بازماندگان و اعضای محترم خانواده های قربانیان کشتار تابستان ۶۷،
اعضای محترم پارلمان فدرال و استانهای اونتاریو و کبک، میهمانان عالیقدر
خانمها و آقایان،
به مراسم یادمان سالانه ی کشتار زندانیان سیاسی سال ۶۷ خوش آمدید.
همه ساله در ماه سپتامبر گردهم می آئیم تا یاد و خاطره ی قربانیان کشتار دسته جمعی و آگاهانه ی جمهوری اسلامی از هزاران زندانی سیاسی که عمدتن اعضای سازمان های مجاهدین خلق و فداییان خلق و سایر گروهای چپگرا بودند را گرا می بداریم.
جمهوری اسلامی از ابتدای پیدایش آن در سال ۱۹۷۹ پیوسته با نقض حقوق پایه ای و کرامت انسانها، و تجاوز به حقوق روشنفکران ناراضی، کنشگران سیاسی، هنرمندان، روزنامه نگاران، اقلیت های دینی و دگرباشان به حیات خود ادامه داده است. در حقیقت سابقه ی جنایات رژیم اسلامی در ایران باز می گردد به همان نخستین شبهای آغازین تأسیس حکومت که همراه بود با اعدام وحشیانه ی عوامل رژیم گذشته بدون هرگونه دادرسی و محاکمه و حق داشتن وکیل.
رضا بنایی در مراسم عدالت ۸۸
در طول این سالها رژیم اسلامی بر پایه ی قانون اساسی آن، پیروان آیین بهائی را به سطح “غیر انسان بودن” تنزل داده و همزمان رهبران این آیین را دستگیر و به قتل رسانده و پیروان آن را از دسترسی به آموزش و تحصیل و خدمات اجتماعی محروم کرده است.
پیروان آیین یهودی و مسیحیت و دیگر اقلیت های دینی نیز به عنوان شهروندان درجه ی دو تلقی شده و در این سالها همواره مورد اذیت و آزار قرار گرفته و شکنجه و گاهن به قتل رسیده اند. افزون بر آن جمهوری اسلامی سرکوب و کشتار بسیاری از اقوام ایرانی را همچون کردهای ایران دنبال کرده وبه حقوق و زندگی آنان تجاوز کرده است.
چنان که آگاهید، طی کارزاری به همت جمعی از ایرانیان – کانادا پارلمان کانادا در تاریخ ۵ ژوئن ۲۰۱۳ لایحه ای را به اتفاق آرا به تصویب رساند که در آن “کشتار زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷ در ایران جنایت علیه بشریت” شناخته شد و به دنبال آن روز اول سپتامبر روز همبستگی با زندانیان سیاسی در ایران تعیین گردید .
بدیهی است این اقدام تحسین برانگیز پارلمان کانادا در پیوند با از خود گذشتگی استوار دولت کانادا در ارتباط با موضوع حقوق بشر، الگویی مثال زدنی است برای سایر کشورهای دمکراتیک.
همچنان که در فیلم مستند آغازین مشاهده گردید، در نوار شنیداری منتشره اخیر از آیت اله منتظری، که زمانی جانشین آیت اله خمینی محسوب می شد، ایشان در دیداری که با اعضای هیات مرگ در تابستان ۶۷ داشتند (کسانی که هم اکنون برخی از آنان در دولت روحانی شاغلند) آنان و جمهوری اسلامی را جنایت کار خطاب کردند. این سند نشان دهنده ی همراهی و همدستی بسیاری از مسئولین کنونی جمهوری اسلامی درجنایات انجام یافته است که هم اکنون در دولت به اصطلاح میانه روی حسن روحانی دارای مشا غل کلیدی می باشند.
با عنایت به مطالب گفته شده و سیاست های روز افزون سرکوب گرانه ی دولت ایران، از دولت کانادا انتظار می رود که در صورت دنبال کردن عادی سازی روابط با جمهوری اسلامی ایران بایستی به خوا سته ی برحق ایرانیان و ایرانیان کانادا که آزادی بدون قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی بویژه ایرانیان کانادایی چون خانم دکتر هما هودفر و سعید ملک پور لازمه ی آن است به عنوان پیش شرط توجه نماید. از جمله خواسته های دیگر اعلام صورت اسامی اعدام شدگان و محل گورهای جمعی آنان است. و در ادامه، داد خو هی و رسیدگی به جنایت انجام یافته به منظور اطمینان از عدم تکرار آن در آینده.
ما بدین وسیله از اعلام همدردی صمیمانه ی نمایندگان خود در پارلمان و دیگران سپاس گذاری می کنیم و همچنان انتظار داریم تا کانادا به عنوان کشوری پی گیر در امر حقوق بشر مانند سالهای گذشته رهبری تهیه و تنظیم پیش نویس قطعنامه های سازمان ملل بر علیه جمهوری اسلامی در زمینه حقوق بشر را به عهده بگیرد.
بایستی به یاد داشت که تا هنگام روش شدن حقیقت امکان مصالحه یی نیست. ممکن است که هیچگاه آن گونه که می خواهیم عدالت تحقق نیابد، اما پای فشاری ما بر حقیقت یابی بر پایه ی کرامت انسانی می تواند تسکین دهنده ی برخی از دردها بوده و به گونه یی بزرگداشتی است از قربانیان پیشین و کنونی و خانواده های آنان.
ما در اینجا در برابر خاک گلزار خاوران پیمان خود را تکرار می کنیم که تا روش شدن حقیقت و دادخوا هی و رسیدن به عدالت نه می بخشیم و نه فراموش میکنیم .
با سپاس و احترام
گزارش کامل برنامه را اینجا بخوانید
*رضا بنایی از مسئولان “کمپین کارزار قتل عام ۶۷” و “کمیته عدالت ۸۸ ” و رئیس پیشین هیئت مدیره کنگره ایرانیان کانادا
