اقتباس از نویسندگان بهایی
آئین بهایی که یکصد و هفتاد سال پیش از این از خاک پاک ایران برخاست و به تدریج در سراسر جهان منتشر شد و جمع کثیری از تمام ملل و قبائل و اقوام در زمره پیروان آن جای گرفتند در موطن اصلی خود چنان که باید و شاید شناخته نشده، اصول و فروع تعالیم آن بر بسیاری از ایرانیان مجهول مانده و اقسام سوء تعبیر در این باره رواج گرفته و حقایق امر را پوشیده داشته از این رو لازم آمده که به تقریر اصول عقاید آئین بهایی بپردازیم و با رفع بعضی از شبهات هموطنان خود را با آنچه حقیقت است آشنا سازیم تا معلوم شود که بهائیان به آفریدگار یکتا ایمان دارند و مبدأ الهی عالم را میپرستند. به وجود روح انسان و بقای آن اعتقاد دارند، ثواب و عتاب را در حیات نبوت و نزول وحی الهی و لزوم بعثت انبیاء را جزء مبانی عقاید خود میشمارند، با نماز و روزه و نیایش به جدّ تمام دمسازند، راز و نیاز با خدای بی انباز را از طریق تلاوت مناجاتها و الواح جزء فرائض یومیه میشمارند، حدود ازدواج را بر طبق اصول احکام کتاب آسمانی معتبر میدانند، تقدیم خیرات را ترویج و تبلیغ مینمایند. بنابراین مجموعه عقاید آنان را باید از جمله ادیان به شمار آورد. عنوان نظریه غیر دینی یا مسلک سیاسی یا مرام حزبی را هرگز نمیتوان بر چنین عقایدی اطلاق کرد. نسبت شرک و کفر به چنین جمعی نمیتوان داد و حتی کسانی که مصدق حقیقت آن نباشند نیز ناگزیر باید آن را در جمله ادیان بدانند. دیانت بهایی که جزء ادیان مستقله محسوب است حقانیت جمیع انبیاء را تصدیق میکند، تمام کتب آسمانی و همه ادیان الهی را تجلیل و تکریم مینماید، اولیای ادیان و ائمه مذاهب را میستاید و در میان ادیان جهان تنها دیانتی است که مصدق دین اسلام است، در ضمن نشر دیانت بهایی در عالم و ترویج حقایق عقاید خود در بین جمیع نوع بشر را مشروط به قبول حقیقت تمام ادیان گذشته مینماید. اینها همه از آن رو است که دیانت بهایی به وحدت اساس ادیان معتقد است و مؤید اصول تعالیم وجدانی در عالم انسانی است.
دیانت بهایی در تهذیب نفس و تزکیه قلب و تطهیر پیرامون خویش به حدی است که تقریباً مطلب اصلی تمام کتب و موضوع کلی جمیع آثار آن به شمار میرود و به آسانی میتوان نمونههای فراوان از این میان بدر آورد و عرضه کرد تا معلوم شود که توجه بهائیان را به تعالیم روحانی همواره اولویت دادهاند و از لحاظ اصول معتقدات از هر گونه تعلق به اموری که منافی روحانیات باشد برکنار نهاده اند، تخلق به اخلاق حسنه و مبادرت به اعمال مرضیه را شرط ایمان شمردهاند، اکتفاء به اعتقاد قلبی را بدون حسن عمل مقبول نگرفته و اعتراف ظاهری را بدون تمسک قلبی و فضائل اخلاقی محبوب ندانستهاند.
باری بهائیان چندان به صدق و خلوص و صمیمیت مأمورند که حتی کتمان اعتقاد خود را به دیانت بهایی به قصد احتیاط و مراعات مصلحت و خوف از مخالفت جائز نمیشمارند، خود را از عالم سیاست برکنار میگیرند، عضو هیچ حزب سیاسی نمیشوند، از ترویج و تبلیغ هر گونه خطمشی سیاسی دور میمانند. البته این بدان معنی نیست که نسبت به مصالح مملکت بیاعتناء باشند یا در تأمین منافع وطن از طریق خدمات اجتماعی و فرهنگی و عمرانی قصور ورزند، بلکه برعکس به حکم ایمان خویش به خدمت و فعالیت مأمورند، کار و کوشش را رسم عبادت میدانند، کسب و زحمت و تلاش را جزء فرائض میشمارند، از انزوا و اعتزال برکنارند، نسبت به مصالح ملک و ملت نه تنها علاقه تامه دارند، بلکه به فداکاری مأمورند، اطاعت حکومت و احترام قوانین مملکت و حفظ نظم جامعه را واجب میدانند و هر وظیفهای را که تعهد آن از لوازم اطاعت حکومت و رعایت قوانین باشد به دل و جان و با طوع (اطاعت) و رغبت برعهده میگیرند و اصلاح عالم و ارشاد بنی آدم را از طریق ترویج مبادی روحانی و نشر تعالیم الهی وجهه همت خود میدانند. خاک ایران را تقدیس میکنند و زیارتگاه بهائیان عالم میشمارند چنان که بهائیان از اقصی نقاط دنیا به زیارت آن میشتابند و آرزوی دل و جانشان این است که به حکم تقدیر خدا و بر طبق وعده حضرت عبدالبهاء این خاک مینو نشان که “از آغاز مشگبیز و شورانگیز و دانشخیز و گوهرریز” بوده است مأمورترین ممالک شود و دارای محترمترین حکومت در پهنه گیتی گردد. امید میرود که توجه به این مطالب اهل انصاف را به قسمی از حقایق امور در باره دیانت بهایی و طرز سلوک پیروان آئینش آگاه سازد و از شیوع اقوال نادرست و ناروا در باره بهائیان که اینک با انتشار جهانی دیانت خود کشور ایران را در خاور و باختر بلند آوازه میسازد ممانعت نمایند، و روز به روز بر اتفاق و اتحاد افراد ملت با صرفنظر از تنوع عقاید و افکار و رسوم و آداب بیافزاید.
خوانندگان عزیز، در صورتیکه مایل به دریافت نسخه ای از مقاله فوق از طریق ایمیل هستید و یا راجع به تعالیم بهائی سؤالی دارید لطفا با ما تماس بگیرید: پیامگیر : ۷۴۰۰-۸۸۲-۹۰۵ ، ایمیل: anyquestionsplease@gmail.com
وب سایت برای برخی از کتابهای فارسی بهائی : www.reference.bahai.org/fa