از ماه گذشته در شهروند ستونی را اختصاص دادیم به معرفی ایرانیان موفق و دستاوردهایشان در ادبیات، ورزش، هنر، علم، سیاست و حرفه تخصصی شان در هر گوشه ی جهان، حتی در ایران. می دانیم که خبر بسیاری از موفقیت ها به رسانه ها راه پیدا نمی کند و تنها در جمع کوچک خانواده و آشنایان عنوان می شود، پس اگر فرد موفقی در اطراف خود می شناسید، لطفا به ما معرفی کنید. ما به دنبال مشهورترین ها نیستیم، اتفاقا یکی از اهدافمان این است که بتوانیم آنها را که تا کنون تلاش و خلاقیت و استعدادشان تغییری در زندگی خود و یا دیگران به وجود آورده، ولی دیده نشده اند، به دیگران معرفی کنیم.

در شماره های گذشته مهوش ثابت، آوا هما، سمیرامیس کیا، سونا مقدم و مهدی رضانیا را معرفی کردیم.

این هفته به یک هنرمند دیگر ساکن تورنتو می پردازیم؛ مریم حفیظی راد.

مریم حفیظی راد، هنرمند نقاش زاده ی اصفهان است و ناشنوا. مریم تحصیلات هنری خود را در دو دانشگاه کاشان و اصفهان طی کرد و در سال ۲۰۰۲ از دانشکده هنرهای زیبای اصفهان فارغ التحصیل شد. در سن ۱۸ سالگی اولین نمایشگاه نقاشی هایش را در ایران برگزار کرد و در ادامه در کشورهای چین، مالزی، هند و کانادا نیز در نمایشگاه هایی انفرادی یا گروهی شرکت داشت.

می گوید، پدر ومادرم هیچ وقت اجازه ندادند احساس ناتوانی کنم، اما در ایران به عنوان یک زن و یک ناشنوا با محدودیت های بسیاری برای بیان خود روبرو بوده.

در آثار اولیه اش که نقاشی کلاسیک ایرانی بود، مریم از کاراکترهای انسانی استفاده می کرد. آن زمان هم سوژه و هم رنگ هایی که انتخاب می کرد، تیره بود. هشت سال پیش که اول به مالزی و بعد به کانادا مهاجرت و در تورنتو زندگی جدیدی را آغاز کرد، مهاجرت تحولی در نقاشی اش به وجود آورد. او دریافت که آن نقاشی و آن رنگها، ماهیت و ایده ای را که درون اوست، به تصویر نمی کشد، پس شروع به استفاده از رنگ های روشن کرد و استفاده از سمبل های خدایان، عشق، زندگی، آب و ماهی که همه ی اینها شدند راز و رمز هنر او. او این سری نقاشی هایش را نسل دوم نقاشی هایش می خواند.

هر هنرمندی برای انتقال هنرش راه ویژه ی خود را دارد، مریم نیز دیدگاه منحصربه فرد خود را از جهان سکوت با استعاره هایی از مناظر زیر دریاها همراه کرده است. علاقه ی مریم به نقاشی بزرگترین موتور حرکت او به جهان شنواست. او با نقاشی اش حرف می زند و از این طریق جهان ساکتش را به تصویر می کشد.

سومین نسل از کارهای مریم تجربه ای است متفاوت همراه با چیدمان که بر سمبل هایی از آزادی، عشق، سکوت و جلوه های غنی زندگی تکیه دارد.

مریم از جمله هنرمندان تازه مهاجر موفقی بود که در سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۵ در کالج جرج براون ورکشاپ نقاشی برگزار کرد.

عنوان نمایشگاه سال ۲۰۱۶ مریم در مرکز فرهنگی ناشنوایان “چشم ها را باید شست” بود. مریم در مصاحبه با دریچه های روبرو با اشاره به این شعر سهراب سپهری “چشم ها را باید شست، جور دیگر باید دید” گفت باید در مورد ناشنوایان در ایران فرهنگسازی شود. چشم ها را باید شست و جور دیگر باید دید.

مریم در مرکز فرهنگی ناشنوایان نمایشگاه دیگری هم با عنوان “به دنیای ماهی های من خوش آمدید” برگزار کرده است.

تازه ترین حضور مریم در نمایشگاه گروهی در گالری کوئین در ماه مارچ ۲۰۱۷ بود.

۳۰سپتامبر امسال به مناسبت روز جهانی ناشنوایان، مریم از طریق بی بی سی این روز را به همه ناشنوایان جهان تبریک گفت. او گفت، من یک نقاش هستم که عکاسی هم می کنم و همینطور یک بازیگر.

مریم می گوید زمانی که در ایران زندگی می کرد هنگام جستجوی کار، تجربه و توانایی حرفه ای اش زیر سایه ی ناشنوا بودنش قرار می گرفت.

مریم با استفاده از هنرش سعی می کند پیش داوری ها در مورد ناشنوایان را به چالش بکشد: غیرعادی، گنگ، بی صدا، محدود، انسان ناقص، نیاز به تعمیر، نیاز به حمایت.

مریم با زبان اشاره در این پیام تصویری می گوید: بی توجهی به زبان اشاره بی اعتنایی به ناشنوایان است. در بسیاری از کشورهای در حال توسعه از جمله ایران زبان اشاره را به عنوان زبان ارتباطی ناشنوایان نمی پذیرند.

مریم می گوید: اگر جایی نیاز داشتید با یک ناشنوا ارتباط برقرار کنید، بهترین راه ارتباط با ناشنوایان نوشتن است. بیشتر ناشنوایان می توانند بخوانند و بنویسند.

از دستاوردهای مریم: کارگردانی نمایش “مرا نخوانده‌ای” که در دومین جشنواره بین‌المللی تئاتر معلولان تهران برگزیده شد. برگزیده شدن در مسابقه هنری دانشجویان خارج از کشور ۲۰۱۱ ـ مالزی، و کارگردانی فیلم “خدایا برای ما باران بفرست” و راهیابی آن به فستیوال فیلم ناشنوایان تورنتو ۲۰۱۱.

مریم سال گذشته به عنوان هنرمند تازه وارد سال استان انتاریو برگزیده شد و عکس او روی بیلبوردهای بزرگ میدان دانداس به نمایش درآمد. مریم از شروع فعالیتش در کانادا تاکنون دو جایزه ی ارزشمند دریافت کرده است.

برای این هنرمند جوان و مستعد موفقیت های بیشتر آرزو می کنیم.

از وبسایت این هنرمند دیدن کنید:

www.maryamhafizirad.com