خرید و فروش انسان معضل رو به رشدی است که قربانیانش را هم از جنبه بهره کشی جنسی و هم از جنبه بهره کشی نیروی کار به دام می اندازد. تجارت انسان در غالب کشورها اتفاق می افتد. خاورمیانه بیشترین درصد تجارت انسان به مقصد سایر مناطق را دارد. هم زنان و هم مردان قربانیان این تجارت هستند، اما بخش عمده قربانیان زنان و دختران هستند که غالب آن ها مورد بهره کشی و خرید و فروش قرار می گیرند.

این تجارت به این دلیل به طور عمده زنان را مورد هدف قرار می دهد که زنان در معرض فقر و تبعیض بیشتری قرار دارند، عواملی که مانع دست یابی آن ها به کار، امکانات تحصیلی و سایر منابع می شود.

خرید و فروش سکس و نیروی کار زن پدیده پیچیده ای است. عوامل و فشارهای گوناگون بر تصمیم زنان برای کار در خارج از کشور خود تاثیر می گذارد. مهمترین عامل، وضعیت وخیم اقتصادی در بسیاری از کشورهاست که در یافتن شغل مناسب توسط زنان تاثیرگذارتر است تا مردان.

زنان هنگامی قربانی تجارت انسان می شوند که در جستجوی کمک هایی هستند تا شغل، اجازه کار، ویزا و مدارک مسافرت بگیرند. قاچاقچیان طعمه های خود را از بین زنانی که وضعیت مالی بد و زندگی آسیب پذیری دارند، انتخاب می کنند و آن ها را با وعده های پیدا کردن شغل با شرایط مناسب و حقوق خوب فریب می دهند و به شبکه های تبهکارانه می کشانند. زنان ممکن است بدانند که برای کار سکس به خارج از کشور خود می روند، اما از شرایط وحشتناک کار و یا این که با یک شبکه تجارت انسان کار می کنند، اطلاعی نداشته باشند. برخی از زنان گاهی به آگهی های کاریابی خارج تحت عنوان رقصنده، گارسون و پرستار تقاضا می فرستند و پس از آن خود را در شرایطی برخلاف خواسته هایشان می بینند و به زور به روسپیگری و بردگی جنسی کشیده می شوند.

در قاچاق انسان کشور ایران هم مبدا و هم مقصد و هم محل گذر قاچاقچیان انسان است. قربانیانی که از ایران قاچاق می شوند به کشورهای افغانستان، عربستان، انگلیس، فرانسه و ترکیه برده می شوند که غالب این قربانیان زنان و کودکان هستند. قربانیان ایرانی با پاسپورت های جعلی نیز به کشورهای اروپایی برده می شوند.

زنان و دختران در ایران به دلیل فقر و تنگدستی و قوانین و مقررات سخت علیه زنان در خرید و فروش انسان آسیب پذیرترند. دیدگاه مردسالارانه جامعه نیز می تواند در تجارت زنان نقش تاثیرگذاری داشته باشد.

در ایران ۶۰% از دانشجویان دانشگاه ها دختران هستند، اما تنها ۱۵% از نیروی کار را زنان تشکیل می دهند و فقط ۲% به کارهای اداری مشغولند.

ایران همچنین بیشترین رکورد فرار دختران و زنان را از خانه دارد که برای غالب این زنان فراری، امنیتی وجود ندارد و تقریبا ۹۰% آنها به کار روسپیگری مشغولند. بر اساس گزارش مسئولان کشور در سال ۲۰۰۵ غالب این دختران در بیست و چهار ساعت اول ترک خانه مورد تجاوز جنسی قرار می گیرند. این دختران فراری به همراه کودکان خیابانی در تهران به آسانی توسط قاچاقچیان جمع آوری می شوند. تخمین زده می شود که هر ساله هزاران ایرانی برای کار در سکس فروخته می شوند.

بر اساس گزارش سرپرست دفتر ایران پلیس بین المللی، تجارت بردگی جنسی یکی از سودآورترین تجارت ها در ایران است.

بر اساس قوانین بین المللی، دولت ها موظف هستند از شهروندانشان در قبال این گونه اعمال قاچاق و خرید و فروش انسان محافظت کنند.

منبع:

Trafficking – in-Women

A Human Rights Report on Trafficking in Person