این هفته چه فیلمی ببینیم؟
اگر خودتان یا شاید مادر و پدرتان، برای خواندن هر چیزی باید دنبال عینک تان بگردید، اگر بالا رفتن از پله برایتان به راحتی سابق نیست و نفس تان را به شماره می اندازد، اگر وقتی به صورتتان در آینه نگاه می کنید به جای هرچیز به چروک های پوست و تار سفیدی که از لا به لای موهای تان سر درآورده، چشم می دوزید و یا اگر پذیرفتن اینکه قوت و قدرت قدیم را ندارید، برایتان کمی مشکل و یأس آور است ، ” Late Bloomers ” فیلمی است که درکش خواهید کرد.
مری و آدام زوجی هستند در آستانه شصت سالگی، هنوز شاغل و فعال و به تنها چیزی که فکر نمی کنند بازنشستگی و گذر زمان و پا به سن گذاشتن است. تا روزی که مری برای چند دقیقه نمی تواند خاطره ای را به یاد آورد و از وحشت اینکه ممکن است به آلزایمر دچار شود به دکتر می رود. دکتر اطمینان می دهد که مشکل خاصی ندارد ولی با توجه به سنش بهتر است که بیشتر به فکر سلامتی اش باشد و ورزش مرتب را در برنامه اش بگذارد. مری در نگاه دکتر چیزی را می بیند که قبلا هرگز ندیده بود، اینکه به چشم زنی با سن بالا به او نگاه می شود. به محیط و آدم های اطرافش دقیق می شود. وقتی برای ورزش به استخر می رود تا در برنامه گروهی شرکت کند، می بیند اصلا مثل جوان های دور و برش تحمل بالا پایین پریدن ندارد. وقتی در اتوبوس پسر جوانی با مهربانی بلند می شود و جایش را به او می دهد، از عصبانیت پشتش را به او می کند. در کافه ای دختر جوانی که می گذرد، همه مردها سر بر می گردانند و او را با چشم دنبال می کنند، مری دکمه های بلوزش را باز می کند و لبخند می زند و هی پا روی پا می اندازد ولی کسی توجهی به او نمی کند. برای اولین بار، با چشمی دیگر به خودش نگاه می کند و می فهمد آنقدر درگیر مسائل زندگی بوده، که متوجه نشده میانسالی را پشت سر گذاشته .
پوستر فیلم
شوهرش هم شرایطی مشابه را تجربه می کند. او که آرشیتکتی مطرح است، احساس می کند دریافت جایزه یک عمر دست آورد حرفه ای، به معنای نزدیک شدن به پایان است و وقتی مری با او بحث بازنشستگی و پا به سن گذاشتن را مطرح می کند، آدام به شدت مخالفت می کند. مری می گوید که هیچ گونه نمی توان انکار کرد که دیگر حتی میانسال هم نیستند و بهترین راه رو به رو شدن با این مسئله، این است که خودشان را تغییر دهند تا بتوانند با این مرحله جدید زندگی مقابله کنند. آدام عقیده دارد که هیچ تغییری لازم نیست و هیچ مشکلی ندارد و بهتر است مری دست از سرش بردارد.
از همینجاست که اختلافشان شروع می شود و هرچه می گذرد بدتر می شود. مری، تغییرات را از خانه شروع می کند. تلفن را عوض می کند و تلفنی می گیرد با دکمه های بزرگ که دیگر برای جواب دادن یا شماره گرفتن نیازی نباشد عینک بزنند. کنار وان حمام، دستگیره نصب می کند که بلند شدن از وان برایشان راحت تر باشد و گروهی زنان و مردان سالخورده را به خانه دعوت می کند تا از آدام بخواهند برایشان خانه سالمندانی طراحی کند که بتوانند از زندگی شان لذت ببرند و نه جایی که احساس کنند در آن زندانی اند و از چشم دنیا قایمشان کرده اند تا موقع مرگشان برسد.
آدام دیوانه می شود. او خودش از همان هایی است که به پیری به چشم یک بیماری واگیردار نگاه می کنند و کارهای مری آنقدر برایش غیر قابل تحمل می شود که از خانه بیرون می زند و می گوید تا وقتی مری سر عقل نیاید، در دفتر کارش می ماند و می خوابد.
فیلم به ظرافت دید افراد مختلف به تغییر و کنار آمدن با این تغییرات را به نمایش می گذارد. ممکن است ما همه هر کدام با توجه به شخصیت هایمان با هرکدامشان موافق یا مخالف باشیم و زیبایی فیلم هم به همین است. مری شروع می کند به کارهای داوطلبانه، شنا می رود و خودش را سرگرم می کند تا شادابی اش را حفظ کند. آدام ، گرچه زندگی با عده ای جوان بیست و چند ساله برایش چندان آسان نیست (ناهار پیتزا و نوشیدنی های انرژی زا و Red Bull خیلی به مذاق مردی شصت و چند ساله خوش نیست) با این حال با سماجت می خواهد به زندگی سابقش چنگ بیندازد و فکر می کند پوشیدن کت چرم و لباس های گشاد کلاه دار کمکش می کند و در کنار تمام اینها مادر مری هم گهگاهی به زندگی شان سرک می کشد و خودش نماینده نسلی است که کاملا سن بالایش را پذیرفته و احساس می کند دیگر هیچ وظیفه ای در قبال هیچکس جز خودش ندارد. وقتی مری دعوتش می کند تا بیاید نتیجه هایش را ببیند، نورا با بی حوصلگی می گوید که دو نسل را بزرگ کرده و تحویل جامعه داده، دیگر برای نسل سومی دست از سرش بردارند. نصیحتش هم به مری این است که فکر کرده وقتی آدم پیر می شود، یکدفعه دانا می شود؟ به جای همه کار بهتر است شروع کند به ورق بازی کردن.
” Late Bloomers ” فیلمی است که از آن لذت خواهید برد و سوژه و دغدغه های شخصیت هایش ممکن است برای زندگی تان آشنا باشد و شاید به نوعی می خواهد به این نتیجه برسد که انسان محدود به این نیست که یا فقط جوان باشد یا جا افتاده، باید سعی کرد و الگوی مناسبی پیدا کرد تا بتوان بین روح جوان و جسم فرسوده، توازنی باب میل پیدا کرد.
http://www.youtube.com/watch?v=WoSgZwRG6hE
* مریم زوینی دانش آموخته رشته تغذیه است ولی کار او همواره ترجمه در حوزه ادبیات بوده و علاقه اش به ویژه به هنر سینماست. هفت کتاب از ترجمه های او تا به حال در ایران منتشر شده است.
