شهروند- آرش عزیزی: یک سال گذشت.
یک سال پیش در چنین روزهایی بود که دولت محافظه کار استفن هارپر یکی از ضدمهاجرترین سیاست های خود را اعلام کرد. قطع دسترسی پناهجویان به خدمات درمانی.
در سالگرد این تصمیم بود که صدها نفر در سراسر کانادا به میدان آمدند تا بر اعتراض خود بازتاکید کنند. آنان از جیسون کنی، وزیر مهاجرتِ هارپر، خواستند دست از «تبلیغات دروغین» خود علیه پناهجویان بردارد.
تورنتو در روز دوشنبه ی همین هفته شاهد چنین تظاهراتی بود. دکتر مب رشید از گروه «پزشکان کانادایی طرفدار خدمات درمانی پناهجویان» یکی از حدود ۳۵۰ معترض حاضر در این گردهمایی بود. او در سخنرانی برای حضار گفت: «آقای کنی، با مردم کانادا روراست باش. این سیاست معیوب است. خبیثانه است و خودتان هم می دانید. دست از تلاش خود برای گرفتن امتیاز سیاسی بر پشت بعضی از آسیب پذیرترین مردم در میان ما بردارید. دست از تبلیغات دروغین خود بردارید.»
او ادامه داد: «ما یک سال قبل این‌جا آمدیم تا به این دولت بگوییم این قطع بودجه ها خبیثانه و خطرناک بودند. اکنون داریم عواقبشان را می بینیم. ما همچنان علیه این سیاست‌ها مبارزه می‌کنیم. ما استوار و بی‌امان خواهیم بود تا وقتی که این دولت روشن عمل کند و این قطع بودجه ها را پس بگیرد.»
معترضان تورنتو در مقابل ساختمان وزارت شهروندی و مهاجرت واقع در خیابان سنت کلر شرقی تظاهرات کردند. همزمان پزشکان و سایر افراد حرفه ی خدمات درمانی در ۱۸ شهر دیگر در سراسر کانادا نیز تظاهرات کردند. از جمله در همیلتون. در این شهر، دانشگاه مک مستر به دانشجویان پزشکی و پزشکان مقیمِ دانشگاه دستور داد روپوش های پزشکی خود را در تظاهرات نپوشند! مقامات دانشگاه تاکید کردند حامی اعتراضات نیستند.
مقامات کنی اما از قطع «برنامه ی موقت بهداشت فدرال» دفاع کردند و تظاهرات را محکوم کردند.
الکسیس پاولیچ، سخنگوی کنی، گفت: «این معترضان و اپوزیسیون، مردم کانادا را به طریقی غیرمسئولانه و شرم آور گمراه می‌کنند تا خواسته های غیرمنطقی خود را پیش بکشند. آن‌ها می خواهند مالیات دهندگان کانادایی خرج بالاترین پوشش خدمات درمانیِ مهاجران غیرقانونی و پناهجویان قلابی را بدهند.»
بسیاری از شهروندان شاخص کانادایی از کارزار موجود علیه قطع خدمات درمانی پناهجویان پشتیبانی کرده اند. از جمله بعضی از شهیرترین نویسندگان کانادایی همچون مارگارت آتوود، یان مارتل و راهینتون میستری و بازیگرانی همچون شرلی داگلاس و کیفر سادرلند و آدرین کلارکسون، فرماندار سابق، و شوهرش (جان رالستون سال که خود نیز نویسنده ای شاخص است).
وینسنت لام، دیگر نویسنده ی شهیر و پزشک اضطراری، در تظاهرات تورنتو حاضر بود. او گفت: «ما در این‌جا در کانادا هستیم، مغرور به کشوری که به خاطر مدارا و تنوعش مشهور است، اما متاسفانه با ناراحتی شرم و خشم باید شاهد قطع خدمات درمانی پناهجویان باشیم.»
