاه حاضر شد. او ۲۴ سال دارد و دانش‌آموخته‌ی عصب‌شناسی ست.همزمان باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا، روز یکشنبه با حضوری چندساعته در ایالت کلرادو، ضمن همدردی با خانواده‌های قربانیان، به عیادت مجروحان این تیراندازی رفت.

و کمپانی برادران وارنر نگران این است که کشته شدن این چند نفر ناقابل، روی فروش هفته ی اول آنها تأثیر منفی بگذارد!

سایت The Onion نقدی کوتاه بر این حادثه دارد که ترجمه ی آن را در زیر می خوانید.

تیراندازی در سینمایی در آرورای کلرادو ۱۲ کشته به جا گذاشت

***

امریکایی‌های سراسر ایالات متحده امروز تایید کردند که متاسفانه به‌خاطر آشناییِ فوق‌العاده‌ی آن‌ها با این نوع از تراژدی‌ای که آن‌شب در سینمای کلورادو روی داد، دقیقا می‌دانند که در پی این کشتار وحشتناک چه رویدادهایی بروز خواهد کرد.

آنها از اینکه از این موضوع آگاهند، متنفرند، اما این ملتِ ۳۰۰ میلیون نفری به گزارشگران گفته است که می‌تواند دقیقا بگوید که چه ساعتی اولین شمعِ یادبود روشن خواهد شد و چند نفر آدم خواهد آمد و در طول این چند هفته‌ی آتی رئیس ‌پلیس چندبار با رسانه‌ها مصاحبه خواهد کرد و مراسمِ رسمیِ یادبود چه زمانی اجرا خواهد شد.

افزون بر آن، رسانه‌های ملی هم اعلام خواهند کرد که ویدئوها یا دست‌نوشته‌ها یا عکس‌هایی از ضارب پیدا کرده‌اند که ظرف یک یا دو ساعت آینده نمایش خواهند داد.

جرید جرسن،۴۵ساله، تحلیلگر بازار می‌گوید «بدم می‌آید که این را بگویم اما ما امریکایی‌ها دیگر تا الان خبره‌ی این جور چیزها شده‌ایم» و تصاویری از مردم آرورا را نشان می‌دهد که دارند گریه می‌کنند و به نظر حسابی شوکه هستند «دقیقا همان‌کاری را می‌کنیم که باید بکنیم. یک ساعتِ اول شروع می‌کنند فراخوان می‌دهند که این تراژدی را سیاسی نکنیم، اما ساعتِ یک و نیم بعد از ظهر فردا آن را سیاسی کرده‌اند. من شگفت‌زده نخواهم شد اگر با همکلاسی‌های دبیرستانِ ضارب هم بنشینند و ۴۵ دقیقه مصاحبه کنند».

جرسن آهی می‌کشد و سرش را تکان می‌دهد و می‌گوید «دقیقا همیشه همین‌طور است» و قدم‌زنان دور می‌شود.

طبق نظر شهروندان امریکا، که همیشه با لقبِ شهروندان فهیم خطاب می‌شوند، مباحثات خردمندانه‌ای که درباره‌ی نقش اسلحه در جامعه‌ی امریکا است درست به‌موقع شروع شده است، و باید در هفته‌ی بعد و هفته‌های دیگر هم‌چنان روی‌اش تاکید داشت. هرچند، مردم معتقدند که این‌گونه مباحثات همیشه خیلی زود از کنترل خارج می‌شود و به هیچ نتیجه‌ی مثبتی ختم نمی‌شود. این همان واقعیتی است که هر امریکایی تصدیق می‌کند که از دانستن‌اش احساسِ «کاملا وحشتناکی» دارد.

مردم امریکا، با همین دقتِ زیاد، پیش‌بینی می‌کنند که چه‌قدر طول خواهد کشید تا رسانه‌ها به واقعه‌ی سینمای آرورا یورش ببرند و چه‌قدر طول خواهد کشید که آن را فراموش کنند، آن‌هم دقیقا موقعی که این پرسش مطرح خواهد شد که آیا خشونتِ فیلم‌های سینمایی و بازی‌های رایانه‌ای منجر به این اقدامات می‌شود یا نه؟

شهروندان امریکا هم‌چنین تصدیق می‌کنند که چهره‌های مذهبی یا شخصیت‌های تلویزیونی با سردی تمام از این تیراندازیِ دردناک چیزهایی خواهند گفت.

امی برنن، ساکنِ ۳۲ساله‌ی جکسون ویل، می‌گوید «متاسفانه من از این چیزها زیاد دیده‌ام، و به‌نوعی کارشناس شده‌ام که باراک اوباما چه موقع از کلورادو دیدار خواهد کرد و چه‌موقع با خانواده‌ی قربانیان دیدار خواهد کرد و چه‌موقع سخنرانی‌ای خواهد کرد که مردم آن سخنرانی را «وحدت» و «ریاست‌جمهوری» خواهند نامید. وقتی بحثِ این چیزها باشد، هیچ‌چیزی من را شگفت‌زده نمی‌کند. همین هم حسِ بدی به‌ام می‌دهد».

برنن ادامه می‌دهد «آه! و یک چیز دیگری هست که ازش متنفرم. دقیقا ظرفِ دو هفته همه‌چیز تمام می‌شود و انگار نه انگار که چنین چیزی اصلا اتفاق افتاده».

* http://www.theonion.com/articles/sadly-nation-knows-exactly-how-colorado-shootings,28857/?ref=auto