این هفته چه فیلمی ببینیم؟
شهروندان آمریکایی، هر ساله بیش از ۶٠ بیلیون دلار هزینه رژیم های غذایی و کاهش وزن می کنند. شصت بیلیون دلار. نتیجه تحقیقات دانشگاه کالیفرنیا نشان داده که دو سوم از این افراد که رژیم می گیرند، در آخر وزنشان بیش از قبل خواهد شد. بیلیون ها دلار خرج می شود و با این حال ٨۶% از جمعیت آمریکا به چاقی مفرط دچارند.
این آماری است که مستند “Hungry For Change” در اختیارمان قرار می دهد. مستندی که قدرت این را دارد که زندگی مان را دگرگون کند و سالها به عمرمان بیفزاید. بیشتر کسانی که در فیلم صحبت می کنند و دانششان را با ما قسمت می کنند، خودشان قبلا از چاقی
مفرط رنج می برده اند، رژیم های مختلفی امتحان کرده اند و پول زیادی خرج کرده اند تا آخر به این نتیجه برسند که هیچ رژیمی توانایی این را ندارد که سلامت را به شما بازگرداند. مسئله سالم خوردن و سالم زیستن است.
وقتی در آمریکا بحث چاقی مفرط مطرح شد، برچسب های غذایی به بازار آمد که بیشتر محصولات را به دو بخش تقسیم کرد. نوع معمولی و نوع بدون چربی. محصولی را برمی داریم و می خوانیم fat -free که درصد چربی اش صفر است و خیالمان راحت می شود که انتخاب سالمی کرده ایم. چیزی که نمی دانیم و شرکت های غذایی هم نمی خواهند که بدانیم این است که با حذف چربی، میزان کربوهیدرات ها چند برابر می شود و همین دلیل آن است که آمریکایی ها، چاق ترین مردمان زمین هستند.
بدون چربی معنی ساده اش این است که مقدار شکر بالا است، ولی ما آنقدر روی چربی و کالری متمرکز هستیم که به این موضوع توجهی نداریم. یک کیسه شکر دو کیلویی را در نظر بگیرید. دو کیلو شکر، ذره ای چربی ندارد و کاملا fat-free است، ولی آیا شما دو کیلو شکر را به عنوان غذای سالم مصرف می کنید؟ نه! این بهترین مقایسه ای است که می توان در مورد بیشتر محصولاتی که در سوپرمارکت ها پیدا می شود، بکار برد. این چربی نیست که ما را چاق می کند، شکر است. نه اینکه شکلات و شیرینی، نه، شکر بیش از اندازه در همه چیز پیدا می شود؛ نان، پاستا، کراکرهای رژیمی، شربت سینه و حتی سوشی. شیری که به عنوان سالم ترین غذا به بچه هایمان می دهیم مملو از شکر افزودنی است و تمام هدف این فیلم این است که به ما بفهماند که شکر هم درست به اندازه الکل یا مواد مخدر برای ما ضرر دارد. افزودنی دیگری که اکثر کارخانه جات غذایی به محصولاتشان اضافه می کنند و حتی خطرش از کوکائین برای ما بیشتر است، آسپارتام می باشد. حتما دیده اید کسانی را که قهوه یا چایی می گیرند و به جای شکر، قرص های کوچکی در قهوه شان می اندازند. آسپارتام طعم دهنده و شکر مصنوعی است که ثابت شده سلول های سیستم عصبی مرکزی بدن را از بین می برد. وقتی لیست مواد حاوی آسپارتام روی صفحه تلویزیون آمد، باورنکردنی بود: نوشابه های گازدار (چه معمولی و چه رژیمی) ، قرص های نعنا خوشبو کننده دهان، آب طعم دار، مربا، ژله بدون شکر، آب نبات ها، آب سبزیجات کارخانه ای، ماست بدون چربی و تقریبا تمام موادی که با برچسب بدون چربی، بدون شکر اضافی یا رژیمی می خریم، آسپارتام دارند و دانشگاه Yale گزارشی منتشر کرده که ثابت می کند مواد شیرین کننده مصنوعی، به افزایش وزن کمک می کنند و آن وقت میلیون ها نفر هستند که با خریدن نوشابه های فاقد شکر و یا نوشابه های انرژی زا، سعی دارند رژیم سالم تری داشته باشند.
