شهروند ـ در شهروند ستونی به معرفی ایرانیان موفق و دستاوردهایشان در ادبیات، ورزش، هنر، علم، سیاست و حرفه تخصصی شان در هر گوشه ی جهان، حتی در ایران اختصاص داده شده است. می دانیم که خبر بسیاری از موفقیت ها به رسانه ها راه پیدا نمی کند و تنها در جمع کوچک خانواده و آشنایان عنوان می شود، پس اگر فرد موفقی در اطراف خود می شناسید، لطفا به ما معرفی کنید. ما به دنبال مشهورترین ها نیستیم، اتفاقا یکی از اهدافمان این است که بتوانیم آنها را که تا کنون تلاش و خلاقیت و استعدادشان تغییری در زندگی خود و یا دیگران به وجود آورده، ولی دیده نشده اند، به دیگران معرفی کنیم.
در شماره های گذشته مهوش ثابت، آوا هما، سمیرامیس کیا، سونا مقدم، مهدی رضانیا، مریم حفیظی راد، سارا رحیمی، سعید ولدبیگی، نسرین متحده، سوسن رشیدی، بامداد اسماعیلی، عصمت صوفیه، کامران وفا، یارا شهیدی، سایه اسکای، مهران انوری و گلریز قهرمان را معرفی کردیم.
این هفته شما را با وحید رجب لو، جوان توان یابی که در حوزه ی برنامه نویسی کامپیوتر کار می کند، آشنا می کنیم.
وحید رجب لو جوان باهوشی است که باوجود ۹۸ درصد معلولیت یک استارتاپ* ویژه برای معلولین تولید کرده است که با توسعه آن معلولان میتوانند دنیای آرامتر و راحتتری داشته باشند. وحید متولد سال ۱۳۶۶ در کرج با بیماری ژنتیکی SMA به دنیا آمد و به مرور قدرت دست و پایش را از دست داد. زمان ورود به مدرسه، میزان معلولیتش حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد بود. به صورت غیرحضوری تا دوم دبیرستان درس خواند، بعد از آن پای کامپیوتر نشست و خودآموز برنامه نویسی و زبانهای تحت وب را یاد گرفت و وارد بازار کار شد.
حال این جوان ۳۰ ساله، ۱۱ سال است که دستش توی جیب خودش است و دارد یک تنه خرج زندگی و درمان خودش را با برنامهنویسی و طراحی وب میدهد.
وحید در مورد اینکه چگونه شروع به کار کرد، می گوید: در ابتدای شروع تابلویی در جلوی خانه خودمان نصب کردم که خدمات نصب ویندوز و رایت سیدی پذیرفته میشود، با این کار توانستم چند مشتری پیدا کنم. در ادامه این تبلیغ را در مکانهای دیگری مانند مدارس انجام دادم و توانستم مشتریان بیشتری به دست بیاورم. درآمد خوبی از کارهای خدماتی به دست میآوردم، اما مشکلاتم باعث شد کارهای فیزیکی را کنار بگذارم و به سمت برنامهنویسی و طراحی وب بروم و هفت سال است که کار طراحی وب انجام می دهم.
وحید در رویداد «توان تک» در تهران توانست در مسابقه استارتاپها در بین ۲۲ استارتاپ شرکت کننده، با استارتاپ ساخته خودش به نام «همیار مهر» نفر سوم شود. و جایزه بگیرد، اما او نیاز به اسپانسر دارد تا بتواند کارش را به صورت کشوری پیاده کند. این کار بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلیون تومان هزینه دارد.
وحید در مصاحبه هایش با رسانه ها، اصرار دارد که به جای معلول از واژه ی توان یاب در توصیف او استفاده شود.
استارتاپ وحید کار معلولان را راحت می کند. در پاسخ به اینکه ایده ساخت استارتاپ «همیار مهر» چطور به ذهنت رسید، می گوید: چندسالی که کار کردم، بیماریام واقعا پیشرفت کرده بود. تا اینکه به فکر سامانهای به نام «همیارمهر» افتادم و با توجه به ایدهای که داشتم آن را راه انداختم که مشاغل کل کشور مثل آرایشگاهها، سوپرمارکتها و خیلیهای دیگر حاضرند برای معلولین خدمات ارائه دهند. مثلا من با آرایشگر تماس بگیرم و بخواهم به خانهام بیاید و به کارم رسیدگی کند.
وحید می گوید، اوایل که درآمدم خیلی کمتر بود به من میگفتند دلت خوش است. برای ۱۰ هزارتومان دو ساعت پشت کامپیوتر مینشینی. کمرت را داغون نکن، اما الان فرق کرده اقوام زنگ میزنند و میگویند آقا رشته ما هم کامپیوتر است بیا و دست ما را هم بگیر.
وحید در حال حاضر چند شاگرد توان یاب دارد که به آنها برنامه نویسی یاد می دهد. او از شاگردان عادی اش پول می گیرد ولی برای توانیابها رایگان تعلیم می دهد. “یک شاگردی را یک سال است که آموزش میدهم و در حال حاضر توانسته اولین پروژه کاریاش را تحویل بگیرد. آشنایی ما با هم خیلی جالب است. یکبار در سایت دیوار میچرخیدم. در قسمت نیازمندیهای خیریه یک نفر نوشته بود: من خیلی مشکل دارم و ناراحت هستم. از زندگی خسته هستم و معلولیت دارم. لطفا یک کاری به من بدهید. من گفتم کاری ندارم که به تو بدهم ولی میتوانم آموزش دهم و پیام دادم اهل کار هستی؟ گفت بله هرکاری بگویید انجام میدهم. او نه لپ تاپ داشت نه اینترنت داشت، راهنماییش کردم که بتواند جور کند. حالا برنامه نویسی یاد گرفته و از این به بعد میتواند برای خودش کار کند.”
وحید از آرزوهایش می گوید، هدفم این است که استارتاپم را بتوانم بالا نگهدارم. چون خیلی برایم مهم است. خیلی برایش زحمت کشیدم. آرزو دارم زندگی برایم راحت تر شود. من خیلی سخت کار می کنم. ماهی ۲۰ جلسه باید کاردرمانی شوم تا دستم از کار نیفتد و هزینه این درمان بالاست و اگر حواسم نباشد، دستم مثل باقی اعضایم از کار میافتد. نه من و نه خانواده به خاطر من نمیتوانیم به سفر برویم. شهرها هم که هیچ کدام برای معلولان مناسب سازی نیست. آرزو دارم حداقل بتوانم یک پرستار شخصی بگیرم که مستقلتر زندگی کنم تا وابستگیام به دیگران کمتر شود.
*استارت آپ Startupکسب و کاری که عموماً حول محور تکنولوژی شکل گرفته و پتانسیل رشد بالایی دارد.