صبورهای تورنتو/ هنگامه سروری

از خوانندگان

آزار و آسیب رساندن به حیوانات بویژه سگ‌های خیابانی، متاسفانه به اشکال گوناگون در نقاط مختلف کشورمان ایران رخ می دهد. بررسی علل و ریشه‌یابی این رفتار نیازمند یک بحث جامعه شناختی ـ فرهنگی است که در حال حاضر مد نظر این نوشتار نیست.

در نقطه مقابل این رفتار، در سال های اخیر شاهد رشد گروه های مردم نهاد در استان های مختلف کشور و با هدف حمایت از حیوانات بی سرپرست بوده‌ایم. در این راستا پناهگاه های حمایت از حیوانات در برخی از استانها و با حمایت مردم ایجاد شده‌اند. چندی قبل، نگارنده توسط یکی از امدادگران حامی حیوانات در ایران مطلع شد سگی که بعدا صبور نامیده شد به پناهگاه حیوانات بی سرپرست مازندران که در خارج ازکشور آن را به نام Mazandaran Rescue Team می شناسند برده شد. صبور بخشی از فک فوقانی اش را از دست داده بود . مسئولان پناهگاه پس از معالجات اولیه به دنبال یافتن یک سرپرست برای او بودند که متاسفانه کسی داوطلب نشد. با توجه به وضعیت صبور و همچنین ارتباطات بین المللی که پناهگاه مازندران دارد، امکان فرستادن او به یکی از پناهگاه های خارج کشور بررسی شد و در نهایت خانواده “اش وورت”(Ashworth) که ساکن انتاریوی کانادا هستند برای پذیرش صبور اعلام آمادگی کردند.

رندی و ربکا اشوورت مالک مزرعه ای ۱۲ هکتاری در پوسان(Powassan) انتاریو بوده و در مزرعه خود پناهگاهی به نام Laira Fund for street Dogs ایجاد کرده اند که عمدتا سگ های معلول بویژه از کشورهایی که در آنها با حیوانات بدرفتاری می شود را می پذیرند. در این پناهگاه اقدامات درمانی توسط دامپزشک صورت گرفته و پس از آن سگ ها به علاقمندانی که شرایط نگهداری آنها را دارند سپرده می شوند. پناهگاه حیوانات بی سرپرست مازندران با جمع آوری کمک های مردم مخارج فرستادن صبور را فراهم کرد و او همراه یک مسافر ابتدا به امریکا رفت و در آنجا هم به خانم اشوورت که از کانادا برای تحویل صبور به امریکا رفته بود سپرده شد. در مزرعه اشوورت ها همه چیز برای صبور خوب پیش می رفت، درمان ادامه یافت و یک عمل جراحی برای سهولت تنفس و تغذیه او انجام گرفت، اما از سه ماه قبل یعنی ماه می، ادامه کار پناهگاه با ورود بازرس جدید انجمن جلوگیری از آزار حیوانات انتاریو(OSPCA) زیر سئوال رفت. در ابتدا بازرس به تعداد حیوانات موجود در مزرعه که ۷۰ قلاده سگ بودند ایراد گرفت. به او گفته شد که بیش از نیمی از این حیوانات قرار است به خانواده ها و یا پناهگاه های دیگر سپرده شوند. سپس بازرس درخواست گواهی سلامت و پرونده بهداشتی سگ ها را کرد. دکتر دامپزشک پناهگاه ۲۶ سال سابقه کار دارد و از آنجایی که هفت سال از این مدت را به عنوان دامپزشک رسمی برای دولت فدرال کار کرده است تمام اوراق مربوط به آزمایش های مختلف و واکسیناسیون حیوانات را به طور کامل تهیه و بایگانی کرده بود. اما بازرس خواستار گزارش‌های تکمیلی شد و این تاریخ یعنی جمعه ۱۵ جولای زمانی بود که دکتر به تعطیلات کوتاهی می‌رفت و قادر نبود بلافاصله این درخواست را اجابت کند. در تاریخ ۱۳ جولای یعنی در اولین روز کاری پس از آن درخواست، ماموران و بازرسان OSPCA به مزرعه اشوورت رفته و تمام ۷۰ سگ موجود که صبور هم جزو آنان بود به علاوه السا Elsa سگ چهارده ساله خانوادگی آشوورت ها که مبتلا به سرطان بود را با خود بردند. خانواده آَشوورت امیدوار بودند که این آخرین تابستان السا را بتوانند در کنارش باشند ولی بعدا متوجه شدند که سه روز بعد از بردن او توسط ماموران OSPCA ، بدون اطلاع رسانی به خانواده آشوورت، السا را کشته‌اند.

