در اردیبهشت ماه ۱۳۹۰ و ۱۳۹۱
حضرت بهاءاله فرزند ارجمند ایران زمین در الواح مهیمن خود به حکمرانان جهان توصیه می فرمایند که مظهر عدل و انصاف باشند به قدرت و لشکر و خزائن خود اطمینان نکنند و دست خود را از ظلم کوتاه نمایند. به آنان هشدار می دهند که مردمان سرمایه و ذخائر اصلی هر سرزمینی هستند، مبادا امور آنان را به دست سارقین بسپارند از اولیای امور می خواهند آنچه را برای خود می پسندند برای مردم نیز اختیار نمایند از غرور بپرهیزند از صرف ذخائر مملکت در راه مقاصد شخصی و تحمیل سختی و مشقت بر مردم اجتناب نمایند و از آه و ناله مظلومان بهراسند و تاکید می فرمایند که اگر چنین کنند دیگر صرف مبالغ هنگفت برای انباشتن اسلحه لزومی نخواهد داشت. آزادی و صلح و آشتی مستقر خواهد شد و ملک و ملت آسایش خواهد یافت.
خشونت هایی که نسبت به بهائیان و سایر دگراندیشان ایرانی اعمال می شود در حقیقت زائیده تمسک به عقاید و اصول منسوخ و سنن و رسوم کهنه ای است که اثرات مستقیم و منفی اش در همه جنبه های حیات اجتماعی آن سرزمین دیده می شود. جوّی از تعصبات جاهلیه و گرایش های خرافی بر مملکت تحمیل شده و لطمات شدیدی به اعتبار دین و ایمان وارد آورده است. خواسته های جوانان عزیز نادیده گرفته می شود و علی رغم شرافت طبع ایرانیان پاک نهاد معنویت و ارزش های اخلاقی در جامعه به حاشیه رانده شده، تباهی و فساد بسیاری از جوانب اجتماع را در برگرفته، راستی و صداقت گوئی از دوایر مدیریت رخت بربسته و دروغ و تزویر جایگزین آن شده. پیوندهای همبستگی و اعتقاد که لازمه بقا و پیشرفت یک جامعه زنده و پویاست ضعیف شده، ارکان نظم جامعه متزلزل گشته و گرداب مهیبی از کذب اتهامات وارده از طرف متعصبین بر بهائیان در پیشگاه وجدان مردم ایران و جهان به اثبات رسیده. ادعاهای دروغین مسئولین امور در نزد خاص و عام بی اعتبار شده است در عین حال تضیغات وارده به دیگر شهروندان نیز گسترش یافته است. سنت شوم زورگوئی و ستم پیشگی چنان بر آن سرزمین حاکم گردیده که هیچ یک از ایرانیان از گزند آن در امان نیست. به نظر می رسد که اولیای امور از این حقیقت غافلند که به شهادت تاریخ ظلم و ستم هرگز بقای هیچ نظامی را تضمین ننموده است. ملاحظه فرمائید که چگونه نظریات و خواسته های افراد نادیده گرفته می شود و حقوق انسانی آنان همواره پایمال می گردد گوئی آنچه در نزد اولیای امور از کمترین اولویت برخوردار است رفاه، آسایش، ترقی و سعادت توده مردم است نتیجه دردناک این فجایع بر همگان روشن است.
البته بهائیان تنها شهروندانی نیستند که در عین بی گناهی از حقوق حقه خود محروم شده و مورد انواع بی عدالتی قرار گرفته اند. بسیاری دیگر از مردان و زنان آزاده و شریف آن مرز و بوم نیز برای دفاع از آزادی و حقوق انسانی و نهایتاً پیشرفت و آبادانی کشور خود متحمل مشقات فراوان گردیده با شهامتی قابل ستایش در مقابل شدیدترین مظالم ایستادگی نموده تسلیم تعصبات جاهلیه و خرافات مبتذله نشده اند.
مخالفت و سرکوبی هایی که علیه جامعه بهائی صورت می گیرد به اشکال مختلف علیه طیف وسیعی از دیگر شهروندان مملکت نیز اعمال می شود. شهروندانی که تنها جرمشان خواستن آزادی و داشتن جامعه ای مبتنی بر عدل و انصاف است. در برابر این همه حق کشی های آشکار، دول و ملل کوچک و بزرگ جهان به پشتیبانی از حقوق بهائیان ستمدیده ایران و دیگر شهروندان آن سرزمین ادامه می دهند.
مشکلات و نابسامانی ها همگان را در کام خود فرو برده است.
ملاحظه این وضع اسفبار یادآور بیان مهیمن حضرت بهاءاله است که می فرمایند:
… گیتی را دردهای بیکران فرا گرفته و او را در بستر ناکامی انداخته. مردمانی که از باده خودبینی سرمست شده اند پزشک دانا را از او باز داشته اند اینست که خود و همه مردمان را گرفتار نموده اند نه درد می دانند نه درمان می شناسند راست را کژ انگاشته اند و دوست را دشمن شمرده اند…
آرزوی اهل بها به فرموده حضرت عبدالبها آن است که:
… ایران سبب حیات جاودان جهان گردد و عَلَم صلح عمومی و امان و روحانیت محضه در قطب امکان برافرازد…
خوانندگان عزیز، در صورتیکه مایل به دریافت نسخه ای از مقاله فوق از طریق ایمیل هستید و یا راجع به تعالیم بهائی سؤالی دارید لطفا با ما تماس بگیرید: پیامگیر : ۷۴۰۰-۸۸۲-۹۰۵ ، ایمیل: anyquestionsplease@gmail.com
وب سایت برای برخی از کتابهای فارسی بهائی : www.reference.bahai.org/fa
