شهرام ناظری خواننده پرآوازه ایرانی شامگاه شنبه ۲۵ نوامبر با همراهی گروه دستان در سالن فیلارمونی کلن برای صدها ایرانی آواز خواند. او پس از حدود شش سال بار دیگر میهمان فیلارمونی کلن بود. همزمان با این برنامه نمایشنامه “جغد جنگ” نوشته رضا علامه زاده فیلمساز سرشناس با کارگردانی خود او و بازیگری حمید عبدالملکی در چارچوب بیست و چهارمین فستیوال تئاتر ایرانی کلن بر صحنه آمد.

در کنسرت شنبه شب، ناظری را حسین بهروزنیا با بربط، سعید فرج پوری با کمانچه، حمید متبسم با تار و سه تار، پژمان حدادی با تنبک و دایره، و بهنام سامانی با تنبک و دف همراهی می کردند.

برنامه در نیمه نخست با قطعه ی بهار غم انگیز در دستگاه بیات ترک آغاز شد. ناظری پیش از اجرای این قطعه تاثیرگذار گفت که آن را به قربانیان زلزله غرب کشور تقدیم می کند. او همچنین توضیح داد که مردم ایران به رغم همه مشکلات و فارغ از دیدگاه های سیاسی خود، با پشتیبانی بی دریغ و همبسته از زلزله زدگان اعجاب آفریدند و تحسین جهانیان را برانگیختند.

قطعه “بهار غم انگیز” در شمار یکی از آهنگ های زیبائی بود که سعید فرج پوری، نوازنده کمانچه برای کنسرت ناظری تنظیم کرده بود. همچنین قطعه ضربی آوای موج و تصنیف “زلف بر باد نده” به وسیله او در دستگاه دشتی و بیات ترک تنظیم شده بود که تشویق طولانی حدود هزاروپانصد شنونده ایرانی و آلمانی را برانگیخت.

یکی دیگر از قطعه هائی که شور بسیار آفرید تصنیف “نخستین باده” از عراقی بود که خود ناظری آن را در دستگاه بیات ترک تنظیم کرده بود. در سرای تنهائی (شور)، چهار مضراب (ابوعطا)، سه ضربی (دشتی) همراه با چندین قطعه همنوازی و تکنوازی بدون آواز در فاصله آوازهای شورانگیز ناظری برنامه ی کنسرت را پر می کرد.

هماهنگی میان اعضای گروه دستان همراه با صدای گرم ناظری سبب شد که در پایان حدود دو ساعت وقت تعیین شده برای کنسرت، حاضران به پا خیزند و ناظری و هنرمندان همراه او را آنقدر تشویق کنند تا بار دیگر بر صحنه برگردند. این بار، هنگامی که ناظری نخستین مصرع تصنیف “جمع مستان” را زمزمه کرد، فریاد شوق بلند حاضران سالن را به لرزه در آورد. با اجرای تصنیفی که حدود ۳۵ سال از عمر آن می گذرد و در خاطره جمعی ایرانیان همچنان زنده و تازه مانده است، ن آن آن می  شبی به پایان رسید که خاطره آن هرگز از یاد نخواهد رفت.

سالن فیلارمونی شهر کلن یکی از مجلل ترین و مجهزترین سالن های ویژه برگزاری کنسرت های بزرگ است و تاکنون تعداد بی شماری از سرشناس ترین خوانندگان و گروه های موسیقی کلاسیک جهان در آن برنامه اجرا کرده اند. از ایران، تاکنون  محمدرضا شجریان و شهرام ناظری به اجرای برنامه در این سالن دعوت شده اند و هر بار سالنی که تا دو هزار صندلی گنجایش دارد تقریبا پر شده است. این برنامه ها اغلب ضبط و از شبکه تلویزیونی غرب آلمان پخش می شوند.

 

همزمانی دو برنامه پرطرفدار

همزمان با اجرای این کنسرت پرطرفدار، در چارچوب برنامه های بیست و چهارمین فستیوال تئاتر ایرانی کلن، نمایشنامه “جغد جنگ” نیز که رضا علامه زاده فیلمساز سرشناس ایرانی با بهره گیری از شاهنامه فردوسی نوشته و کارگردانی کرده است، در یکی از سالن های تئاتر کلن بر صحنه آمد و با استقبال علاقمندان به تئاتر روبرو شد.

جغد جنگ، ظاهرا برای نخستین بار در آلمان بر صحنه می آمد و تنها نقش آن را حمید عبدالملکی بازیگر قدیمی تئاتر ساکن هلند اجرا می کرد.

 

بیست و چهارمین فستیوال تئاتر ایرانی کلن، این بار در غیاب بنیانگذار و مدیر همیشگی آن مجید فلاح زاده در فاصله روزهای شانزدهم تا بیست و ششم نوامبر برگزار شد. مدیریت فستیوال امسال را بهرخ حسین بابائی و بهزاد فلاح زاده فرزند مجید فلاح زاده به عهده داشتند و مسئولیت اداره و هماهنگی برنامه ها نیز به سیما سید و علی کامرانی دو بازیگر تئاتر و چندتن دیگر سپرده شده بود.

در این فستیوال نمایشنامه های “خرس” اثر آنتوان چخوف به کارگردانی کمال حسینی، “صندلی ها” نوشته اوژن یونسکو به کارگردانی محمدعلی بهبودی، “آی عشق، وای عشق” از نیل سایمون به کارگردانی علیرضا کوشک جلالی، “پر شکسته” برگرفته از شاهنامه فردوسی کاری از گروه تئاتری شمشیر به کارگردانی منوچهر نامور آزاد، “شهر فرنگ” نویسنده و کارگردان نرگس وفادار، “مردی در جعبه” اثر “وندی واسر اشتاین” کار گروه تئاتر تجربی “وُهومان” به کارگردانی بابک رادمهر، “جغد جنگ” نویسنده و کارگردان رضا علامه زاده، “در این مکان و در این زمان” براساس نوشته های مهشید امیرشاهی به کارگردانی نیلوفر بیضایی و “هتل اروپا” نویسنده و کارگردان علیرضا کوشک جلالی بر صحنه رفت.

برنامه های نمایشی فستیوال را امسال سه برنامه موسیقی ایرانی، رقص/ تئاتر گروه سوری “هاراکه” و نمایشنامه خوانی به وسیله بهرخ حسین بابائی تکمیل می کرد. بهرخ بابائی به یاد مجید فلاح زاده نمایشنامه “نظام الملک” او را بازخوانی کرد.

فستیوال تئاتر ایرانی کلن تا چند سال پیش محل همایش علاقمندان تئاتر از نسل نخست مهاجران ایرانی بود، اما از پس از سرکوب جنبش سبز و مهاجرت نسل های جوانتر، جمعیت تماشاگران آن جوان شده است. همزمان گروهی از جوانان به گروه های تئاتری خارج از کشور پیوسته و به آن ها انرژی تازه ای بخشیده اند.

سال آینده با اجرای بیست و پنجمین فستیوال تئاتر ایرانی کلن یک ربع قرن از عمر آن می گذرد.

در این فستیوال تئاتر ۹ نمایشنامه، یک برنامه نمایشنامه خوانی، یک برنامه رقص و سه برنامه موسیقی ایرانی برگزار شد.