در جلسه مشترکی که اخیرا در مرکز بررسی های بیمه ای در انتاریو تشکیل شد مسئولان و مدیران “مرکز ایمنی جاده ای و حفظ امنیت در اتوبان ها” به همراه “وزارت راه انتاریو” و گروه موافقان افزایش سرعت ملقب به ۱۰۰ کیلومتر کافی نیست شرکت داشتند و حول محور افزایش سرعت مجاز در اتوبان های انتاریو به بحث و تبادل نظر پرداختند.
حضور کارشناسان بیمه ای از این نظر حائز اهمیت بود چون بررسی ریسک های جدید در بیمه های اتومبیل در صورت تصویب این دستورالعمل در اولویت بود. چهار گروه با پیشینه های متفاوت و تعاریف ریسک از جنبه های مختلف به جلسه شکل خارق العاده ای را داده بود. اولین سخنران آقای کریس کلیمیک از گروه موافقان افزایش سرعت بود که صحبت های خود را به این صورت شروع کرد: آیا واقعا سرعت عامل اصلی تصادفات و مرگ و جرح در جاده های ما است؟ اگر این فرضیه درست باشد پس همه آنهایی که با سرعت های بیشتر از ۱۰۰ کیلومتر مسافرت می کنند و از جایی به جای دیگری میروند بایستی قطعا کشته شده باشند. با این حساب ما دیگر هیچ خلبان مسافرتی یا جت جنگنده یا مسافر هوایی نداریم که زنده باشد چرا که این گروه سرعتشان بین ۷۰۰ تا ۱۵۰۰ کیلومتر در ساعت است و هر روز یا در حال مسافرت هستند یا دارند به تمرین هوایی می پردازند. از آن گذشته فضاپیماها که به مراتب سرعتشان از هواپیماها هم بیشتر است در معرض ریسک بیشتری هستند پس تا به امروز ما نبایستی یک فضانورد زنده داشته باشیم که همه این موارد نشان از آن دارد که در تفسیر سرعت و امنیت سفر اشتباه می کنیم. پس عوامل مهم دیگری دخیل هستند که بایستی به بررسی آنها پرداخت. فرض کنید راننده ماهری مسیر تورنتو به مونترال را بخواهد با سرعت ۲۵۰ کیلومتر طی کند اگر عوامل زیر وجود داشته باشد با ضریب بسیار بالا به سلامت به مقصد میرسد:
۱- تنها وسیله نقلیه در جاده باشد.
۲- جاده و ماشین از استانداردهای بسیار بالا برخوردار باشند.
۳- راننده در سلامت کامل بدنی و روحی باشد.
۴- راننده مهارت رانندگی داشته باشد.
سخنران بعدی وزیر راه انتاریو آقای باب چیرلی بود که ضمن تشکر از سخنران قبلی ادامه داد که اصل فیزیک و شتاب اجسام مختلف ثابت کرده است که در صورت تصادف دو جسم متحرک با هم هر چقدر سرعت بیشتر باشد عامل تخریب نیز بیشتر است، از این رو لازم است ضمن بررسی عوامل اقتصادی- اجتماعی در جامعه به اصل آموزش بیشتر از هر چیزی بها داد و همه را و مهمتر از همه جوانان را با این نکته توجه داد که چه چیزهایی در جامعه متمدن ما ارزش است و چه چیزهایی ضد ارزش. اگر برای مثال فیلم هالیوودی در اذهان عموم مردم به صورتی شکل می گیرد که هر کس تندتر رانندگی کرد قهرمان است، این مساله بایستی تصحیح شود و توسط شبکه های درست آموزشی برایش جایگزین مناسبی طراحی و تبلیغ گردد. البته من تبلیغ نمی کنم که برای حفظ جان از این به بعد به جای اتومبیل دوچرخه سوار شوید، نه بلکه برعکس این اتوبان ها و راه ها احتیاج مبرمی به تردد دارد و برای همین هم هست که من وزیرش هستم.
سخنران بعدی از جامعه مدیران بیمه ای بود که سخنان خود را با این نکته شروع کرد که خسارت در سرعت ۱۰۰ کیلومتر یا ۱۲۰ کیلومتر فرق چندانی با هم ندارد. نکته مهم آن است که جامعه دریابد اگر این افزایش سرعت تصویب شد ۱۲۰ یعنی ۱۲۰ و نه ۱۴۰ چون هر راننده ای برای خود حاشیه امنیت خاصی را در نظر می گیرد و این مساله بایستی آموزش داده شود که آن ۲۰ کیلومتر افزایش سرعت از ۱۲۰ تا ۱۴۰ عامل تخریب جانی و مالی فراوانی دارد و قابل قیاس با تفاوت ۲۰ کیلومتر بین ۱۰۰ و ۱۲۰ نیست. کارشناسان بیمه ای متفق القول بر این نظریه بودند که آموزش پایه اصلی درست رانندگی کردن است و بایستی ایالت کبک را به صورت نمونه و الگو قرار داد. در ایالت کبک طی یک برنامه ۱۰ ساله به همه رانندگان از طریق وسایل ارتباطی آموزش های سازنده ای داده شد که میزان تصادفات را بین ۲۵ تا ۳۰ درصد کاهش داده است.
در خاتمه این مساله به رای گیری گذاشته شد و جالب است که بدانید بالای ۶۵ درصد از حاضران موافق افزایش سرعت بودند و جالبتر از آن نتیجه رای گیری از مردم انتاریو بود که نشان می داد کل جامعه با اکثریت۸۷ درصد موافق با افزایش سرعت در اتوبان های انتاریو هستند و فقط ۱۳ درصد هنوز معتقدند که سرعت بایستی در مرز ۱۰۰ کیلومتر باقی بماند.
شما در زمره کدام گروه هستید موافق یا مخالف افزایش سرعت؟
* فرهاد فرسادی بروکر رسمی و خبره کانادا با سابقه تدریس بیمه در دانشگاه ها است.
farsadi@insurefar.com