حالا چاره چیست؟
یکی از بهترین راه حل ها این است که به خود نگویید که رژیم دارید، به محض اینکه به مغزمان می فهمانیم که غذایی را دلمان می خواهد ولی رژیم داریم و نمی توانیم بخوریم، تمام روز در فکر آن خواهیم بود و تمام هفته هوسش را خواهیم کرد و به محض اینکه از رژیم در بیاییم به سراغش می رویم. بهترین کار این است که غذاهای سالم به رژیم روزانه مان اضافه کنیم. کم کم و با تعادل. اگر کم کم عادت کنیم که هرروز صبح یک ساعت بعد از صبحانه سیب یا موز بخوریم، شاید ناخودآگاه بعد از مدتی هوس شیرینی صبح از سرمان برود. عادات خوب غذایی اگر کم کم وارد رژیم تان شوند می توانند در نهایت جایگزین غذاهای ناسالم شوند.
بهترین چیز در مورد این فیلم این است که اطلاعاتی که می گیریم، قابل درک هستند و راه حل هایی که برای سالم زندگی کردن به ما پیشنهاد میشود هیچکدام غیر قابل اجرا نیستند. بین افرادی که برایمان صحبت می کنند، کسانی هستند که تا آخر خط را رفته اند و وقتی به آخر رسیده اند به جای تسلیم شدن، تصمیم گرفته اند بجنگند؛ مردانی چند صد کیلویی که وقتی دیگر چیزی برای از دست دادن نداشته اند، غذای سالم خوردن را امتحان می کنند. دو زن جوانی که مبتلا به سرطان بوده اند و از درماندگی حاضر به امتحان همه چیز بوده اند و انتخاب زندگی سالم، معجزه آسا بهشان زندگی دوباره بخشیده و حالا جلوی دوربین نشسته اند و بدون تبلیغ و ترویج متد خاصی، به سادگی برایمان از تجربه شان می گویند و همگی شان مثال زنده ای هستند که اگر به خودتان توجه نشان می دهید و نیازهای بدنتان را جدی می گیرید، احساس ناشناخته ولی فوق العاده ای در شما به وجود می آید؛ متوجه می شوید که چقدر وجودتان ارزشمند است. به خودتان عشقی را حس می کنید که هرگز قبلا احساسش نکرده بودید و همین باعث می شود که زندگی را بیشتر دوست بدارید.
اگر رژیم غذایی و سالم و ناسالم بودن عادات تان، همیشه یکی از دلمشغولی هایتان است، اگر همیشه هنگام آماده شدن برای یک مهمانی، انتخاب لباسی که اندامتان را خوش فرم نشان دهد برایتان سردردآور است و همیشه یادتان می اندازد که باید رژیم را شروع کنید و یا اگر فکر تابستان و ساحل و استخر و پوشیدن مایو به وحشت می اندازدتان، حتما این فیلم را نگاه کنید. برخلاف بسیاری از فیلم هایی از این قبیل ، “Hungry For Change” یکبار هم به ما پیشنهاد نمی دهد که گوشت قرمز را فراموش کنیم، گیاهخوار شویم و تغییری اساسی در زندگی مان به وجود آوریم. وقتی فیلم تمام می شود، احساس می کنیم که امکان تغییر برایمان وجود دارد چرا که فیلم پیامی بسیار ساده و شدنی دارد:
هرچه غذا ساده تر باشد ما سالم تر خواهیم بود.
https://www.youtube.com/watch?v=3MvAM97VDE8&noredirect=1
*مریم زوینی دانش آموخته رشته تغذیه است ولی کار او همواره ترجمه در حوزه ادبیات بوده و علاقه اش به ویژه به هنر سینماست. هفت کتاب از ترجمه های او تا به حال در ایران منتشر شده است.
