آشتی با حیوانات
فرخش باد و خداوند فرخنده کناد
عید فرخنده و بهمنجه و بهمن مه را
بیست و شش دی ماه، مصادف است با روز ملی حمایت از حیوانات و آغاز یکی از دیرینه ترین آئین های ملی ایرانیان، جشن بهمنگان که از آن با عنوان “جشن پیروزی منش نیک بر سیاهی ها و کژاندیشی ها” یاد می کنند. دکتر شاهین سپنتا در این ارتباط می گوید:” ایرانیان همه ساله به مناسبت هم زمانی روز بهمن در ماه بهمن جشنی به نام بهمنگان یا بهمنجه برپا می کردند و از آنجا که معتقد بودند فروزه پاک و جاوید بهمن در جهان مادی موکل حیوانات است، در این جشن بیش از هر جشن و آیین دیگری به رعایت حقوق حیوانات و پرهیز از خوردن گوشت آن ها توجه نشان می دادند. به عبارت بهتر، جشن بهمنگان جشن بزرگ و با اهمیتی بود که تنها یکی از جلوه ها و ویژگی های آن توجه به حقوق حیوانات است و این به خاطر ژرفنا و گستردگی این فروزه و همچنین بی شماری و گوناگونی جلوه های مادی و معنوی بسیاری است که بهمن آن ها را در برمی گیرد.
چنین است که از سال ۱۳۸۰ و به پیشنهاد شماری از ایرانیان پاک نهاد عضو انجمن حمایت از حیوانات، تصمیم گرفته شد تا همزمان با آغاز این آئین کهن، روزی را به نام “روز ملی حمایت از حیوانات” نامگذاری کرده و پاس داریم؛ ابتکاری سزاوارانه که از منظر پاسداشت فرهنگ ارزشمن “حرمت نهادن به حیوانات و به رسمیت شناختن حق حیات ایشان” در نزد پیشینیان این بوم و بر و نیز نشان دادن قدمت توجه و ژرفای احترام نسل ایرانی به حیوانات در پیشگاه جهانیان، کاملا حایز اهمیت می نماید.
برای همین است که ۲۶ دی ماه، روز ملی حمایت از حیوانات، این مظلوم ترین و بی دفاع ترین آفریده های ارزشمند پروردگار را گرامی داشته و این امید را نیز برای خویش محفوظ می داریم که در سال پیش رو دیگر خبر قتل عام گرازها، خرس ها، شیرها، یوزها، قوچ و می
ش های ارمنی و … را نخواهیم شنید و کاش این زنهار هوشمندانه جبران خلیل جبران را از یاد نبریم:
“هنگامی که جانداری را می کشید، در دل با او بگویید:همان نیرویی که تو را می کشد، مرا هم خواهد کشت و من هم خورده خواهم شد؛ زیرا همان قانونی که تو را به دست من گرفتار کرد، مرا هم به دست تواناتری گرفتار خواهد کرد.”
منبع: وبلاگ مهار بیابان زایی
ضرورت روز ملی حمایت از حیوانات
فاطمه معتمدی
در تقویم سالیانه، بعضی از روزها با نام های خاصی مشخص شده اند: روز مادر، روز پرستار، روز معلم، روز هوای پاک و …
این نام ها معنای ویژه ای به این روزها می بخشند و همه سعی می کنند در جهت این معنای ویژه گامی بردارند: شاخه گلی به مادرشان هدیه کنند، از مقام معلم و پرستار تجلیل کنند و یا با رُفتن زباله ها و خاموش کردن چراغ های اضافی، احترام خود را به زمین نشان دهند.
اما آیا روز ملی حمایت از حیوانات هم برای حیوانات ره آوردی دارد؟
شعار روز جهانی حیوانات جملات زیر است:
ـ ستایش و تجلیل از همه حیوانات به هر فرم و شکل و رابطه نوع بشر با آنها
ـ شناخت نقش مهم و وسیعی که حیوانات در زندگی ما بازی می کنند از مصاحبت گرفته تا کمک به ما و آوردن اعجاب و شگفتی به زندگی بشر
ـ آگاهی به غنایی که حیوانات به زندگی ما می بخشند.
ما شعارمان برای این روز چیست؟ آیا کاری کرده ایم که رنگ این روز با سایر روزها برای مردم فرق داشته باشد؟ من که چیزی یادم نمی آید. می دانم همه گرفتاری های مختلف را بهانه قرار می دهیم تا غفلت خود را در این زمینه توجیه کنیم، ولی واقعا وقت آن فرا نرسیده است که حیوانات هم جزئی از ما و گرفتاری هامان قرار گیرند و نه چیزی در خارج از آن؟
نامی که به روزها می دهیم مردم را به فکر وامی دارد و واژه های خالی را پر از معنا می کند. پس چرا ساکت نشسته اید؟ حیوانات را دوست دارید؟ خب که چی؟ دست به کاری بزنید!
چه می توانید بکنید؟ برایتان می گویم:
۱ـ تابلوی دست نویس پارچه ای درست کنید و روی آنها شعارهای حمایت از حیوانات بنویسید و همه جا نصب کنید. نگران دست خطتان نباشید، همین که خوانا باشد کافیست!
۲ـ به رادیو، تلویزیون، روزنامه ها و مجلات مختلف تلفن کنید و از آنها خواهش کنید در رابطه با این روز و تبلیغ مهربانی کردن با حیوانات مطلب بگذارند.
۳ـ در زیر ایمیل های خود و در کنار امضایتان یک پیام حمایت از حیوانات و یادآوری روز ملی حمایت از حیوانات بگذارید.
۴ـ اگر دانش آموز هستید، همین پیام را با خط خوش بنویسید و روی جلد دفتر یا کتابتان بچسبانید و اگر کار می کنید در محل کارتان به گوشه ای نصب کنید.
۵ـ حداقل در آن روز، با خود عهد کنید که اگر حیوانی به شما پناه آورد دست رد به سینه اش نزنید.
۶ـ چند خطی راجع به این روز و لزوم مهربانی کردن به حیوانات بنویسید و تعدادی کپی تهیه کنید و بین مردم پخش کنید.
۷ـ به سراغ حیوانات بروید و سعی کنید روز خوبی برای آنها بسازید: مثلا سگ همیشه زنجیرشده ی همسایه را به گردش ببرید، در پناهگاه به دیدن سگ ها بروید و …
و تنها یک کار است که باید از آن حذر کنید و آن این است که هیچ کاری نکنید.
این کارها فقط به کمی همت نیاز دارد و از عهده ی هر کسی ساخته است. ابعاد ظلم به حیوانات آنچنان وسیع و خوفناک است که ما جز آن که از همه توانمان برای مبارزه با آن استفاده کنیم چاره ی دیگری نداریم. به یاد ظلمی که به آنها می شود دست هم را بفشاریم و با همکاری و همت به این روز معنای تازه ای ببخشیم.
