پریسا ارسلانی جایزه “آذربایجان بِست اِواردز۲۰۱۷ ” را ازآن خود کرد. جوایز “آذربایجان بِست اِواردز ۲۰۱۷” که در ۲۳ ژانویه ۲۰۱۸ طی مراسمی در شهر باکو برگزار شد، به چهره‌های برگزیده علمی فرهنگی ، هنری اعطا می شود که این جایزه در زمینه ی آواز به هنرمند برجسته و نامی موسیقی آذربایجانی پریسا ارسلانی اعطا گردید.
این دومین بار است که جایزه “آذربایجان بِست اِواردز” به پریسا ارسلانی اعطا می شود. جایزه ی سال گذشته نیز به او اهدا شده بود.
پریسا ارسلانی خواننده ی صاحب سبک و خوش صدای آذربایجانی در ۵ تیر ماه ۱۳۵۷ در خانواده‌ای برجسته و هنرمند در شهر اورمیه متولد شد.
مدت‌ها قبل از اینکه به خوانندگی حرفه‌ای بپردازد، موسیقی سنتی محلی آذربایجانی را آموخته و در سطح ملی به عنوان یک تک نوازنده موسیقی می‌سترال و نوازنده ساز (Saz) معروف بود. او در چندین جشنواره ملی موسیقی ایران به عنوان نفر اول و پدیده جشنواره‌ها شناخته شد و به دریافت جوایز متعددی نایل شد.
مدتی بعد همانند همه اعضای خانواده‌اش که به نوعی در زمینه‌های مختلف فرهنگی و هنری صاحب نظر بودند، در رشته گرافیک از دانشگاه فارغ التحصیل شد. در این رشته نیز استعداد و توانایی خود را به نمایش گذاشت و آثار ارزشمندی آفرید و به عنوان یک طراح گرافیست موقعیت کاری بسیار خوبی به دست آورد، اما این در حالی بود که او همواره در ذهن خود به دنبال پاسخ به ندای موسیقی کشورش بود و آن را با عشق دنبال می‌کرد. با این تفاوت که این بار رویای خوانندگی را در سر می‌پروراند.
به علت محدودیت و ممنوعیت صدای زن در ایران و نیز عدم وجود آموزش و تحصیلات آکادمیک موسیقی در این زمینه در کشورش، علیرغم رویارویی با تمامی مشکلاتی که در آینده پیش رویش خواهد بود، جهت تحصیل مجبور به عزیمت به باکو پایتخت جمهوری آذربایجان شد. پریسا در رشته آواز از کنسرواتوار ملی آذربایجان فارغ التحصیل شد. او همواره در زمینه تکنیک های پیشرفته صدا، تکنیک های آواز اتنیک (سنتی) و مقامی آذربایجان، ایران و ترکیه و… و نیز صدا سازی و صدا درمانی تحقیقات آکادمیکی بسیاری انجام داد. پریسا با ترکیب دانش وسیع خود از Mugams (ردیف‌های موسیقی آذربایجانی) و سبک خوانندگی منحصر به فرد خود، مجموعه‌ای زیبا از آهنگ های رنگارنگ و متنوع که یادآور گذشته و بیانگر حال و آینده آذربایجان هستند را اجرا می‌کند. مجموعه آواز‌ها و آهنگ های او به عنوان یک خواننده چند بعدی و استاد آواز با صدایی قدرتمند و پر تحرک، بسیار متنوع می‌باشد. دامنه آواز‌هایش از سبک کلاسیک آذربایجانی، موسیقی مقامی گرفته تا سبک های مدرن از قبیل پاپ، جاز و راک محلی گسترده است.
«الکساندرا ایوانف» روزنامه نگار آمریکایی چندین نشریه موسیقی در استانبول صدای او را اینچنین توصیف می‌کند: «صدای پریسا ارسلانی یک صدای غیر معمول و بسیار منحصر به فرد می‌باشد؛ صدایی پرجلا و درخشان پر طنین و رسا، پر نشاط و در عین حال پر غم. ته مایه‌های گوناگون دارد و به مانند رنگین کمانی از رنگ‌ها است رنگ هایی از سرزمینی شگفت انگیز. صدای وی به مانند کهربایی از عشق از دست رفته و رویای شاعرانه تحقق نیافته و در عین حال به حقیقت پیوسته می‌باشد. با اینکه جوان است صدایش همچون روحی است قدیمی که در چندین قرن گذشته ریشه دارد و از تار و پود تاریخ سخن می‌گوید. …»
ترانه ی فلامینگوی پریسا ارسلانی، روایتگر اندوه ایرانیان از خشک شدن دریاچه ارومیه، نگین فیروزه ای ایران است.
