شهروند ـ در شهروند ستونی به معرفی ایرانیان موفق و دستاوردهایشان در ادبیات، ورزش، هنر، علم، سیاست و حرفه تخصصی شان در هر گوشه ی جهان، حتی در ایران اختصاص داده شده است. می دانیم که خبر بسیاری از موفقیت ها به رسانه ها راه پیدا نمی کند و تنها در جمع کوچک خانواده و آشنایان عنوان می شود، پس اگر فرد موفقی در اطراف خود می شناسید، لطفا به ما معرفی کنید. ما به دنبال مشهورترین ها نیستیم، اتفاقا یکی از اهدافمان این است که بتوانیم آنها را که تا کنون تلاش و خلاقیت و استعدادشان تغییری در زندگی خود و یا دیگران به وجود آورده، ولی دیده نشده اند، به دیگران معرفی کنیم.
در شماره های گذشته مهوش ثابت، آوا هما، سمیرامیس کیا، سونا مقدم، مهدی رضانیا، مریم حفیظی راد، سارا رحیمی، سعید ولدبیگی، نسرین متحده، سوسن رشیدی، بامداد اسماعیلی، عصمت صوفیه، کامران وفا، یارا شهیدی، سایه اسکای، مهران انوری، گلریز قهرمان و وحید رجب لو را معرفی کردیم.
این هفته شما را با شکوفه آذر، داستان نویس، روزنامه نگار و جهانگرد آشنا می کنیم.
*
شکوفه آذر نویسنده ایرانی مقیم استرالیا نامزد دریافت”جایزهی استلا” (Stella Prize)،یکی از مهم ترین جوایز ادبی استرالیا شد.
از میان بیش از۱۷۰ کتاب تنها۱۲ اثر به دور نیمه نهایی جایزهی پنجاه هزار دلاری استلا راه پیدا کرده اند که نام شکوفه آذر، نویسنده و روزنامه نگار ایرانی با رمانTheEnlightenmentOftheGreengageTree (اشراق درخت گوجه سبز)در میان آثار راه یافته، دیده می شود.
شکوفه آذر، داستان نویس، روزنامه نگار و جهانگرد ایرانی در پائیز سال ۱۳۵۱در تهران از مادری فرهنگی و پدری شاعر و نویسنده متولد شد.
او که فارغ التحصیل رشته «زبان و ادبیات فارسی» است، در فاصله سال های۱۳۷۴ تا ۱۳۷۸به طور گروهی، به تدوین «فرهنگ نامه ادبی» و «دانشنامه بزرگ فارسی» زیر نظر اساتیدی چون حسن انوشه، احمد بیرشک و مهشید مشیری پرداخت. شکوفه آذر در سال ۱۳۷۸کار روزنامه نگاری را با نوشتن مطالب حق التحریری در روزنامه های آفتاب امروز و صبح امروز آغاز کرد و سپس در روزنامه های بهار، توسعه، همشهری، هموطن سلام و سرمایه به فعالیت هایروزنامه نگاری خود به طور جدی تر ادامه داد.
شکوفه آذر همچنین در سال ۱۳۸۴و از طریق مسیر زمینی، طی سه ماه از ایران به کشورهای افغانستان، تاجیکستان، قرقیزستان، چین، هند و پاکستان سفر کرد؛ سفری که باعث شد در نشریات ایرانی او را اولین زن ایرانی بنامند که مسیر جاده ابریشم را به طور اتواستاپ(Hitchhiking) طی کرده است.او پس از این سفر، نخستین مجموعه داستانی اش را با نام «روز گودال» به وسیله انتشارات ققنوس منتشر کرد.
کتاب«شاید هوس کنم تو را بخورم» در حوزه ادبیات کودک، نیز از دیگر کارهای اوست که به وسیله انتشارات شکوفه، نشر امیرکبیر منتشر شد. او که در سال ۱۳۸۹پس از چند بار دستگیری به دلیل فعالیت های روزنامه نگاری اش،به استرالیاپناهنده شد، علاوه بر تحصیل در رشته هنرهای بصری، تاکنون چندین نمایشگاه از آثارش در حوزه نقاشی و مجسمه سازی در شهر پرت، غرب استرالیا برگزار کرده است.
