در Alternate Dream

شهروند ـ فرح طاهری: جمعه ۲۴ آگوست۲۰۱۲ در شماره ۱۴۱ شپرد شرقی، استودیوی آلترنیت دریم، نمایشگاه مجسمه های علیرضا داعی برقرار بود.

علیرضا داعی در کنار مجسمه هایش

علیرضا داعی، هنرمندی ست که برای مدت کوتاهی میهمان تورنتو ست. او برای دیدار دختر هنرمندش، بهار داعی، به تورنتو آمده و یک ماه دیگر به ایران برمی گردد، اما به پیشنهاد بهار، کارهایش را از تهران با خود آورده و اولین نمایشگاهش را در تورنتو برپا کرد.

در گفت وگوی کوتاهی با او در نمایشگاه از سابقه ی کاری اش پرسیدم.

علیرضا داعی، ۶۰ ساله، ۱۲ سال است که کار مجسمه سازی می کند.

می گوید: کار اصلی ام صنایع و طراحی صنعتی ست، اما وقتی که کار اداری ام تمام شد، فرصت کردم تا به علاقه ام بپردازم، یعنی مجسمه سازی.

از نمایشگاه دو روزه آثار علیرضا داعی بسیار استقبال شد و گروه نیمه ها نیز در روز دوم نمایشگاه هنرنمایی کردند

علیرضا داعی بیشتر کارهایش را روی چوب می سازد، اما می گوید، “بستگی به حجم کار دارد.” و با اشاره به کارهای موجود در نمایشگاه می گوید:”در حد این کارها با برنز هم کار می کنم.”

از او می پرسم کارهایش بیشتر چه مفاهیمی را می رساند، می گوید:”بیشتر مفاهیم پرواز است. یعنی پرنده را به عنوان فرم انتخاب کردم ولی هدفم نشان دادن پرواز است. تقریبا همه با پرواز و پرنده و فرم های انتزاعی انسانی ارتباط دارند. من بیشتر روی اینها کار می کنم.”

داعی می گوید: “چند سالی ست که گذاشته اند مجسمه سازی کار شود، قبلا اجازه نمی دادند. هدفم این است که فرم های انتزاعی را رواج دهم چون مجسمه دیگر آن حالت آرایشی و تزئینی سابق را ندارد و الان دیگر مجسمه اشغال فضا نمی کند.”

داعی در ایران دو نمایشگاه انفرادی و یک نمایشگاه گروهی و یک نمایشگاه نیز در انگلستان برگزار کرده و نمایشگاه حاضر هم اولین نمایشگاهش در کاناداست.

علیرضا داعی

از او می پرسم استادانش چه کسانی بودند، می گوید: من سر کلاس استادی نرفتم و به صورت تجربی مجسمه سازی را یاد گرفتم اما استادان من همه ی مجسمه سازان دنیا هستند، مثل خانم Barbara Hepworth ، Henry Moore ، Jean Arp  و …  اینها کارهایشان فرم و انتزاع است.

همچنین از منابعی مثل کتاب های دانشگاهی و اینترنت برای آموزش خودم استفاده می کنم.

آقای داعی در مورد دلیل علاقه اش به مجسمه سازی می گوید: چون خلق کردن است، دوست دارم که به یک ماده ی جامد شکل بدهم و مجسمه بسازم.

داعی از سنگ، چوب، آهن، گچ، موم، آلومینیوم و برنز مجسمه می سازد. او می گوید، هر کس که از نمایشگاه هایش دیدن کرده، از اینکه دوباره هنر مجسمه سازی دارد رونق می گیرد ابراز خوشحالی کرده و دوستداران مجسمه سازی از رکود چندین ساله ی این هنر بسیار ناراحت بوده اند.

نمایشگاه دو روزه ی تورنتو هم با استقبال خیلی خوبی مواجه شد. در گفت وگوی بعدی با آقای داعی، ایشان از توجه علاقمندان و بویژه هنرمندان و نویسندگانی که از نمایشگاه دیدن کرده بودند، خیلی خوشحال بود و می گفت، برای من بیشتر از فروش آثار، نظر مردم و دیدارکنندگان مهم بود و با اینکه انتظار نداشتم چندین کار هم به فروش رفت.

 

و اما این نه تنها اولین نمایشگاه علیرضا داعی در تورنتو بود که اولین نمایشگاهی بود که استودیوی فیلمسازی Alternate Dream Productions Inc. که شاید بشود “شرکت فیلمسازی رویایی دیگر” ترجمه اش کرد، برگزار کرد.

این استودیو را مصطفی عزیزی، نویسنده و فیلمنامه نویس و تهیه کننده ساکن تورنتو که کمتر از سه سال است به کانادا مهاجرت کرده، حدود دو ماه پیش گشوده، اما می گوید که شرکت را سال گذشته به ثبت رسانده و دفتر اولیه ی آن در خیابان “جان” خیلی فعال نبوده و قرار است فعالیت ها در این مکان دائمی و جدید پی گرفته شود.

