این هفته چه فیلمی ببینیم؟
فیلیپ سیمورهافمن بازیگر بزرگی بود. بازی اش چنان فوق العاده بود که اسمش در هر فیلمی می آمد، می دانستید حتی اگر فیلمش چنگی به دل نزند، تماشای بازی او به وقتی که پای فیلم می گذارید، می ارزد. در طول دوران بازیگری اش، برنده ٧٣ جایزه شده که بین این جوایز همه چیز پیدا می شود؛ اسکار، گلدن گلوب، بفتا و چندین و چند جایزه دیگر. جسد هافمن را یکشنبه گذشته در آپارتمانش در نیویورک پیدا کردند و در چهل و شش سالگی، دنیای سینما و تئاتر، یکی از بهترین هایش را از دست داد.
بعید می دانم که تا به حال فیلمی از او ندیده باشید که اگر این طور است، پیشنهاد می کنم دو ساعت از وقت این هفته تان را بگذارید برای تماشای یکی از فیلم هایش. برای من یکی از بهترین نقش هایش در کنار مریل استریپ در فیلم ” Doubt ” بود. داستان فیلم در مدرسه ای کاتولیک به مدیریت راهبه ای خشک و سختگیر اتفاق می افتد. فیلم با صحنه موعظه کشیشی به نام پدر فلین، درباره تردید آغاز می شود که تذکر می دهد “شک می تواند به قدرتمندی یقین باشد و درست مثل ایمان، می تواند عده ای را با هم متحد کند.” مدیر مدرسه از سایر راهبه ها می خواهد که چشم و گوششان را باز کنند و ببینند در مدرسه چه می گذرد که کشیش درباره چنین موضوعی، موعظه کرده. چند وقت بعد، راهبه ای جوان و ساده متوجه رابطه نزدیک پدر فلین با یکی از پسرهای دانش آموز می شود که تنها دانش آموز سیاهپوست مدرسه است و آنها را زیر نظر می گیرد. یک روز سر کلاس درسش، پدر فلین دنبال پسرک می فرستد و وقتی پسر دوباره به کلاس بر می گردد، راهبه جوان متوجه بوی الکل در نفس او می شود. بعدتر می بیند که پدر فلین پیراهن سفیدی در کشوی پسرک می گذارد. راهبه گزارش آنچه شاهد بوده را به مدیر می دهد و مدیر سراغ کشیش می رود و توضیح می خواهد. پدر فلین با لبخند و نرمش می گوید که مسئله ای خصوصی بین او و پسرک است. مدیر با همان آرامش و خشکی اعصاب خردکنش، انگشت اتهام را به طرف کشیش می گیرد که چه چیز خصوصی می تواند بین یک پسرک دوازده ساله و یک کشیش وجود داشته باشد و بالاخره پدر فلین جواب می دهد که پسرک را دیده که شراب محراب را نوشیده، ولی به او قول داده بوده که به کسی چیزی نمی گوید ولی حالا که مدیر وادارش کرده زیر قولش بزند، چاره ای ندارد جز این که پسرک را از شرکت در مراسم محراب محروم کند. همین اتفاق است که موعظه بعدی کشیش درباره “غیبت” می شود. راهبه جوان گفته های کشیش را باور دارد ولی مدیر مدرسه با تعصب و سرسختی قصد نابودی پدر فلین را دارد و با این که هیچ سندی برای متهم کردن کشیش ندارد، برای رسیدن به هدفش حاضر به هرکاری هست، حتی دروغ گفتن و دروغ، برای او که راهبه ای است بسیار خشک مقدس، باری سنگین روی روح است. ولی با خود توجیه می کند که به گناهکار بودن کشیش اطمینان دارد. اگر فقط این شک لعنتی بگذارد ..
بازی هافمن در نقش پدر فلین بی نظیر است و برایش نامزد اسکار شد و شاید اگر چند سال قبل از این فیلم، اسکار را برای بازی فوق العاده اش در فیلم Capote نبرده بود، برای این بازی مجسمه طلا را صاحب می شد.
فیلیپ سیمور هافمن بازیگر بزرگی بود و جای خالی اش بدون شک در سال هایی که می آیند، حس خواهد شد و من کاملا حس دوستی را دارم که برایش نوشته بود: خیلی زود بود. . . خیلی حیف بود و من به طور عجیبی غمگینم …
https://www.youtube.com/watch?v=ie4LuDp6HUs
*مریم زوینی دانش آموخته رشته تغذیه است ولی کار او همواره ترجمه در حوزه ادبیات بوده و علاقه اش به ویژه به هنر سینماست. هفت کتاب از ترجمه های او تا به حال در ایران منتشر شده است.
