یک مالیات دیگر به قبلی ها اضافه شد. در سال جدید دولت لیبرال انتاریو مالیات جدیدی را وضع کرد که مالیات بر کربن نامیده شده است. آیا این روش دیگری برای خالی کردن جیب من و شماست و یا هدف دیگری در آن مستتر است. در این مقاله دلایل وضع این مالیات را بررسی می کنیم.
امروز همه ما شاهد تغییرات جوی هستیم و کمابیش حوادث ناشی از آن را تجربه کرده ایم. بسیاری از ما در توفان یخ سال ۲۰۱۳ در سرمای زمستان مجبور به ترک خانه هایمان شدیم و یا ناچار شدیم با سرما و بی برقی بسازیم. هفته گذشته بخش بزرگی از ایالت نیو برانزویک گرفتار توفان یخی مشابه شد. این هفته اهالی شهر ونکوورگرفتار برف بی سابقه هستند. تعداد و شدت این حوادث جوی رو به افزایش است.
حتماً می دانید که علت این تغییرات گازهای به اصطلاح گلخانه ای مانند اکسید کربن است که حاصل استفاده از سوخت های فسیلی مانند ذغال، نفت و گاز است. این گازها از کارخانه ها، وسائل نقلیه، وسایل گرمازای منازل و غیره متصاعد می شوند. همه ساله در سراسر جهان میلیون ها تن گاز گلخانه ای به هوا فرستاده می شود. این گازها به تدریج در جو انباشته شده اند و مانند پتویی جلوی فرار گرما و تلطیف هوا را می گیرند.
در سه سال اخیر هر سال گرمای هوا رکورد سال های گذشته را شکسته است. تقریباً روزی نیست که تغییرات هوا در کانادا و یا گوشه وکنار دنیا حادثه نیافریند.
خوشبختانه امروز کشورهای دنیا به فکر چاره افتاده اند. در سال گذشته ۱۸۶ کشور دنیا در پاریس قراردادی را امضا کردند که طی آن این کشورها متعهد شدند که استفاده از سوخت فسیلی را کم کنند. کشور کانادا یکی از امضاکننده های این عهدنامه است. دولت فدرال چگونگی اتخاذ سیاست و اجرای این تعهد را برعهده ایالات گذاشته است.
دولت لیبرال انتاریو سیاست کپ اند ترید(cap and trade) را انتخاب کرده که بر اساس تجربه بهترین روش برای کاهش مصرف سوخت فسیلی است.
انتاریویی ها کمتر از یک در صد گازهای گرما زای جهان را تولید می کنند ولی در مقایسه تولید سرانه ما بسیار بالاتر از معدل تولید سرانه مردم دنیاست. این قانون قرار است تولید اکسید کربن انتاریو را به میزان هشت تا ده مگاتن کاهش دهد.
هدف از وضع مالیات بر کربن تشویق شهروندان به کم کردن مصرف سوخت های فسیلی است. این قانون به شکل زیر عمل می کند.
مالیات کپ اند ترید
کپ حد مجاز تولید گازهای گرما زا توسط موسسات را تعیین می کند. اگر موسسه ای بالاتر از این حد انرژی فسیلی مصرف کند باید مالیات آن را بپردازد. این حد همه ساله پائین تر می رود تا موسسات را وادار کند به استفاده از انرژی غیر فسیلی و به اصطلاح پاک مانند انرژی خورشیدی روی بیاورند. برای تبعیت از قانون کمپانی ها می توانند برای تولید انرژی پاک سرمایه گذاری کنند، از انرژی فسیلی تمیزتر مانند گاز طبیعی استفاده کنند و یا اگر نمی توانند مصرف انرژی شان را کاهش دهند امکان این را خواهند داشت که کوپن کربن را از کمپانی هایی که تولید کربن خود را کاهش داده اند و مازاد دارند ابتیاع کنند.
چه موسساتی مشمول این قانون می شوند؟
صنایعی که بیشتر از ۲۵۰۰۰ تن در سال گازهای آلوده کننده تولید می کنند شامل این قانون می شوند. به علاوه این قانون شامل شرکت های پخش سوخت، توزیع کننده های گاز طبیعی و وارد کننده های الکتریسیته هم می شود.
شرکت هایی که تولیدشان بین ۱۰۰۰۰ تن تا ۲۵۰۰۰ تن است می توانند داوطلبانه وارد این برنامه بشوند.
واضح است که شرکت ها این مالیات را به مصرف کننده ها منتقل می کنند و در نهایت مصرف کننده ها هستند که این مالیات را پرداخت خواهند کرد.
درآمد حاصل از این مالیات قرار است به تمامی صرف بهبود وضع وسایل نقلیه عمومی، دادن امتیاز به خریداران وسایل نقلیه برقی و بهبود شرایط خانه های دولتی برای نیازمندان گردد.
وضع این مالیات برای افزایش درآمد دولت نیست. هدف از این قانون تشویق و ترغیب مردم است تا مصرف انرژی فسیلی خود را کاهش دهند.
تغییرات جوی بزرگترین خطری است که بقا روی زمین را تهدید می کند. امید است وضع این قانون و نظائر آن و توجه مردم جلوی این خطر را سد کند.
فوریه ۲۰۱۷
