چهره پرداز جوان ایرانی فیلم سینمایی «عموی من رافائل»
به زودی ایرانیان ساکن لس آنجلس در سینماهای بزرگ این شهر از جمله «تاون سنتر انسینو» و «ای ام سی» و ساکنان شهرهای مختلف کالیفرنیا، نیویورک و کانادا شاهد اکران نخستین فیلم از محصولات هالیوود که یک بازیگر ایرانی نقش اول آن را بر عهده دارد خواهند بود. فیلم «عموی من رافائل» ماجرای شرکت یک پیرمرد مهاجر ایرانی ارمنی تبار ساکن گلندل (با بازی واهیک پیرحمزه ای) در یک «ریالیتی شوی» تلویزیونی آمریکاست.
یاسی مشکات
در این فیلم، یک زن تهیه کننده به دنبال سوژه ای برای یک «ریالیتی شوی» تازه از عموی پیری به نام «رافائل» که روزها را در کافه پسرش «هامو» در گلندل می گذراند و شب ها به کلاس درس انگلیسی می رود دعوت می کند که با شرکت در این «ریالیتی شو» یک خانواده آمریکایی مرفه اما در حال از هم پاشیدگی و طلاق را نجات بدهد.
«عمو رافائل» که به ارزش های فرهنگی ایرانی خود وفادار است و همه ساکنان محله از هر اقلیتی برای حل مشکلات خود به او رجوع می کنند برای قبول نقش میانجی دراین خانواده آمریکایی تنها یک شرط دارد: همه باید برطبق دستور و قواعد او عمل کنند!
فیلم بر اساس نمایش کمدی به زبان ارمنی با شخصیت محوری «رافائل کری گندزری» به نوشته و کارگردانی واهیک پیرحمزه ای ساخته شده است. تهیه کنندگان هالیوود، مایکل گریتی و تاد اسلیتر با تماشای این کاراکتر خیالی با بازی «واهیک پیرحمزه ای» در یکی از تئاترهای گلندل به شدت تحت تاثیر قرار گرفتند. بعدها واهیک و کارگردان فیلم «مارک فوسکو» که پیش از این سال ها دستیار کارگردان معروف سینمای هالیوود، استیون اسپیلبرگ بوده است برای ساختن یک فیلم کمدی و خانوادگی به زبان انگلیسی روی فیلمنامه «عموی من رافائل» همکاری کردند.
نکته جالب در اینجاست که «واهیک پیرحمزه ای» که سال ها در صحنه های تئاتر، تلویزیون و موزیک ویدیوی جامعه ایرانی و ارامنه خوش درخشیده است، در این فیلم تازه دو نقش پدر (عمو رافائل) و پسر او«هامو» را با مهارت و به صورتی ایفا کرده است که تماشاگر در طول تماشای فیلم تشخیص نمی دهد که این دو کاراکتر درواقع یکی هستند!
واهیک که برای ایفای این دو نقش ۶۸ پوند وزن کم کرده است، در طول دوران فیلمبرداری مجبور بوده است با استفاده از تکنیک های گریم از شکل «هامو» یک جوان لاغر و استخوانی به شکل «عمو رافائل» پیرمرد ۷۳ ساله و چاق و چله دربیاید. او می گوید: «یاسی مشکات چهره پرداز مستعد و جوان ایرانی طرح و انجام این کار را برعهده داشته است و واقعا باید بگویم کارکم نظیری ارائه داده.»
یاسی مشکات ۲۸ سال دارد و در یک سالگی به همراه پدر، مادر، برادر و مادر بزرگش از تهران به آمریکا مهاجرت کرده است:«خانواده من هم مثل بسیاری دیگر از ایرانیان مهاجر برای ایجاد زندگی بهتری برای ما بچه ها بعد از انقلاب به آمریکا آمدند. با این همه ما هرگز ریشه های فرهنگی ایرانی خودمان را فراموش نکرده ایم. در نتیجه من فارسی را خیلی خوب صحبت می کنم و برای از خودگذشتگی هایی که خانواده ام به خاطر ما بچه ها انجام داده اند احترام زیادی قائلم.»
نمایی از عموی من رافائل
«یاسی» پس از پایان تحصیلات متوسطه در یکی از دبیرستان های «گلندل» به «مدرسه تخصصی چهره پردازی بربنک» رفت. او می گوید:«من همیشه به جنبه های مختلف “هنر” علاقمند بوده ام. در کودکی با لوازم آرایش مادرم بازی می کردم و وقتی بزرگ تر شدم با برادرم فیلم های ترسناکی مثل «کابوس در الم استریت» را تماشا می کردیم. کم کم به هنر گریم، به خصوص جلوه های ویژه و چهره پردازی هنری علاقمند شدم.»