صبور در آغوش رندی آشوورت

با پی گیری اشوورت ها در تاریخ ۲۴ جولای جلسه ای از طریق تله کنفرانس با حضور قاضی انجمن بازبینی نگهداری حیوانات

(Animal care Review Board:ACRB) دو نفر از بازرسین OSPCA و ربکا آشوورت برگزار شد. در این جلسه OSPCA اعلام آمادگی کرد که تعدادی از سگها را آزاد ‌کند، اما پس از آن آنها اعلام کردند که نظرشان را تغییر داده اند.

درخواست بعدی OSPCA مشخص کرد که مشکل آنها مسائل بهداشتی، سلامتی و نحوه نگهداری سگ ها نیست. آنها به خانواده اشوورت اعلام کردند که آنها باید در ازای آزاد کردن سگها مبلغ ۱۶ هزار دلار بابت مخارجی که OSPCA متحمل شده پرداخت نمایند. بخش بزرگی از این مبلغ برای آزمایش‌هایی هزینه شده که قبلا توسط پناهگاه انجام گرفته و گواهی آنها به OSPCA ارائه شده بود. در ضمن به ازای هر روز پس از آن تاریخ نیز ۷۰۰ دلار باید پرداخت شود. خانواده آَشوورت و حامیان آنها به درستی معتقدند این کار نوعی گروگانگیری در عرصه حیوانات خانگی است. تا این تاریخ هنوز صبور و بقیه سگ ها در اسارت OSPCA هستند و تلاش های خانواده آَشوورت برای آزاد کردن آنها ادامه دارد. فعالان و دوستداران حیوانات اقدام به جمع آوری امضا برای برگرداندن این حیوانات به پناهگاه Laika کرده اند.

( https://www.chamge. Org/p/stop-abuse-of-power-by-ospca)

حتی اگر در همین لحظه هم این فعالیت ها به نتیجه رسیده و حیوانات مزبور بدون پرداخت غرامت بازگردانده شوند، بردن و کشتن سگ خانوادگی آَشوورت غیر قابل جبران است. آَشورت ها پس از ۱۴ سال که السا را در کنار خود داشتند، می‌خواستند در آخرین لحظات زندگی اش نیز در کنارش باشند که این حق از آنان گرفته شد.

لازم به ذکر است که طرفداران حقوق حیوانات در انتاریو هنوز خاطره تلخ ماه می سال ۲۰۱۰ را فراموش نکرده اند. در آن تاریخ OSPCA به یکباره اعلام کرد که به دلیل شیوع یک بیماری کشنده Ringworm در پناهگاه نیومارکت، ۳۵۰ حیوان موجود در این پناهگاه شامل سگ‌، گربه و سایر حیوانات خانگی کشته خواهند شد. بسیاری از مردم اقدام به برپایی تظاهرات در جلوی پناهگاه نیومارکت کرده و خواستار توقف کشتار شدند. عده زیادی از آنان منجمله تعدادی از دامپزشکان برای نگهداری و درمان حیوانات مزبور اعلام آمادگی کردند. پس از چند روز و با فشار افکار عمومی، کشتار متوقف شد ولی تا آن زمان ۱۰۲ حیوان کشته شده بودند. در بررسی هایی که توسط یک تیم مستقل انجام گرفت و نتیجه آن یکسال بعد منتشر شد، مشخص شد که Ringworm در پناهگاه نیومارکت و در زمان کشتار شیوع نداشته است!

با توجه به اختیارات گسترده قانونی که از طرف دولت به OSPCA داده شده و مواردی که در آن شائبه سوء استفاده از قدرت و عدم پاسخگویی توسط این نهاد وجود دارد، لازم است عملکرد OSPCA توسط دولت مورد بررسی و تحقیق قرار گرفته و اختیارات قانونی آن بازبینی شود.

برای هماهنگی بیشتر با این گروه همراه شوید.

RAAW-Reform Advocates for Animal Welfare! Public Group

شنیده شدن صدای موجودات بی صدا و مظلوم، نیازمند توجه و یاری تک تک ماست.