حقایقی در مورد مرغ و تخم مرغ/دوستداران وفا

آشتی با حیوانات

شاید برای بچه های امروز تجسم دسته های کوچک مرغ و خروس و جوجه ها در حیاط خانه مشکل باشد، اما برای پدر و مادرها به خاطر آوردن آن زیاد مشکل نیست. تا همین سی، چهل سال پیش می شد بانگ سحرگاهی خروس را از خیلی خانه ها شنید و مرغ مادر و بچه هایش را در حال قدقد کردن و زیر و رو کردن خاک های باغچه در اغلب خانه ها دید.

مرغ مادر با عطوفت جوجه هایش را زیر بال و پرش می گرفت، به آنها دانه برچیدن و حمام کردن با خاک را یاد می داد و در مقابل دشمن با شجاعت و جسارت از آنها دفاع می کرد. و خروس خانواده را از خطرهای احتمالی آگاه می کرد و هر وقت به غذای لذیذی برمی خورد با هیجان همه را از وجود آن باخبر می کرد و با غرور کناری می ایستاد تا آنها آن را بخورند. خروس ها اغلب در مراسم تخمگذاری مرغ ها، که برای این حیوان بسیار خصوصی و مهم است، شرکت می کردند و همزمان با قدقدهای بلند و پشت سر هم مرغ، صدای خروس شنیده می شد که با ریتمی مشابه و بلند مشارکتش را در این امر نشان می داد.

اما امروزه، به علت خودخواهی و سودجویی بشر، شرایط این حیوان به کلی فرق کرده و در شرایطی سخت و بسیار ظالمانه پرورش داده می شود.

مرغ های تخمگذار

مرغ های تخمگذار در قفس های سیمی کوچکی که طبقه طبقه روی هم قرار گرفته اند زندانی هستند و هر مرغ فقط به ده سانتیمتر از دانه خوری دسترسی دارد. معمولا در هر قفس ۴۰ سانتیمتری ۴ مرغ نگهداری می شود. در این فضای بی نهایت کوچک، مرغ ها حتی قادر نیستند پرهای خود را از هم باز کنند و یا رفتارهای طبیعی و نیازهای اجتماعی خویش را داشته باشند. این مرغ ها، در اثر مالیده شدن مداوم بدنشان به دیواره های قفس از پر ریزی شدید رنج می برند و همه بدنشان پر از ساییدگی و لکه های کبودی است. مرغ ها در اثر محبوس بودن، خستگی، کسالت و درماندگی، دست به رفتارهای غیرعادی زده و گاه مرغ های هم بند خود را تا سرحد مرگ نوک می زنند.

به منظور جلوگیری از جراحت هایی که در اثر نوک زدن مداوم به وجود می آیند، قسمتی از نوک جوجه ها با تیغه ای تیز بریده می شود. بریدن نوک کاری دردناک است که شامل بریدن استخوان، غضروف و بافت های نرم می باشد و بدون استفاده از داروهای بی حسی انجام می گیرد.

هر مرغ وادار می شود که در سال بیش از ۲۵۰ تخم بگذارد و در اثر آن به بیماری ها و مشکلات فراوانی دچار می شود که یکی از آنها سندروم بزرگی کبد است. کبد این مرغ ها، به علت کار بیش از حد برای تولید چربی و پروتئین برای زرده تخم مرغ، در اطراف کبد، چربی اضافی ایجاد می کند و سبب بزرگی بیش از حد آن می شود. پدیده ی دیگری که مرغ های تخمگذار از آن در رنج هستند و در صنعت مرغداری به آن “خستگی مفرط مرغ تخمگذار” گفته می شود، وقتی است که بدن مرغ بر اثر تخمگذاری بیش از حد آن قدر ضعیف می شود که توانایی عبور دادن تخم از مجرا را ندارد و دچار “چسبیدگی و ماندن تخم” در مجرا می شود و در اثر آن می میرد.

پس از یکسال تخمگذاری و تحمل درد و رنج در آن قفس های تنگ و آلوده و در هوایی مسموم و متعقن، مرغ ها تقسیم بندی می شوند. مرغ های خسته به کشتارگاه فرستاده می شوند. استخوان های این مرغ ها پوک و خالی از کلسیم است و اغلب به هنگام حمل و نقل آنها به کشتارگاه و یا در کشتارگاه می شکند.

اگر هزینه ی جایگزینی مرغ بالا باشد، مرغ ها را وادار به “پرریزی اجباری” می کنند تا قابلیت تخمگذاری آنها را افزایش دهند. این جریان مستلزم گرسنه نگه داشتن مرغ ها تا ۱۸ روز، نگه داشتن آنها در تاریکی و ندادن آب به آنها برای شوک وارد کردن به بدن و آماده کردن آنها برای یک دوره جدید تخمگذاری است. معمولا تعداد زیادی از مرغ ها در دوره “پرریزی” می میرند و آنهایی که زنده می مانند بیش از ۲۵درصد از وزن بدن خود را از دست می دهند.

در ازای هر مرغ تخمگذاری که در قفس محبوس می شود، جوجه نری وجود دارد که بلافاصله پس از بیرون آمدن از تخم کشته می شود، زیرا مرغ های تخمگذار به طور ژنتیکی طوری پرورش داده می شوند که قابلیت حداکثر تخمگذاری را داشته باشند ولی زود رشد نمی کنند و به وزن مطلوب نمی رسند تا پرورششان به عنوان مرغ گوشتی سودآور باشد. بنابراین جوجه های نر در همان روزی که سر از تخم بیرون می آورند دور ریخته می شوند. برای ارزان تر تمام شدن، آنها را به سادگی در سطل های زباله می ریزند تا در زیر وزن سایرین خفه شوند و یا با چرخ های مخصوص آنها را زنده زنده چرخ می کنند.

چه می توانیم بکنیم

ـ مرغ و تخم مرغ را از رژیم غذایی خود حذف کنید و یا کمتر آنها را مصرف کنید.

ـ از تخم مرغ های محلی و فقط در صورتی که مطمئن هستید از روستاها و خانه هایی تأمین می شوند که مرغ ها به روش طبیعی خودشان زندگی می کنند، استفاده کنید.

ـ دیگران را با حقایق پشت پرده تخم مرغ آشنا کنید و این بروشور را از سایت کانون دوستداران حیوانات www.cal.ir پرینت گرفته و پخش کنید.

ـ با نامه نوشتن به مسئولان، روزنامه ها و مجلات و رادیو و تلویزیون ها از آنها بخواهید تا در مرغداری ها رفاه بیشتری برای مرغ های تخمگذار فراهم شود.

حقایقی که در بالا گفته شد، در فیلم های مستندی چون Samsara و Vegucated می توانید مشاهده کنید.

http://www.imdb.com/title/tt0770802

/ http://www.imdb.com/title/tt1814930

* دوستداران وفا، گروهی هستند در تورنتو متشکل از حامیان و داوطلبان “پناهگاه حیوانات وفا” که در ایران (هشتگرد ـ جاده قزوین)، نگهداری از سگ های بی سرپناه را برعهده دارد.

Facebook:Vafa Animal Shelter

 www.cal.ir