با پایان دوره چهره پردازی، یاسی مشکات در زمینه های مختلف گریم و چهره پردازی در فیلم های تبلیغاتی و موزیک ویدیوها و نهایتا فیلم های سینمایی مشغول به کار شد: «یکی از بزرگترین افتخارات من گریم «لئوناردو دی کاپریو» است. برایم خیلی جالب بود چون من از بچگی از هواداران پرو پا قرص او بودم.»
یاسی می گوید:«من واقعا همه جنبه های این کار را دوست دارم بخصوص گریم در شرایطی که مثل جلوه های ویژه، این صورت پردازی ها چالش هایی هم به همراه دارد. یعنی وقتی که یک بازیگر را به صورت اعجاب انگیزی به شکل دیگری درمی آورم.»
«یاسی مشکات» می گوید از طریق پسردایی اش نیما با مایکل گریتی یکی از تهیه کنندگان فیلم «عموی من رافائل» آشنا شد: «خیلی زود آن ها ترتیب یک ملاقات با واهیک تهیه کننده و بازیگر دو نقش اول فیلم و «مارک فوسکو» کارگردان آن را دادند.»
یاسی می گوید برای او کار در فیلم «عموی من رافائل» خیلی هیجان انگیز و درعین حال سخت و گاه حتی چالش آمیز بود: «ما سه ساعت و نیم روی واهیک کار می کردیم تا او را به شکل عمو رافائل درآوریم. کار با اعضای مصنوعی برای بدن سازی آسان نیست و درجه حرارت محل در طول ۱۰ ساعت فیلمبرداری باید درست و دقیق باشد. بعضی روزها من مجبور بودم در کوتاه ترین مدت گریم عمو رافائل را پاک کنم و او را به شکل پسرش «هامو» دربیاورم.»
«یاسی مشکات» می گوید نشاندن یک نفر بدون هرگونه حرکتی برای مدت سه ساعت و نیم روی صندلی گریم از دیگر چالش های کاری او بوده است: «فکر کنید هر روز چند ساعت زیر دست گریمور بنشینید. کاری که «واهیک» با صبر و حوصله و رفتاری بی نهایت حرفه ای به بهترین شکل انجام داد و در طول مدت گریم با همان روحیه شاد و طنز مخصوص کارها را برای همه نه تنها آسان بلکه لذت بخش می کرد.»
یاسی می گوید: «به نظر من واهیک هنرمندی بی نهایت با استعداد است. او در طول همه ساعاتی که نقش عمو رافائل را بازی می کرد در قالب این کاراکتر و در این نقش باقی می ماند و با شوخی و طنز همه دست اندرکاران فیلم را سرحال و خوشحال نگه می داشت. او آنچنان در این نقش فرو می رفت که اشخاصی که برای اولین بار او را می دیدند هرگز باور نمی کردند که این همان «واهیک» و مرد جوانی است که به شکل این پیرمرد قدیمی ارمنی ـ ایرانی درآمده است.»
یاسی مشکات می گوید خوشحال است از اینکه می بیند یک پروژه فیلمی حرفه ای هالیوودی ایرانی ها و آمریکایی ها را برای همکاری در یک جا جمع کرده است: «این یک فیلم کمدی و مثبتی است که برای نخستین بار در تاریخ هالیوود توانسته روشنگر ارزش های فرهنگی خاورمیانه ای باشد و به یک شخصیت ایرانی ـ ارمنی با جنبه های طنز و کمدی جایگاه تازه ای در سینمای این کشور ببخشد. سینمایی که در طول سال های گذشته از مردم خاورمیانه چهره ای ترسناک و گاه حتی خطرناک و غیرواقعی به نمایش گذاشته است.»
یاسی می گوید: «با نمایش فیلم عمو رافائل در سینماهای بزرگ آمریکا و کانادا ما به مردمی که هیچ چیز راجع به فرهنگ ایرانی، ارمنی یا اصولا خاورمیانه ای نمی دانند می گوییم که هنر واقعی مرز و بومی نمی شناسد و همه مردم می توانند با آن به زیباترین شکل از طریق یک کمدی خانوادگی ارتباط برقرار کنند.»
یاسی مشکات در مورد طرح های آینده خود می گوید: «امیدوارم بتوانم در آینده ای نزدیک یکبار دیگر با واهیک پیرحمزه ای همکاری کنم. می دانم که فیلم «عموی من رافائل» چنان مورد توجه قرار خواهد گرفت که من دوباره کار چهره پردازی او را این بار در فیلم «عموی من رافائل ۲» بر عهده خواهم گرفت.»
