سالی که گذشت، سال خوبی نبود. نه برای فرهنگ و فکر، نه برای سیاست و سلامت، و نه برای هنرمندان. سالی پر فاجعه و حادثه و ترسناک بود. در شبکه های مجازی مردمان بسیاری از سر خشم و نفرت به سال درگذشته بد و بیراه بسیار گفتند. روزگار اما منتظر رضایت و عدم رضایت ما مردمان نمی ماند. چرخ گردون به دل خوش و ناخوش ما نیست که می گردد. با این همه نمی توان دل به سالی که در آستانه ی آمدن است، نبست.
انسان تنها به امید زنده است. اگر امید از انسان دریغ شود زندگی جهنمی بیش نیست. در میهن ما که برخی از هموطنان در گورها خانه گزیده اند، لابد دارند به آن ادعای رهبر سابق رژیم که می خواست همه را صاحب خانه کند، پاسخ می دهند.
مرگ و میر هم که مانند نقل و نبات تحفه ی حکومتی است که از مردمان ایران این دنیایشان را گرفته و در اثبات آن یکی دنیای ادعایی خویش هم توفیقی نیافته است.
برای سالی چنین بد برای ایران و جهان حتی نمی شود دل هم سوزاند. دوست هنرمندی در یکی از شبکه های اجتماعی برای من نوشته است: “هیچ وقت دلت هوای مردن کرده است، نه این که برای لحظه ای بخواهی نباشی، نه این که فکر کنی بهترین اتفاقی که می تواند برایت رخ دهد نبودن باشد، مردن باشد. آسودگی را در مردن ببینی، تنها راه گریز از همه ی مصیبت ها، قالب تهی کردن باشد…” شرحش بلند است و نمی توان با این شرح و بسط ها از سال تازه حرف و حدیث کرد. این ها را گفتم که تصویر گنگی از سالی که درگذشت داده باشم. سال بی تدبیری و ناامیدی برای جهانی که در آتش خشم و نفرت می سوزد!
اما بگذارید برای سال نو آرزوهای خوب کنیم. دل در گرو امید ببندیم. حتی اگر شده خودمان را فریب بدهیم که جهان به این سان نخواهد ماند. میهن در بند ما نیز. آن مردم شایستگی زندگی بهتر و حکومت بهتر و سرنوشت خوبتر را دارند و این همه در دست و دل و خواسته و همت خودشان است.
سالی که گذشت برای شهروند هم سالی سخت و جانفرسا بود. شهروند با پای گذاشتن در راه دمکراسی و آزادی و چشم فرونبستن بر نقض آشکار حقوق مردمان ایران پا به عرصه ای گذاشت سخت ناهموار، راهی پر سنگلاخ و دشوار که با هزار و یک ترفند سد می شود تا مگر از صرافت پیمودن این راه به در شود!
خاموش شدن هر چراغ فکر و فرهنگی کار همه ی ما را در دستیابی به آزادی و آبادی ایران دشوارتر خواهد کرد. بیایید در سال نو دست در دست هم گامی هر چند کوتاه و کوچک برای آبادی ایران در بندمان برداریم.
برای همه ی کسانی که همچنان با حضور و همت و حمایت هایشان نگذاشتند چراغ شهروند خاموش شود بهترین ها را آرزو دارم، و دیگر عزیزان را دعوت می کنم که به صف حمایت کنندگان شهروند بپیوندند، چرا که شهروند به یاری آنان نیاز دارد.
برای همه ی هموطنانم در سراسر دنیا آرزوی جهانی امن و زندگی راحت تر دارم. سالی که سرشار از شادی و سلامتی و موفقیت باشد، چرا که ما نیز مردمی هستیم.