نشریات ادبی استرالیا، شکوفه آذر را “ستاره در حال ظهور ادبیات استرالیا و ایران” توصیف کرده اند و بارها در زمینه ادبیات ایران، رمان اشراق درخت گوجه سبز، وضعیت آزادی بیان و آزادی زنان در ایران در تلویزیون و رادیو با او مصاحبه شده است. او همچنین به عنوان سخنران ادبی، به فستیوال های ادبی متعددی دعوت شده است که آخرین آن، فستیوال نویسندگان “اوبود”در اندونزی است.
رمان «اشراق درخت گوجه سبز» داستانی است به سبک رئالیزم جادویی درباره سرنوشت یک خانوادهی پنج نفرهی ایرانی پس از انقلاب سال۱۳۵۷. این رمان ادبی با آمیزههای فلسفی و عرفانی، ترکیبی است رنگارنگ و چندلایه از افسانهها و اسطورههای ایرانی که مضمون سیاسیـ اجتماعیِ در ایران معاصر را در خود پرورش می دهد. رمانی عمیق اما پرتحرک که بنا به نوشته نشریه ادبی”ای ان زد لیت” (ANZLIT) ” این رمان خیره کننده که به سبک ریالیزم جادویی حماسی نوشته شده است، همزمان ادای دینی است به ادبیات کلاسیک فارسی و جهان جنون زده ای که نویسنده آن را توصیف کرده است”.
این رمان ابتدا به زبان فارسی نوشته شده و سپس به وسیله آدرین کیجک به زبان انگلیسی ترجمه شده و در انتشارات Wild DingoPress در ملبورن به چاپ رسیده است.
پروفسور بیدن آفورد، رییس دانشکده حقوق بشر دانشگاه کرتین غرب استرالیا، در مراسم رونمایی این رمان در آگوست ۲۰۱۷ گفت:”این کتاب زنده است. اشراق درخت گوجه سبز، مراقبه ای بر غنای زندگی است… رمانی که ما را از سنت رئالیزم جادوییکه یادآور فرهنگ های بسیاری در جهان است، به تعریفی مشخص از خودش می رساند؛ قصه گویی به سبکی که خارج از گفتمان امپریالیزم غربی و سلطه شمالی است….شکوفه آذر ما را با خود به سمت و سوی زندگی، مرگ، فرهنگ، ادبیات، خانواده، ملت، ایدئولوژی، سکس و هر چیز لعنتی دیگری می کشاند. این داستان را می توان مراقبه مرگ و زندگی نامید.”
آنیکا بست، نویسنده نشریه Right Now درباره این رمان نوشته است: “آنچه که باعث می شود رمان اشراق درخت گوجه سبز، حقیقا یک رمان منحصر به فرد باشد این است که شخصیت های ماوراءالطبیعی با آمیزه ای از تکنیک های قصه گویی کلاسیک ایرانی، به طوری کاملا واقع گرایانه روایت شده اند. اینکه چطور این شخصیت ها در لفافه ای از سمبل ها و روایت ها پیچیده شده اند، بار دیگر مهارت های ادبی شکوفه آذر را به اثبات می رساند”.
اریکمایر، نویسنده نشریه ArtsHubهمچنین درباره این رمان نوشته است: ” اگر این کتاب، یک نقاشی بود، این تابلو آنقدر بزرگ می بود که در هیچ گالری جای نمی گرفت”.
در این میان همچنین میریامکوسیک، روزنامه نگار سرشناس روزنامه The Australianاین رمان را جزو پنج رمان برتر ادبیات استرالیا در سال ۲۰۱۷ ارزیابی کرد و نوشت:”سبک نگارش این رمان مسحورکننده است: یک شاعرانه درخشان. حتی وقتی که داستان پیش می رود و حال و هوای داستان تاریک و غم انگیز می شود، توصیفاتِراویِباریکبین از گل ها، حیوانات، پرندگان و مناظر، مثل یک طلسم جادویی، مسحورکننده است”.
گفتنی است این رمان قرار است به چند زبان دیگر از جمله فرانسوی، ایتالیایی، آلمانی، ترکی و … نیز ترجمه و منتشر شود.