او می گوید: دوستان زیادی اینجا همکاری می کنند. آقای امیر مهیم که برنامه ی دریچه های روبه رو را دارند.

قرار است فعالیت های تلویزیونی مان بیشتر شود. چند برنامه در تلویزیون آی تی سی و یک برنامه هم قرار است با راجرز به زبان انگلیسی داشته باشیم. در مورد فعالیت های فیلمسازی یک فیلم کوتاه ۱۵ دقیقه ای می سازیم که کارگردان جوان محمد فخرآور که انگلیس درس خوانده، دارد کار می کند. فیلم به زبان انگلیسی ست و داستان در نیویورک می گذرد. من تهیه کننده هستم و فیلمنامه را هم با آقای فخرآور نوشتیم.

مصطفی عزیزی، شرکت فیلمسازی آلترنیت دریم را در ۱۴۱ شپرد شرقی برپا کرده است

عزیزی از سایر فعالیت های شرکت گفت: کلاس های کافه رنسانس که قبلا با آقای قهرمان داشتیم اینجا با مدیریت خود آقای ساسان قهرمان برگزار می شود. یک سری کلاس های آموزشی مثل داستان نویسی که آقای قهرمان خواهند داشت و خانم فرشته مولوی هم قرار است یک سری کارگاه های آموزشی درباره ی متن های ناداستانی و گزارش نویسی برگزار کنند. اینجا رویدادهای موردی هم داریم مثل همین نمایشگاه، مثل سلسله سخنرانی های دکتر باطنی و  داستان کوتاه انگلیسی  که ماهی یک بار با مسئولیت خانم کانی دلی سردبیر سابق سینماکانادا و از ویراستاران خوب کانادایی برگزار می شود.

عزیزی می گوید، مهمترین کار ما در زمینه ی تبلیغات این است که ما می توانیم مشاور خوب تبلیغات باشیم. هر کسی فکر می کند خودش اگر تخصصی دارد می تواند تبلیغاتش را هم انجام دهد، ولی تخصص و دانش مشاور تبلیغاتی این است که بداند نسبت به حرفه و بودجه و مخاطب شخص چه کمپین تبلیغاتی را طراحی کند. یعنی چند درصد بودجه اش در تلویزیون برود، چنددرصد در نشریات برود. کار دوم ما ساخت است در همه زمینه ها، مثلا در سایت های اینترنتی، به چه روش هایی می شود میزان بیننده های سایت را بالا برد، همچنین در برنامه های تلویزیونی و در مجلات همینطور و کاری کنیم که تبلیغات صاحب بیزنس همه از هماهنگی برخوردار باشد.

شعار تبلیغاتی ما این است “کسب و کار ما، رونق دادن به کسب و کار شماست”

مصطفی عزیزی، در دانشگاه تهران اقتصاد نظری خوانده، همزمان از سال ۱۳۶۵ کارش را با نوشتن در رادیو ایران آغاز کرد، و سردبیر برنامه‌های علمی و آموزشی شبکه سراسری رادیو ایران بود. از سال ۱۳۶۹ به تلویزیون رفت و مدیر واحد انیمیشن کامپیوتری شد. در عین حال مدیریت گروه مهندسی نرم‌افزار صدا و سیما نیز به عهده او بود. تولید برنامه‌های تلویزیونی را در همین سال‌ها آغاز کرد و به عنوان تهیه کننده با تلویزیون هم‌کاری داشت. با استعفا از تلویزیون در سال ۱۳۷۳، شرکت کلک خیال را تأسیس کرد که کار تبلیغاتی می کرد و تاکنون مدیرعامل این شرکت است.

عزیزی عضو آسیفای بین‌المللی است و چهار سال مدیرعامل آسیفای ایران (انجمن سازندگان فیلم های انیمیشن) بود.

مسابقه “تلاش” از ساخته های او از پرطرفداران ترین مسابقات تلویزیون شد. مسابقه های “دانش و هوش”، “رایانه در زندگی”، “گزینه ها” و “کمتر از ۵ دقیقه” از دیگر مسابقاتی ست که برای شبکه های مختلف تلویزیون ساخته است. مجموعه های موفق تلویزیونی “مسافر” و “راه بی‌پایان” را ساخته و نویسنده و تهیه کننده ی مجموعه های تلویزیونی”بیگانه”، “مرد”و “گاوصندوق” بوده است.

اگر مایلید از کلاس ها و کارگاه های آموزشی استودیو آلترنیت دریم استفاده کنید، و یا از مشاوره تبلیغاتی آن بهره مند شوید، از سایت آن دیدن کنید:www.adpi.ca

برای مصطفی عزیزی و شرکت فیلمسازی اش موفقیت آرزو می کنیم.