حوادث اخیر تروریستی بر جامعه بشری آن چنان تاثیری منفی به جا گذاشته که حل این معضل جدید در دستور کار دولت های اروپایی، آمریکا، کانادا و خاور دور قرار گرفته است و همه قصد دارند تا در اولویت های جامعه حقوق بشر آن را شناسایی و ریشه کن کنند.
حادثه تروریستی اخیر در فرانسه، کالیفرنیا و مصر نشان از آن دارد که رخنه این تفکر نادرست جا و مکان، ملیت، و زن و مرد نمی شناسد و هر لحظه در هر کجای دنیا امکان تحقق آن وجود دارد. شاید حادثه تروریستی سال گذشته پارلمان کانادا را به خاطر داشته باشید که در آن یکی از سربازان جوان کانادا کشته و چند نفر دیگر زخمی شدند، لذا در تایید وجود این خطر در همه جا و هر زمان نمی توان شک کرد.
تا قبل از حوادث تروریستی ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ که شرکت های بیمه خسارتی حدود ۴۰ بیلیون دلار پرداخت کردند برای بیزینس های کوچک نه آن را جزو خطرات بیمه محسوب می کردند و نه برایش حق بیمه اضافی در نظر می گرفتند. به عبارت دیگر خطرات جنگ، شورش، بلوا و عملیات نظامی و انتظامی از بیمه نامه ها استثناء بود و اگر بیمه شده ای قصد اضافه کردن این موارد را داشت با حق بیمه اضافی آن را به پوشش بیمه اضافه می کردند ولی تقریبا همه بیمه گران (شرکت های بیمه) در خصوص خطر تروریسم برای بیزینس های کوچک سکوت کرده بودند، ولی نقطه عطف این مساله در همان تاریخ ۱۱ سپتامبر شکل گرفت که سال بعدش در تاریخ ۲۲ نوامبر ۲۰۰۲ توسط پرزیدنت بوش قانونی تصویب شد که همه شرکت های بیمه را ملزم می کرد این مورد را برای همه پوشش دهند و برای دو سال این مورد اجباری شد و پیاپی توسط خود ایشان و بعد توسط پرزیدنت اوباما این قانون تمدید شد و دولت های اروپایی هم به همراه کانادا-چین و ژاپن از آن تبعیت کردند. همانگونه که مطلع هستید شرکت های بیمه برای بقاء مالی بخشی از ریسک ها را به شرکت های بیمه دیگر که از خودشان بزرگتر هستند (بیمه اتکایی) منتقل می کنند تا در صورت تحقق خطر بزرگ ورشکسته نشوند. در خصوص بیمه تروریسم اکثر دولتها نقش بیمه گر اتکایی را بازی کرده و اگر شرکت بیمه اول متحمل خسارت بزرگی شد آن را از محل ذخایر خود تامین می کنند. اولین باری که این ابتکار در یک کشور آسیایی به کار گرفته شد و بعدا مورد تحسین جامعه بیمه ای انگلیس و آلمان قرار گرفت کاری بود که ایران در جنگ با عراق انجام داد و آن بیمه کردن منازل مسکونی بر اثر بمباران و موشک باران بود و بیمه گر اتکایی هم خود دولت بود که از محل ذخایر خود چندین خسارت را تامین کرد(در آن موقع جامعه بیمه ای اروپا به دلیل بالا بودن ریسک جنگ از بیمه اتکایی هم منازل مسکونی و هم کشتی های حامل نفت در خلیج فارس خودداری می کردند) به هر حال اگر چه نمی توان از آثار زیانبار جانی و مالی تروریسم کاست ولی با اضافه کردن این پوشش(الحاقیه) به دیگر خطرات بیمه نامه می توان از بار مالی خسارات تا حدودی کم کرد.
اگر در زمره کارآفرینان هستید یا مدیریت یک مرکز تجاری ـ اقتصادی را به عهده دارید یا صاحب مرکز اداری ـ آموزشی هستید بدانید که احتیاج مبرمی به اضافه کردن این الحاقیه به بیمه نامه خود دارید و درنگ جایز نیست.
* فرهاد فرسادی بروکر خبره و رسمی کانادا با سابقه تدریس بیمه در دانشگاه ها است.
farsadi@insurefar.com
