* این مقاله جنبه ی آموزشی دارد نه درمانی، هر دارویی باید با تشخیص و تجویز پزشک مصرف شود.
کلامیدیا یکی از بیماری های سرایتی مقاربتی است که در آمریکای شمالی و اروپا زیاد دیده می شود و بر اثر باکتری Chlamydia Trachomatis تولید می شود. در عرض ۱۵ سال گذشته تعداد چنین بیمارانی روز بروز بیشتر شده است. در سال ۲۰۰۶ بیش از ۶۵ هزار بیمار در کانادا ثبت شده و در سه چهارم موارد نوجوانان و جوانان بین ۱۵ تا ۲۴ ساله آلوده بوده اند. در فرانسه ۴/۱ درصد مردان و ۶/۱ درصد زنان ۱۸ تا ۴۴ ساله دچار شده اند. تشخیص بیماری به علت این که اکثر افراد آلوده هیچ سیمپتومی ندارند مشکل است. افرادی که به بیماری سوزاک بر اثر باکتری دچار شده اند اغلب به این بیماری هم دچار هستند و بنابراین باید جستجوی بیماران آلوده به این دو بیماری مرتباً انجام شود.
با این که این عفونت به راحتی درمان می شود ولی اگر به موقع تشخیص داده و به سرعت درمان نشود می تواند مشکلات جدی برای سلامتی بیمار تولید کند.
علل
کلامیدیا بر اثر روابط جنسی دهانی ـ مقعدی و واژینال محافظت نشده بر اثر تماس با مایعات بیولوژیکی یکدیگر و یا تماس مخاط ها سرایت می کند.
کلامیدیا می تواند هنگام تولد از مادر آلوده به نوزاد سرایت کند.
مشکلاتی که ممکن است تولید شود
ـ برای زنان: یک کلامیدیای درمان نشده می تواند از واژن به طرف رحم منتشر بشود و گاهی به تخمدان ها هم برسد، در نتیجه یک بیماری عفونی همراه با انفلاماسیون در ناحیه لگن تولید کند که می تواند عامل ناباروری و یا بارداری خارج از رحمی و موجب دردهای مزمن داخل لگنی بشود.
ـ برای مردان: کلامیدیا می تواند عامل در پروستات (پروستات عفونی) و یا در بیضه ها تولید انفلاماسیون بکند که ممکن است باعث ناباروری در مرد بشود.
البته به ندرت عفونت از طریق گردش خون به مفاصل می رود و تولید انفلاماسیون در نزد مردان و زنان می کند. عفونت کلامیدیا امکان آلوده شدن به HIV را هم زیاد می کند. هنگامی که یک نوزاد از مادر آلوده به کلامیدیا متولد می شود بلافاصله ممکن است دچار یک عفونت ریوی یا چشمی شود.
چه موقع به پزشک مراجعه شود
اگر یک رابطه جنسی محافظت نشده وجود دارد باید با پزشک مشورت کرد که آزمایشات لازم برای جستجوی بیماری را تجویز کند. کلامیدیا را معمولاً به عنوان یک بیماری مقاربتی بی سرو صدا می نامند، زیرا بیشتر از ۵۰ درصد مردها و ۷۰ درصد زنهای آلوده به بیماری هیچ سیمپتومی ندارند و حتی نمی دانند که به آن آلوده شده اند. اگر سیمپتومی دیده شود معمولاً پس از چند هفته و یا چند ماه از آلودگی دیده می شود.
سیمپتوم های کلامیدیا
زنان:
ـ در اغلب موارد هیچ علامتی از وجود بیماری نیست.
ـ احساس سوزش در هنگام ادرار کردن
ـ ترشحات واژینال غیرطبیعی
ـ خونریزی مابین دو پریود و یا هنگام رابطه جنسی یا بعد از آن
ـ درد به هنگام رابطه جنسی
ـ دردهای پائین شکمی و یا قسمت پائینی کمر
ـ انفلاماسیون جدار رکتوم
ـ ترشحات غیر طبیعی از مقعد
مردان:
ـ در اغلب موارد هیچ علامتی وجود ندارد.
