از سلول های بنیادی تا پرتره، از تلنگر تا بیداری

ثبت و ایجاد یک تصویر به همراه طیف گسترده ای از  تکنیک های شگفت انگیز.این، شیوه بیان تفکر و خلاقیت هنرمند عکاس امروزی  است. از رئال تا سوررئال که تماشاچی را به روانشناختی تفکر نهفته در پس پرده عکس و از نگاه لنز جذب می کنند. عکاسان دوربین را به عنوان وسیله ای برای به تصویر کشیدن داستان های خود انتخاب می کنند که می تواند یک پرتره  یا  منظره، یک ابستره یا تصویر سوررئال باشد.  نمایشگاه گروهی از عکاسان با سبک های خاص خود در آرتاگالری بیان این گوناگونی در این وادی است.

عکاسی رادها چادا Radha chaddah آمیخته علم و هنر است. او هنرمند چند رسانه است. محقق و متخصص بافت سلولی و نورولوژی مولکولی است. هنر را به درون واقعیت های نامرئی دنیای سلولی می برد. با علم به تخیل پا می گذارد. با سفر به جهان سلولی از چشم دوربین لنز و عدسی میکروسکوپ. در این ترکیب است که آنها را پیله های کرم ابریشم یا یک سحابی دور دست یا یک گدازه آتشفشان می بینی، اما تصاویر گرفته شده چیزی نیست جز سلول های بنیادی انسان در شبکه بافت پروتئین. “رادها” می خواهد انسان را به ساختار پیچیده درونی خودش برگرداند. او ساختارهای پنهان درون سلول را برجسته می کند.

تصاویر  السا هاشمی حکایت دیگری است. از دید او عکاسی راهی است برای زندانی کردن واقعیت.

“هر آنچه ضبط می کنم احساس من از مردم، حوادث و وقایع زندگی است. زیبایی معانی متفاوتی دارد. سفر در جهان ناشناخته و پر از شگفتی. با چشم دوربین نگریستن و احساسی که درباره مردم و چیزهایی که در زندگی با آن مواجه می شویم.”

السا به عنوان مهاجر تلاش می کند داستان های تازه بگوید. اسطوره جدید بسازد و چیزهای نو تجربه کند. ایده با مفهوم و ادراک، مهم ترین وجه کار “السا” در تصاویر او است.

مجموعه سیاه و سفید عکس های البرز ملک پور ثبت لحظه ها است. پرتره انسان هایی که در روزمرگی زندگی اسیرند و به ندرت در روشنایی قرار دارند. انسانی تنها  در جهانی تکراری و اتفاق های خسته کننده.  به نظر او عکاسی تجربه فردی است که با دیگران سهیم می شوی. عکس هایش بخشی از شخصیت درونی او هستند.

 

از نظر انتونی شاتزکیAnthony Shatzky  کسالت آورترین چیزها می تواند موضوع هنر باشد. به آن خط و شکل و رنگ و بافت می دهند. به ویژه وقتی عکاسی در فضای انتزاعی و خارج از زمینه گرفته شود آنها داستان هایی می گویند که متفاوت از موضوع اصلی است و در متنی است که عکاس می خواهد بگوید. کسالت  و روزمرگی را جذاب و اسرارآمیز دیدن است و به لذت سادگی رسیدن.

ساسان قهرمان به عنوان عکاس مستند و عکاس خیابانی شناخته شده است. عکاسی بی پرده صاف و ساده و راستگو و صریح و با محبت و صمیمی است. دغدغه تشریفات ندارد. گاه به گاه و تصادفی است. سبکبار و رها است. مهربان و ملایم و آرام همچون سوژه هایش در زیر باران. دلسوز  و حساس  است. جستجوگر حقیقت پنهان است. گاه ناظر بر گذر زمان بر شخصیت هایش و گاه پنهان شده در زمانی و مکانی دیگر ما را به تماشای رفتار آدمها می برد. تاریخ را ضبط می کند همچون سبک باروک سرشار از حرکت در فضای عمومی است.

سیدرا سید Sydra Syed تاکید بر مفاهیم انتزاعی و تکنیکی دارد. وضعیت انسان پذیرای داستان انسان هایی است که در اطرافش قرار دارند و او با ذهنی باز آنها را می بیند و بازگو می کند.

تصاویر استیو لوینسون  Steve Levinsonصمیمی و خودمانی است. رنگها در تصاویرش طبیعی هستند که با تغییرات دیجیتالی آنها را نقاشی گونه می نماید.

مرتضی نیک نهاد اما حکایت و داستان در خود دارد. از رویا و تاثیر آن بر زندگی می گوید. روح های پلید و شریری که بر زندگی آدمها سایه می اندازد و در گذر زمان همچنان حضور شومشان در روابط آدمها تاثیرگذار است. ماهی بزرگ در عکس های مرتضی دلالت ضمنی و روانی بر سوژه هایش دارد و مشاهده او از زندگی هر روزه آنها که با این موجود شرور و مجروح همزیستی دارند.

دیگر هنرمندانی که در این نمایشگاه گروهی شرکت دارند عبارتند از:

Jacquelyn Sloane Siklos

John Kosmopoulos

Ludmila Schnaider

گفتنی ست این نمایشگاه از دهم می شروع شده و تا ۲۳ می ادامه دارد.