این صفحه به بهائیان اختصاص دارد
مروری بر تعالیم آئین بهایی
جامعه بشری بدون اتحاد هیچ گاه روی آسایش نبیند و هیچ امری استقرار نیابد و هیچ موفقیتی حاصل نشود زیرا زندگانی بشر بدون تعاون و کمک و کوشش مشترک افراد با یکدیگر اداره نشود و مادام که افراد با یکدیگر در جنگ و اختلاف باشند کمک و همکاری با یکدیگر نتوانند و قوای معنوی و مادی آنان صرف کشمکش با یکدیگر شده از کمک به یکدیگر باز می‌مانند، امور زندگی مختل می‌شود و مساعی مفیده به هدر می‌رود و زندگی در معرض خطر و هلاکت می‌افتد.
بدین مناسبت مظاهر الهیه پیوسته افراد بشر را به روح وحدت و یگانگی دعوت فرموده اختلافات و کشمکش‌های بدوی را تدریجاً رفع و به تشکیل جمیعت‌ها و ایجاد مدنیت و ملیت موفق ساخته‌اند. ضرورت اتحاد و همکاری و کوشش مشترک یک امر بدیهی است که نیازمند به هیچ گونه برهان و استدلالی نیست. دو فرد متحد قویتر از دو فرد در حال دعوا و فتنه‌جو و یک خانواده متحد کامیاب‌تر از یک خانواده در حال عداوت و دشمنی است. همچنین یک ملت متحد قویتر و سعادمتند‌تر از یک ملت متفرق و متضاد با یکدیگر است. خوانندگان عزیز دقت بفرمایید یک فرد مادامی سالم است که تمام اعضاء و جوارح قوای او واجد اتحاد و فاقد اختلال و اختلاف باشد تا بتوان گفت انسان سالمی است. اتحاد با تمام ضرورت و لزوم و اهمیت آن در زندگانی اجتماعی و فردی دارای دشمنان قوی است که پیوسته با آن در مبارزه‌اند از جمله:
۱- سوءتفاهم، پیدایش اختلاف در درجه اول از سوءتفاهم است یعنی افراد یک خانواده یا یک جامعه یا یک ملت نسبت به مقاصد و نیات یکدیگر در اشتباه افتاده آن را سوء‌تعبیر نموده و در نتیجه منجر به اختلاف شده است. اگر بشر منافع خود را درست تشخیص می‌داد و دچار اشتباه نمی‌گردید اگر پیرو تقالید کورکورانه نمی‌شد، اگر تحت تأثیر مشتی هوی پرست نمی‌گشت و اصل مقدس تحری حقیقت (جستجوی حقیقت) را پیروی می‌نمود دچار کج فهمی و سوءتفاهم نشده و حقیقت هر موضوع را همان‌طور که بود درک می‌نمود و چون حقیقت یکی‌ست اختلافات رفع، و روح وحدت و یگانگی آشکار می‌شد.
۲- تبلیغات شوم، همانند غیبت،دورویی، سخن چینی، دروغگویی و فتنه از علل و اسباب عمده اختلاف و از بین رفتن اتحاد بین افراد می‌باشد.
۳- تعصبات، همیشه مانع از تحری حقیقت است. زیرا دلبستگی به یک رأی و عقیده هر چند هم که دلیلی داشته باشد ولی سبب می‌شود که انسان از جستجو و تحقیق خودداری کند و دل به معتقدات خویش بسته قناعت کند. این گونه دلبستگی و تعصبات شدیده است که جمعیت‌های زیادی از افراد بشر را که بندگان یک خداوند هستند دشمن و مخالف یکدیگر ساخته و به نام دین، وطن، نژاد، ملیت به جان یکدیگر انداخته و جنگ‌های موحش و مهیب را بوجود آورده است.
حضرت بهاءالله با تعلیمات الهی خویش به بشر اعلام فرمود که: همه بار یک دارید و برگ یک شاخسار سراپرده یگانگی بلند شد به چشم بیگانگی یکدیگر را مبینید.
ای اهل عالم همه بار یک دارید و برگ یک شاخسار. به کمال محبت و اتحاد و مودت و اتفاق سلوک نمایید.
ای دانایان امم از بیگانگی چشم بردارید و به یگانگی ناظر باشید و به اسبابی که سبب راحت و آسایش عموم اهل عالم است تمسک جویید.
ای احزاب مختلفه به اتحاد توجه نمایید و به نور اتفاق منور گردید. اصل مذهب که از سماء (آسمان) امر الهی نازل شده مقصود اتحاد و اتفاق خلق بوده. اتحاد و اتفاق سبب نظام عالم و حیات امم است. مقصود از ظهور و ذکر بیان آن که نفاق برخیزد و به جایش اتفاق مقام اخذ نماید. اول امری که از معرفت حاصل می‌شود الفت و اتفاق عباد است چه که به اتفاق عالم منور و روشن. در کمال اتحاد حرکت نمایید چنانچه خلافی مابین احدی ملحوظ نشود. در خیر و شر و نفع و ضرر و شدت و رخاء جمیع شریک باشید.
حضرت عبدالبهاء می‌فرمایند: تا توانید بر اتحاد و اتفاق با یکدیگر کوشید زیرا کل قطرات یک بحرید و اوراق یک شجر و لئالی یک صدف و گل و ریاحین یک ریاض(باغ).
تصحیح: در مطلب هفته گذشته تاریخ تولد حضرت بهاءالله اشتباه درج شده بود که بدینوسیله تصحیح می گردد. تاریخ تولد حضرت بهاءالله مصادف با ۲۱ آبان ۱۱۹۶ هجری شمسی می باشد.
خوانندگان عزیز، در صورتیکه مایل به دریافت نسخه ای از مقاله فوق از طریق ایمیل هستید و یا راجع به تعالیم بهائی سؤالی دارید لطفا با ما تماس بگیرید: پیامگیر : ۷۴۰۰-۸۸۲-۹۰۵ ، ایمیل: anyquestionsplease@gmail.com
وب سایت برای برخی از کتابهای فارسی بهائی : www.reference.bahai.org/fa