ـ احساس سوزن زدن یا خارش در مجرای ادراری خارجی
ـ ترشحات غیرطبیعی از مجرای ادرار ابتدا بی رنگ و سپس شیری رنگ
ـ سوزش هنگام ادرار
ـ درد و گاهی تورم در ناحیه بیضه ها
ـ انفلاماسیون جدار رکتوم
ـ ترشحات غیرطبیعی از مقعد
نوزادان متولد شده از مادر آلوده:
ـ عفونت چشمی و قرمزی و ترشحات در ناحیه چشم ها
ـ عفونت ریوی که می تواند همراه سرفه، تنفس سخت و تب باشد.
عوامل تولید خطر آلودگی
ـ داشتن بیش از یک پارتنر در رابطه جنسی یا پارتنری که پارتنرهای دیگری هم دارد.
ـ عدم استفاده از کاندوم
ـ سابقه داشتن بیماری های مقاربتی
ـ در سنین بین ۱۵ تا ۲۹ سالگی بودن
ـ افراد سروپوزتیو برای HIV
ـ داشتن مادر آلوده برای نوزادان
پیشگیری
استفاده از کاندوم از سرایت کلامیدیا در روابط مقاربتی واژنی و مقعدی جلوگیری می کند همین طور برای رابطه جنسی دهانی باید از کاندوم استفاده کرد.
جستجو برای تشخیص
باید برای جستجوی بیماری قبل از شروع آن آزمایشات پس از هر رابطه مشکوک محافظت نشده انجام شود. در این جا مراکزی وجود دارند که به طور ناشناخته هستند و می شود برای آزمایشات بیماری های مقاربتی و ایدز به آنها مراجعه کرد و ده درصد مراجعان مبتلا به کلامیدیا هستند. بعضی از پزشکان درخواست می کنند که تمام زنان باردار کمتر از ۲۵ سال این آزمایشات را انجام دهند. اگر این آزمایشات به طور مرتب انجام شود باعث تشخیص سریع و درمان فوری و جلوگیری از سرایت عفونت به پارتنرهای جدید می شود.
اگر نتیجه این آزمایشات مثبت بود بسیار مهم است که شخص آلوده به تمام پارتنرهای خود خبر بدهد و اگر آنها هم پارتنرهای دیگری داشته اند آنها نیز باید مطلع شوند تا آزمایشات لازمه و درمان سریع انجام شود. این مسئله بسیار مهم است، زیرا این بیماری ها باعث مصونیت نمی شوند و شخص می تواند بارها به آن مبتلا شود. مطالعات نشان داده که ۸۴ درصد افرادی که دوباره مبتلا شده اند توسط همان پارتنر اولی مبتلا بوده. آزمایش تشخیصی بسیار ساده است برای مردها آزمایش قطره های اولیه ادرار و برای زنان اولین قطره های ادرار و یا یک نمونه برداری از واژن توسط خود شخص و یا نمونه برداری از محل خروج ادرار یا گردن رحم توسط متخصص زنان. همین طور شخص می تواند خودش از مقعد یا گلو نمونه برداری کند.
درمان های دارویی
کلامیدیا با آنتی بیوتیک ها درمان پذیرند.
پارتنرها هم باید درمان شوند و به مدت یک هفته رابطه جنسی نداشته باشند و یا اگر دارند محافظت شده باشد. سایر بیماری های مقاربتی نیز در نزد بیماران باید جستجو و درمان شود و بیماران مبتلا به کلامیدیا باید یک هفته پس از پایان درمان دوباره به پزشک مراجعه کنند. در ۱۰ تا ۱۵ درصد بیماران با وجود درمان کامل بیماری مقاوم است و درمان نمی شود به همین جهت آزمایشات باید سه بار دیگر پنج هفته و سه تا شش ماه پس از درمان تکرار شوند.
طب مکمل
با این که از نظر تئوری مواد موجود در Hydruste du Canada برای درمان کلامیدیا موثرند ولی آنتی بیوتیک ها بسیار موثرترند و در نتیجه از این گیاه کانادایی که گل های سفید زیبا و میوه ای قرمز رنگ دارد، استفاده نمی شود.
